Πρώτος εστί και Δεύτερος;

Αν και την "αισθητική" παρέμβαση την κάνει μάλλον ο Χουρμούζιος βλ. σελ. 293 στο ίδιο ειρμολόγιο .
Για να μην εκτροχιαστούμε από το θέμα , κάπου αλλού σε άλλο θέμα είχα γράψει ή είχα συμφωνήσει με τον αδελφό μου ( αν θυμάμαι καλά ) , ότι δεν συμφωνώ ( δεν προτιμώ αν θέλεις ) με όλες τις διασκευές του Ιωάννη . Και αναφέρομαι και στο Αναστασιματάριο.
Στο θέμα μας . Μπορείς να μου ερμηνεύσεις την σπάθη πάνω στον γα , στην δοξολογία Βαρέως του Ιακώβου , στην Πανδέκτη (του Ιωάννου που προτιμάς ) ;
 
apostoloskalpakidis said:
Μπορείς να μου ερμηνεύσεις την σπάθη πάνω στον γα, στην δοξολογία Βαρέως του Ιακώβου, στην Πανδέκτη;
Click to expand...

Μήπως εννοείς την ύφεση που βάζει συνεχώς στον Δι; Γιατί σπάθη δεν βλέπω πουθενά. Πάντως το θέμα έχει συζητηθεί αναλυτικά εδώ. Εάν θες απλώς να το συνδέσεις με τα παραπάνω αναφερθέντα περί βαρέως, τότε η απάντηση είναι απλή: Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με τον "κλασικό" βαρύ ήχο, αλλά με μακάμ! Ούτε η πρώτη φορά είναι, ούτε η τελευταία... Εγώ θεωρητικά τα κατακρίνω, αλλά καμιά φορά τα ψάλλω...:eek:
 
Η φθορά του δευτέρου στον πρώτο δεν αλλάζει καθόλου τους δεσπόζοντες φθόγγκους των διφωνιών γα-κε-νη. Μαγειρεύεις τα διαστήματα (κάνεις ύφεση τον δι κι όχι δίεση τον γα και κάνεις ύφεση τον ζω) ώστε να ακουστεί ποιότητα νεανές στις διφωνίες ώς έχουν γα-κε μείζων και κε-νη ελλάσων. Στριμόχνουμε δηλαδή έναν δεύτερο ήχο μεσα στο περιβάλλον του πρώτου-πλαγίου πρώτου ήχου. Παρόμοιο φαινόμενο διπλοπαραλλαγής έχουμε εξαιτάσει στον βαρύ(πλάγιο του τρίτου) ήχο όπου δεν γίνεται ο γά δίεση αλλά ο νη και ο ζώ ύφεση(για περισσότερα δείτε το θέμα για το Πεστεγκιάρ)

Το ίδιο πράγμα αναφέρει και ο Πατήρ Νικόλαος:

φαίνεται από την γενικότερη μελέτη του θέματος ότι έχει να κάνει με την αλλαγή της "ιδέας" του μέλους μόνο και όχι της παραλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι κατά την παραλλαγή το μέλος είναι στην 4φωνία άνανες, ενώ η ποιότητα γίνεται νεανές. Είναι αυτό δυνατόν;
Click to expand...

Αλλάζει λοιπόν ή ιδέα και η ποιότητα της μελωδίας, λές δηλαδή δεύτερο ήχο μέσα στο γήπεδο του πρώτου (ένας δεύτερος εκτώς έδρας θα λέγαμε)

Το ψάλλω όσο καλύτερα μπορώ για να καταλάβουμε περίπου τι γίνεται

View attachment Protodeyteros_Se_thn_Yper_noun.wma
 
Να και πως ψάλλεται και το κάθισμα "Τον Τάφον σου Σωτήρ" εκ του Κε ήχος πρώτος με χρώμα δευτέρου. Η βάση είναι στον Κε=Mi, ο Νη είναι πάντα στο Sol και ο Γα δίτονο υπό του Κε δηλαδή στο Do.

View attachment protodeyteros_ton_Tafon_Sou_Soter.wma

Ο Καράς (ίσως και άλλοι πριν τον Καρά) πλανεύτηκε κα αντί να κάνει την δουλειά αυτή στον κε όπου τοποθετείται η φθορά και στα χειρόγραφα την έκανε στον Γα και ψάλλει σαμπαχ λανθασμένα.

