Η ψαλμωδία της Υπακοής

Παρακαλώ όποιος μπορεί να αναρτήσει την Υπακοή των Εισοδίων σε μουσικό κείμενο. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
 
Παρακαλώ όποιος μπορεί να αναρτήσει την Υπακοή των Εισοδίων σε μουσικό κείμενο. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Στό μήνυμα #8 αὐτοῦ τοῦ θέματος ἀναφέρεται ποῦ βρίσκουμε τό μουσικό κείμενο ὅλων τῶν Ὑπακοῶν.

Δημιούργησα καί χωριστό θέμα στά Μουσικά Κείμενα, γιατί τό πόνημα τοῦ π. Κων. Παπαγιάννη βρισκόταν μόνον στή δική του ἑνότητα.

῾Υπακοές Κυριακῶν καί Ἑορτῶν


 
Tropologium Corsinium.
J. B. Pitra, Analecta sacra et classica, τ. 1, Παρίσι, 1876, 671-672.

Δυστυχώς για τους ενασχολουμένους με τα υμνογραφικά, μόνο οι υπόλοιποι (σχεδόν) τόμοι του μνημειώδους αυτού έργου υπάρχουν ψηφιακά εδώ

Ορίστε.
 

Attachments

  • Analecta_sacra_spicilegio_Solesmensi_par.part1.rar
    18 MB · Views: 308
  • Analecta_sacra_spicilegio_Solesmensi_par.part2.rar
    17.5 MB · Views: 210


Εὐρετήριο κοντακίων τοῦ Analecta Sacra, ἐκτὸς τῶν (γνησίων) τοῦ Ῥωμανοῦ καὶ κάποιων ποὺ περιέχονται στὸ Π. Τρεμπέλα Ἐκλογὴ ἑλληνικῆς ὀρθοδόξου ὑμνογραφίας.
 

Attachments

  • ΚΟΝΤΑΚΑΡΙΟΝ Β.doc
    37.5 KB · Views: 120
[Παράδειγμα της σημερινής Στιχολογίας της Υπακοής:]

Ἡ Ὑπακοὴ. Ἦχος β'
Εἰς δρόσον τοῖς Παισί, τὸ πῦρ μετεβάλλετο, ὁ θρῆνος εἰς χαράν, ταῖς Γυναιξὶν ἐνηλλάττετο· Ἄγγελος γάρ, ἐν ἀμφοτέροις διηκόνει τοῖς θαύμασι, τοῖς μέν, εἰς ἀνάπαυσιν μεταποιήσας τὴν κάμινον, ταῖς δέ, τὴν ἀνάστασιν καταμηνύσας τριήμερον, ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.

Ὁ Θεός, ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν ἠκούσαμεν, καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν ἀνήγγειλαν ἡμῖν ἔργον, ὃ εἰργάσω ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν, ἐν ἡμέραις ἀρχαίαις.
ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.
ἐξεγέρθητι· ἱνατί ὑπνοῖς, Κύριε; ἀνάστηθι καὶ μὴ ἀπώσῃ εἰς τέλος.
ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.
ἱνατί τὸ πρόσωπόν σου ἀποστρέφεις; ἐπιλανθάνῃ τῆς πτωχείας ἡμῶν καὶ τῆς θλίψεως ἡμῶν;
ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.
ὅτι ἐταπεινώθη εἰς χοῦν ἡ ψυχὴ ἡμῶν, ἐκολλήθη εἰς γῆν ἡ γαστὴρ ἡμῶν.
ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.
ἀνάστα, Κύριε, βοήθησον ἡμῖν καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.

Δόξα... Καὶ νῦν...
Εἰς δρόσον τοῖς Παισί, τὸ πῦρ μετεβάλλετο, ὁ θρῆνος εἰς χαράν, ταῖς Γυναιξὶν ἐνηλλάττετο· Ἄγγελος γάρ, ἐν ἀμφοτέροις διηκόνει τοῖς θαύμασι, τοῖς μέν, εἰς ἀνάπαυσιν μεταποιήσας τὴν κάμινον, ταῖς δέ, τὴν ἀνάστασιν καταμηνύσας τριήμερον, ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι.
 
