Ὁ δεύτερος κανόνας τῶν Θεοφανείων «Στείβει θαλάσσης...» εἶναι σὲ ἦχο πλ. βʹ σὲ μαλακὴ χρωματικὴ κλίμακα, ὅπως ξέρετε. Ἐγὼ νόμιζα ὅτι ἑπομένως καὶ οἱ στίχοι γιὰ αὐτὰ τὰ τροπάρια θὰ ἦταν ἐπίσης σὲ ἦχο πλ. βʹ σὲ μαλακὴ χρωματικὴ κλίμακα. Διαπίστωσα ὅμως στὸ «Μουσικοὸν Μηνολόγιον» τοῦ π. Κωνσταντίνου Παπαγιάννη ὅτι οἱ στίχοι γράφονται σὲ σκληρὴ χρωματικὴ κλίμακα, παρ᾽ ὅλον ποὺ τὰ τροπάρια ποὺ ἀκολουθοῦν κάθε στίχο εἶναι γραμμένα σὲ μαλακὴ χρωματικὴ κλίμακα. Π.χ. γράφει τὸ στίχο «Σήμερον ὁ Δεσπότης κλίνει τὸν αὐχένα...» σὲ σκληρὴ χρωματικὴ κλίμακα, καὶ ἀκολουθεῖ τὸ τροπάριο «Ὢ τῶν ὑπὲρ νοῦν...» σὲ μαλακὴ χρωματική. Καὶ τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ σὲ κάθε τροπάριο τῆς θʹ ὠδῆς.
Μήπως μπορεῖ κάποιος νὰ μοῦ ἐξηγήσῃ γιατί τὰ ἔγραψε ἔτσι καὶ ἂν εἶναι σωστό; Εὐχαριστῶ πολυ.
+π. Ἐφραίμ
Μήπως μπορεῖ κάποιος νὰ μοῦ ἐξηγήσῃ γιατί τὰ ἔγραψε ἔτσι καὶ ἂν εἶναι σωστό; Εὐχαριστῶ πολυ.
+π. Ἐφραίμ