ΥΓ οπότε τώρα καταλαβαίνεις γιατί δεν κολλάω στα διαστήματα(το 12 μπορεί να γίνει 14 και το 8 μπορεί να γίνει 10). Όλα είναι μεταβαλλόμενα και προσαρμόζονται τα πάντα παντού.
 
Δεν είναι Καταχρηστική καμία φθορά! Αυτό το πράγμα γίνεται. Απλά άμα δεν το ψάλλεις καλά ακούγεται σαν ημίφθορο ατζεμ ενώ δεν είναι!

ΥΓ Κακό πράγμα το ποτό χικ ήπια όλο το VSOP και έκαψα όλα τα θέματα του επομένου συνεδρίου ..χικ... :D
 
Last edited:
evangelos said:
Κακό πράγμα το ποτό χικ ήπια όλο το VSOP και έκαψα όλα τα θέματα του επομένου συνεδρίου ..χικ... :D
Click to expand...

Να πω καταρχήν ότι ψάλλετε και τα δύο κομμάτια πολύ ωραία και παραδοσιακά. Βέβαια, εγώ ακούω μία κανονικότατη φθορά του β΄ ήχου (ο Κε γίνεται Δι), μόνο που ο Γα (δηλ. ο Βου) είναι λίγο πιο χαμηλός από το σύνηθες, γεγονός που σας φέρνει πολύ κοντά στα διαστήματα της όμοιας διφωνίας (Γα-Κε=9-12, Κε-Νη=9-12). Άξιον και δίκαιον. Τα υπόλοιπα ομολογώ ότι δεν τα κατάλαβα, αλλά δεν πειράζει, αφήστε τα για το επόμενο συνέδριο.:wink:
 
emakris said:
Να πω καταρχήν ότι ψάλλετε και τα δύο κομμάτια πολύ ωραία και παραδοσιακά. Βέβαια, εγώ ακούω μία κανονικότατη φθορά του β΄ ήχου (ο Κε γίνεται Δι), μόνο που ο Γα (δηλ. ο Βου) είναι λίγο πιο χαμηλός από το σύνηθες, γεγονός που σας φέρνει πολύ κοντά στα διαστήματα της όμοιας διφωνίας (Γα-Κε=9-12, Κε-Νη=9-12). Άξιον και δίκαιον. Τα υπόλοιπα ομολογώ ότι δεν τα κατάλαβα, αλλά δεν πειράζει, αφήστε τα για το επόμενο συνέδριο.:wink:
Click to expand...

Η όμοια διφωνία σίγουρα είναι η επίσημη του δευτέρου ήχου.
Αυτή η διφωνία είναι ευέλικη και παχαίνει ή λεπταίνει κατά περίπτωση. Εδώ προσαρμόζεται στις διφωνίες του πρώτου ήχου που είναι άνισες Γα-Κε μεγάλη Κε-Νη μικρή).
Σε αυτά που έψαλλα πατήσετε το διαπασόν ή το πιάνο. θα δείτε ότι τον Γα (δηλ. τον Βου) τον λέω πιο κάτω από το 9-12 είναι δηλαδή Δι=Mi Βου=Do.
Η διφωνία μου δηλαδή χοντρικά είναι Δι 14 Γα 10 Βου
 
emakris said:
Μήπως εννοείς την ύφεση που βάζει συνεχώς στον Δι; Γιατί σπάθη δεν βλέπω πουθενά. Πάντως το θέμα έχει συζητηθεί αναλυτικά εδώ. Εάν θες απλώς να το συνδέσεις με τα παραπάνω αναφερθέντα περί βαρέως, τότε η απάντηση είναι απλή: Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με τον "κλασικό" βαρύ ήχο, αλλά με μακάμ! Ούτε η πρώτη φορά είναι, ούτε η τελευταία... Εγώ θεωρητικά τα κατακρίνω, αλλά καμιά φορά τα ψάλλω...:eek:
Click to expand...
πλάκα μου κάνεις ; ή μήπως δεν έχεις την πανδέκτη ;:D
 
Κάνε και μια παραπομπή βρε Απόστολε.
Δεν είμαστε όλοι στις βιβλιοθήκες μπροστά :mad:
 