[Παράδειγμα της Στιχολογίας της Υπακοής των Πατέρων]​

Ἡ Ὑπακοὴ. Ἦχος πλ. δ'
Ἄγγελος Παίδων ἐδρόσιζε κάμινον, νῦν δὲ γυναικῶν κλαυθμὸν διεκώλυε, λέγων· Τὶ ἐπιφέρεσθε μύρα; τίνα ζητεῖτε ἐν τάφῳ; ἀνέστη ὁ Χριστὸς καὶ Θεός· ὑπάρχει γὰρ ζωὴ καὶ σωτηρία, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ.
ὑπάρχει γὰρ ζωὴ καὶ σωτηρία, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Ψάλατε δὴ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, δότε δόξαν αἰνέσει αὐτοῦ.
ὑπάρχει γὰρ ζωὴ καὶ σωτηρία, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Εἴπατε τῷ Θεῷ· ὡς φοβερὰ τὰ ἔργα σου.
ὑπάρχει γὰρ ζωὴ καὶ σωτηρία, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι καὶ ψαλάτωσάν σοι.
ὑπάρχει γὰρ ζωὴ καὶ σωτηρία, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.

Δόξα... Καὶ νῦν...
Ἄγγελος Παίδων ἐδρόσιζε κάμινον, νῦν δὲ γυναικῶν κλαυθμὸν διεκώλυε, λέγων· Τὶ ἐπιφέρεσθε μύρα; τίνα ζητεῖτε ἐν τάφῳ; ἀνέστη ὁ Χριστὸς καὶ Θεός· ὑπάρχει γὰρ ζωὴ καὶ σωτηρία, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.
 
Δεῖτε τί γράφει τό ΤΚΠ περί τῆς ψαλμῳδίας τῆς Ὑπακοῆς.
View attachment 13892

Επανέρχομαι στο θέμα των Υπακοών και κυρίως στο ζήτημα της ψαλμωδίας αυτών. Έχουμε σαφέστατα τις ενδείξεις τόσο από το ΤΜΕ όσο και από το προγενέστερο ΤΚΠ περί της ψαλμωδίας των Υπακοών αλλά και το α΄ εκτυπωθέν Αναστασιματάρια περιλαμβάνει τονισμένες τις Υπακοές προ των Αναβαθμών.
Ένα ερώτημα προκύπτει μόνο από τα όσα γράφει το ΤΚΠ: "και αυτού του ζωηφόρου Σταυρού". Που - τυχόν- αναφέρεται;
 
Από ότι καταλαβαίνω υπάρχει στιχολογία για τις υπακοές που μάλιστα μπορεί και να ποικίλει.
Ερώτηση 1η: ξέρουμε τους στίχους που αντιστοιχούν σε κάθε ήχο ή εορτή;
Ερώτηση 2η: στο θεωρητικό σενάριο που ψαλεί κάτι τέτοιο, πώς ακριβώς γίνεται; στη θέση που βρίσκεται; αντικαθιστά κάτι που θα πρέπει τώρα να μην ψαλεί; (εκτός από τις ωδές και το μεσώδιο κάθισμα)
 
Λέγεται στὴ θέση ποὺ βρίσκεται. Δὲν ἀντικαθιστᾶ κάτι.

Ἀπὸ τὶς Ἀρχέτυπες διατάξεις:

«Εἰς τὸ τέλος τῶν στιχολογιῶν ἡ ὑπακοὴ» (χφ. Σινὰ 755 πεντηκοστάριο ι’ αἰ. φ. 161r, ΤΕ σσ. 258, 276, 500, 608) ὑποδεικνύεται (ψάλλεται· ΤΜ σσ. 294, 297, ΤΕ σ. 359, R φ. 131v, ΚΣ σσ. 8, 161, B 350 φ. 4r, ΤΚΠ σ. 215) πρῶτα ἀπὸ τὸν διάκονο (Μ. Ἀθανασίου ἔργα ΕΠΕ τ. 8 σ. 382, χφ. Κρυπτοφέῤῥης Α.δ.II προφητολόγιο ι’ αἰ.) ἀπὸ τὸν ἄμβωνα[1], ποὺ βρίσκεται στὸ μέσον τοῦ ναοῦ[2], στραμμένο πρὸς ἀνατολάς, κατόπιν ὁ ἀναγνώστης ἀπὸ τὴν ἴδια θέση ἀρχίζει τὴ «στιχολογία τῆς ὑπακοῆς[3]», δηλαδὴ ἕναν κατάλληλο ψαλμό, στοὺς στίχους τοῦ ὁποίου ὅλος ὁ λαὸς ἐπαναλαμβάνει τὸ ἀκροτελεύτιο τῆς ὑπακοῆς, κατὰ τὴν τάξη τοῦ «Λαθὼν ἐτέχθης ὑπὸ τὸ σπήλαιον» (Τ Ι σ. 150, D I σσ. 339-340, 356, 382, 660, ΚΣ σ. 102, ΤΡΕ Β’ σ. 245, Π. Τρεμπέλα Λειτουργικοὶ τύποι Αἰγύπτου καὶ ᾿Ανατολῆς σ. 87, ΑΛΑ Δ’ σ. 286· βλ. Ἀποκ. ιθ’ 1-4) «ἱσταμένων πάντων» (ΤΜ σ. 83, χφφ. Barb. gr. 359 τυπικὸ τῆς Bova τοῦ ἔτους 1552 φ. 43v, Vat. gr. 1609 τυπικὸ τοῦ ἔτους 1585 φ. 51r). ῾Ο καθηγητὴς Π. Τρεμπέλας στὸ ἔργο του «᾿Εκλογὴ ῾Ελληνικῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Υμνογραφίας» ἔκδ. δ’ 2007 σ. 266 παραθέτει, ἀπὸ τὸ χφ. τροπολόγιο Corsinius 366 (τέλη ι’-ἀρχὲς ια’ αἰ.· ἔκδ. J. B. Pitra Analecta Sacra τ. 1 Paris 1876), ἕνα δεῖγμα στιχολογιῶν τῆς ὑπακοῆς:

Κυριακὴ τῶν Προπατόρων ψαλμὸς 43[4]

Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ψαλμὸς 65[5]

Κυριακὴ τῶν Βαΐων ψαλμὸς 112
᾿Αναλήψεως ψαλμὸς 5
Πεντηκοστῆς
ψαλμὸς 5
Ἀνέκδοτες ὑπακοὲς περιέχει τὸ χφ. Vat. gr. 1606 ᾀσματικὸν ιγ’-ιδ’ αἰ.


[1] χφφ. Φλωρεντίας Plutei 09.15 προφητολόγιο τοῦ ἔτους 964 φφ. 119v, 129v, 133r, ΤΑ σ. 192, Barb. gr. 359 τυπικὸ τῆς Bova τοῦ ἔτους 1552 φ. 38v.
[2] Ἡ ὑπακοὴ λέγεται ἀπὸ τὸ μέσον τοῦ ναοῦ καὶ κατὰ τὸν Ἀ. Βουδούρη Οἱ μουσικοὶ χοροὶ τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας κατὰ τοὺς κάτω χρόνους μέρος β’ 1937 σ. 14.
[3] Δ σ. 99. Καὶ οἱ ἀναστάσιμες ὑπακοὲς εἶχαν στιχολογία (στὸ χφ. Πάτμου 221 ψαλτικὸν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1162-1179 φφ. 179v-183r μαρτυρεῖται Δόξα, Καὶ νῦν).
[4] Ὁμοίως στὰ χφφ. μηναῖα Δεκεμβρίου Σινὰ 583 ιβ’ αἰ. φ. 116v, Paris. gr. 1623 ιδ' αἰ. φ. 58v, Σινὰ 1280 ψαλτικὸν περὶ τὸ ἔτος 1275 φφ. 187r-188r, Σινὰ 1314 ψαλτικὸν ιγ’ αἰ. φ. 84r.
[5] Ὁμοίως στὰ χφφ. μηναῖα Σινὰ 583 ιβ’ αἰ. φ. 127r, Paris. gr. 1571 τοῦ ἔτους 1253 φ. 62r Paris. gr. 1623 ιδ' αἰ. φ. 58v, Σινὰ 1280 ψαλτικὸν περὶ τὸ ἔτος 1275 φφ. 130v-131r, Σινὰ 1314 ψαλτικὸν ιγ’ αἰ. φ. 86r.
 
Back
Top