Attachments

  • Iacob.png
    42 KB · Views: 16
emakris said:
Μήπως εννοείς την ύφεση που βάζει συνεχώς στον Δι; Γιατί σπάθη δεν βλέπω πουθενά. Πάντως το θέμα έχει συζητηθεί αναλυτικά εδώ. Εάν θες απλώς να το συνδέσεις με τα παραπάνω αναφερθέντα περί βαρέως, τότε η απάντηση είναι απλή: Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με τον "κλασικό" βαρύ ήχο, αλλά με μακάμ! Ούτε η πρώτη φορά είναι, ούτε η τελευταία... Εγώ θεωρητικά τα κατακρίνω, αλλά καμιά φορά τα ψάλλω...:eek:
Click to expand...

Κι εγώ που νόμιζα ότι είναι βαρύς τετράφωνος... :D
Μπορείτε να μας πείτε τί εννοείται με "κλασικό"βαρύ ήχο;
 
apostoloskalpakidis said:
πλάκα μου κάνεις ; ή μήπως δεν έχεις την πανδέκτη ;:D
Click to expand...

Α, εννοείς στο "ο αίρων"... Για να είμαι ειλικρινής, δεν έδωσα ποτέ ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη σπάθη, γιατί δεν αλλάζει ουσιαστικά κάτι. Θέλει και πάλι τον Δι εν υφέσει, μόνο που εδώ τα διαστήματα Βου-Γα και Γα-Δι πρέπει να είναι ακόμη μικρότερα (πράγμα λογικό, αφού το μέλος περιστρέφεται γύρω από τον Γα). Σε κάθε περίπτωση ο Γα είναι φυσικός, αν και υπάρχουν αντίθετες απόψεις, βασισμένες στην προφορική παράδοση.
Γενικά πρέπει να σου πω ότι δεν ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι τα πάντα παραμένουν αναλλοίωτα μέσα στο χρόνο. Εάν ήταν έτσι, θα ψάλλαμε ακόμα τα ειρμολογικά του α΄ ήχου εκ του Κε...
 
dkalpakidis said:
Κι εγώ που νόμιζα ότι είναι βαρύς τετράφωνος... :D
Μπορείτε να μας πείτε τί εννοείτε με "κλασικό"βαρύ ήχο;
Click to expand...

Αγαπητοί αδελφοί Καλπακίδη, μην ανοίγετε πληγές! Καλά το πάμε μέχρι εδώ...:D Καθένας μπορεί να ονομάσει το μπεστενιγκιάρ "βαρύ τετράφωνο", το σαμπάχ "νάο", το νιγκρίζ "πλ. δ΄ χρωματικό" κ.ο.κ. Ας μείνει εδώ το θέμα...:)
 
emakris said:
Αγαπητοί αδελφοί Καλπακίδη, μην ανοίγετε πληγές! Καλά το πάμε μέχρι εδώ...:D Καθένας μπορεί να ονομάσει το μπεστενιγκιάρ "βαρύ τετράφωνο", το σαμπάχ "νάο", το νιγκρίζ "πλ. δ΄ χρωματικό" κ.ο.κ. Ας μείνει εδώ το θέμα...:)
Click to expand...

Απλά δεν θεωρώ τον βαρύ τετράφωνο μακάμ.
 
Ἀγαπητὲ κ. Μακρῆ, νὰ σᾶς χαιρετήσω στὴν παρέα τοῦ Ψαλτολογίου ἀρχικὰ. Σὲ σχέση μὲ τὸ...
emakris said:
Θέλει και πάλι τον Δι εν υφέσει, μόνο που εδώ τα διαστήματα Βου-Γα και Γα-Δι πρέπει να είναι ακόμη μικρότερα (πράγμα λογικό, αφού το μέλος περιστρέφεται γύρω από τον Γα). Σε κάθε περίπτωση ο Γα είναι φυσικός, αν και υπάρχουν αντίθετες απόψεις, βασισμένες στην προφορική παράδοση.
Click to expand...

...θὲλω νὰ ἐπισημάνω, ὅτι τὸ πῶς ἀκριβῶς ὰντιλαμβανόμαστε καὶ "μεταφράζουμε" τρόπον τινά, τὴν προφορικὴ παράδοση σὲ θεωρητική προσέγγιση, εἶναι κάτι ποὺ σηκώνει πολλή συζήτηση.

Ἤδη λίγο πιὸ πάνω εἴδατε, πὼς ἐσεῖς ὀ ἴδιος (ποὺ εἶστε καὶ σχετικὸς καὶ εὐαισθητοποιημένος στὸ ἀντικείμενο) μεταφρὰσατε τὸ δίτονο ΚΕ-ΓΑ ποὺ ἔψαλε ὁ Σολδᾶτος σὲ Ὄμοια διφωνία. Φυσικὰ, μιὰ διφωνία ἦταν ἀλλὰ μὲ διογκωμένα διαστήματα, ἀντὶ 12-9 (κατιόντως) 14-10. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ περιγράφετε τὸ Γα μὲ (κάποια τέλος πάντων) δίεση, ἐνῶ ἦταν στή θέση του. Ὁ Γ. Κωνσταντίνου (καὶ ἄλλοι), ἄκουγε τὴν γνωστή κατάβαση ΖΩ-ΚΕ-ΔΙ στὴν ἀρχαία φήμη "Τὸν Δεσπότην...", ὡς διατονικὴ κατάβαση, ἐνῶ εἶναι πεντακάθαρη περίπτωση Ὅμοιας Διφωνίας, δηλαδὴ μαλακοῦ χρυσανθινοῦ χρώματος.

Στὴν περίπτωσὴ μας οἱ παλαιοὶ δάσκαλοι τὸ περιέγραφαν καὶ θεωρητικὰ: Ὁ ΖΩ εἶναι στὴν θέση τοῦ ἐναρμονίου (ὅπως σὲ αὐτὰ ποὺ ἀνέβασε ὁ Σολδᾶτος ὁ ΓΑ) καὶ ὁ ΓΑ στὴ διατονικὴ θέση του. Ὁ ΔΙ μὲ μαλακὴ ὕφεση (ἐνίοτε σκληρότερη ὄπως στὸ "ὁ αἵρων") ὁ ΚΕ στὴν θέση του, ὁ ἄνω ΖΩ ἐναρμόνιος ἐπίσης. Βέβαια, ἄν θεωρήσεις τὸ κάτω ΠΑ-ΖΩ (κατιὸν) κάτι σὰν ΔΙ-ΒΟΥ, τὸτε θὰ πῇς πὼς ὁ ΓΑ εἶναι δίεση, ὁ ΔΙ στὴ θέση του, ὁ Κε μὲ δίεση καὶ ὁ ΖΩ διατονικός. Εἶναι ὅμως λάθος συμπέρασμα, ποὺ ξεκινάει ἀπό λάθος θεωρητικὴ "ἐξήγηση" τῆς προφορικῆς παράδοσης.

Ξέρω, θὰ μοῦ πεῖτε "καὶ ποῦ περιγράφεται αὐτὸ θεωρητικὰ;"

Ἡ ἀπὰντηση εἶναι "μὰ ...στὸν Μανουήλ καὶ στὸν Γαβριήλ!!!" :)
emakris said:
Πολύ λογική σκέψη! Βλέπω κ. Βαγενά ότι επικοινωνούμε! Όντως ο παλαιός βαρύς ήταν εκ του Γα, με δεσπόζοντα φθόγγο τον Κε, δηλ. τη βάση του πρώτου ήχου. Μπορούσε μάλιστα να κάνει και τελική κατάληξη στην τετραφωνία (Νη), φαινόμενο συναντώμενο και στους άλλους πλαγίους ήχους. Εξ ου και "παράξενη" τελική κατάληξη σε Γα στο "Τον δεσπότην", μόνο που η μετάθεση της βάσεως στον Ζω δημιουργεί πλέον ελαττωμένη 5η μεταξύ βάσεως και τετραφωνίας.
Click to expand...
Εἶναι ἐλαττωμένη;;

Επίσης λογική παρατήρηση. Και εδώ θα επικαλεστώ το "Τον δεσπότην". Όπως εκεί υποθέτουμε (πολύ λογικά, κατά τη γνώμη μου) ότι η φθορά του δευτέρου στον Πα μπαίνει στις έντυπες εκδόσεις μόνο και μόνο για να δηλώσει τον Γα εν διέσει και να αποκαταστήσει τη φυσιολογική σχέση 5ης μεταξύ βάσεως και τετραφωνίας σε αυτό το παλαιό μέλος, έτσι και εδώ: Η υποτιθέμενη φθορά στον Κε, αναφέρεται από τον Χρυσάφη μόνο και μόνο για να υποδηλώσει τον Γα εν διέσει και ουδέν περαιτέρω!
Click to expand...
Στὴ νέα ὅμως δὲν ὑπάρχουν καταχρηστικὲς φθορὲς ὅπως εἶπε κι ὁ Σολδᾶτος καὶ ἡ παράδοση (ναὶ καὶ ἀπὸ τὸν Ναυπλιώτη καὶ ἀπό τὸν Πρῖγγο (τὸν Βινάκη δὲν τὸν ἄκουσα), θέλει κατάβαση χρωματική (χρῶμα Χρυσάνθου ὅμοιων διφωνιῶν) μέχρι τὸν κάτω ΔΙ.

Χἀρης

ΥΓ. Ὅσα ὑποστηρίζω, τὰ ἔχω ἀποδείξει καὶ μὲ φασματογραφήσεις στὰ οἰκεῖα θέματα, σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ἔχετε ἀνατρέξει.
 
Last edited:
haris1963 said:
Ἀγαπητὲ κ. Μακρῆ, νὰ σᾶς χαιρετήσω στὴν παρέα τοῦ Ψαλτολογίου ἀρχικὰ. Σὲ σχέση μὲ τὸ...

...θὲλω νὰ ἐπισημάνω, ὅτι τὸ πῶς ἀκριβῶς ὰντιλαμβανόμαστε καὶ "μεταφράζουμε" τρόπον τινά, τὴν προφορικὴ παράδοση σὲ θεωρητική προσέγγιση, εἶναι κάτι ποὺ σηκώνει πολλή συζήτηση.

Ἤδη λίγο πιὸ πάνω εἴδατε, πὼς ἐσεῖς ὀ ἴδιος (ποὺ εἶστε καὶ σχετικὸς καὶ εὐαισθητοποιημένος στὸ ἀντικείμενο) μεταφρὰσατε τὸ δίτονο ΚΕ-ΓΑ ποὺ ἔψαλε ὁ Σολδᾶτος σὲ Ὄμοια διφωνία. Φυσικὰ, μιὰ διφωνία ἦταν ἀλλὰ μὲ διογκωμένα διαστήματα, ἀντὶ 12-9 (κατιόντως) 14-10. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ περιγράφετε τὸ Γα μὲ (κάποια τέλος πάντων) δίεση, ἐνῶ ἦταν στή θέση του. Ὁ Γ. Κωνσταντίνου (καὶ ἄλλοι), ἄκουγε τὴν γνωστή κατάβαση ΖΩ-ΚΕ-ΔΙ στὴν ἀρχαία φήμη "Τὸν Δεσπότην...", ὡς διατονικὴ κατάβαση, ἐνῶ εἶναι πεντακάθαρη περίπτωση Ὅμοιας Διφωνίας, δηλαδὴ μαλακοῦ χρυσανθινοῦ χρώματος.

Στὴν περίπτωσὴ μας οἱ παλαιοὶ δάσκαλοι τὸ περιέγραφαν καὶ θεωρητικὰ: Ὁ ΖΩ εἶναι στὴν θέση τοῦ ἐναρμονίου (ὅπως σὲ αὐτὰ ποὺ ἀνέβασε ὁ Σολδᾶτος ὁ ΓΑ) καὶ ὁ ΓΑ στὴ διατονικὴ θέση του. Ὁ ΔΙ μὲ μαλακὴ ὕφεση (ἐνίοτε σκληρότερη ὄπως στὸ "ὁ αἵρων") ὁ ΚΕ στὴν θέση του, ὁ ἄνω ΖΩ ἐναρμόνιος ἐπίσης. Βέβαια, ἄν θεωρήσεις τὸ κάτω ΠΑ-ΖΩ (κατιὸν) κάτι σὰν ΔΙ-ΒΟΥ, τὸτε θὰ πῇς πὼς ὁ ΓΑ εἶναι δίεση, ὁ ΔΙ στὴ θέση του, ὁ Κε μὲ δίεση καὶ ὁ ΖΩ διατονικός. Εἶναι ὅμως λάθος συμπέρασμα, ποὺ ξεκινάει ἀπό λάθος θεωρητικὴ "ἐξήγηση" τῆς προφορικῆς παράδοσης.

Ξέρω, θὰ μοῦ πεῖτε "καὶ ποῦ περιγράφεται αὐτὸ θεωρητικὰ;"

Ἡ ἀπὰντηση εἶναι "μὰ ...στὸν Μανουήλ καὶ στὸν Γαβριήλ!!!" :)


Εἶναι ἐλαττωμένη;;

Στὴ νέα ὅμως δὲν ὑπάρχουν καταχρηστικὲς φθορὲς ὅπως εἶπε κι ὁ Σολδᾶτος καὶ ἡ παράδοση (ναὶ καὶ ἀπὸ τὸν Ναυπλιώτη καὶ ἀπό τὸν Πρῖγγο (τὸν Βινάκη δὲν τὸν ἄκουσα), θέλει κατάβαση χρωματική (χρῶμα Χρυσάνθου ὅμοιων διφωνιῶν) μέχρι τὸν κάτω ΔΙ.

Χἀρης

ΥΓ. Ὅσα ὑποστηρίζω, τὰ ἔχω ἀποδείξει καὶ μὲ φασματογραφήσεις στὰ οἰκεῖα θέματα, σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ἔχετε ἀνατρέξει.
Click to expand...

Αγαπητέ φίλε Χαράλαμπε, (να μην ξεχνιόμαστε χρόνια πολλά και καλά). Στα όσα αναφέρονται να προσθέσω την εξαιρετική εργασία του δασκάλου μου κ. Αρβανίτη με θέμα: Το παρελθόν και το παρόν του βαρέος διατονικού ήχου, η οποία εκδόθηκε στα πρακτικά του Γ΄μουσικολογικού και ψαλτικού συνεδρίου, ΙΒΜ, Αθήνα 2010: 335-350. Επίσης, θα ήταν ενδιαφέρον να ακούγαμε ερμηνευτικές προτάσεις όλων όσων λαμβάνουν μέρος στη συζήτηση αυτή καθώς και άλλα ηχητικά παραδείγματα για να διαμορφώσουμε μία πληρέστερη εικόνα για το όλον ζήτημα. Τελειώνοντας η ερευνητική προσέγγιση του όλου ζητήματος μέσα από τις σχέσεις μακάμ και οκταηχίας έχω την αίσθηση ότι, μάλλον, θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή. Προσεγγίσεις emic και etic οι οποίες σχετίζονται με ήθος, ύφος (μουσικών φράσεων) και ποιητική δυναμική κειμένου ειδικά στο χρονικό πλαίσιο που ανήκουν τα εξεταζόμενα μέλη μπορούν εύκολα να πας οδηγήσουν σε λανθασμένα συμπεράσματα.
 
Sotres said:
Αγαπητέ φίλε Χαράλαμπε, (να μην ξεχνιόμαστε χρόνια πολλά και καλά). Στα όσα αναφέρονται να προσθέσω την εξαιρετική εργασία του δασκάλου μου κ. Αρβανίτη με θέμα: Το παρελθόν και το παρόν του βαρέος διατονικού ήχου, η οποία εκδόθηκε στα πρακτικά του Γ΄μουσικολογικού και ψαλτικού συνεδρίου, ΙΒΜ, Αθήνα 2010: 335-350. Επίσης, θα ήταν ενδιαφέρον να ακούγαμε ερμηνευτικές προτάσεις όλων όσων λαμβάνουν μέρος στη συζήτηση αυτή καθώς και άλλα ηχητικά παραδείγματα για να διαμορφώσουμε μία πληρέστερη εικόνα για το όλον ζήτημα. Τελειώνοντας η ερευνητική προσέγγιση του όλου ζητήματος μέσα από τις σχέσεις μακάμ και οκταηχίας έχω την αίσθηση ότι, μάλλον, θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή. Προσεγγίσεις emic και etic οι οποίες σχετίζονται με ήθος, ύφος (μουσικών φράσεων) και ποιητική δυναμική κειμένου ειδικά στο χρονικό πλαίσιο που ανήκουν τα εξεταζόμενα μέλη μπορούν εύκολα να μας οδηγήσουν σε λανθασμένα συμπεράσματα. Αναμένουμε...
Click to expand...
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top