1-1000 Ευτράπελα (αστείες καταστάσεις στο ψαλτήρι)

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Σ' αυτά που ανέβασε ο Βαγγέλης, ακούγεται ένας Επικήδειος. Ανεβάζω το πλήρες κείμενο προς τέρψιν. Οι λέξεις και οι έννοιες, είναι παραποιημένες, σύμφωνα με το πνεύμα της συνεστίασης. Επίσης πολλοί, ακόμα και ο παπα - Θανάσης ο Τσούμαρης που το έλεγε αργότερα, είχε κάνει προσθαφαιρέσεις, ανάλογα με την κατάσταση.
Ακόμα, μερικές φωτογραφίες από τις κατά καιρούς Ασωτείες μας.

Την τελευταία φορά που γιορτάσαμε, παρουσία μου, του ασώτου, ακούστηκε το συνημμένο από τον γράφοντα, που το ταίριαξε εκείνη την ώρα.

 

[π. Βασίλειος Χλαμπάνης]

Την τελευταία φορά που γιορτάσαμε, παρουσία μου, του ασώτου, ακούστηκε το συνημμένο από τον γράφοντα, που το ταίριαξε εκείνη την ώρα.

Πολύ ὡραῖο!!!

 

[vagelis]

Πολύ ὡραῖο!!!

Πολυ εξυπνο . ΜΠΡΑΒΟ .

 

[Τσακιτζής]

Την τελευταία φορά που γιορτάσαμε, παρουσία μου, του ασώτου, ακούστηκε το συνημμένο από τον γράφοντα, που το ταίριαξε εκείνη την ώρα.

Αν θυμάμαι καλά, ήταν κάπου στην Πεντέλη ;
Όπου και να ήταν όμως, είτε στην Πεντέλη, είτε στην Νέα Σμύρνη, είτε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρέντη, είτε στα Πετράλωνα, ΠΑΝΤΟΤΕ περνάγαμε καλά και εδώ που τα λέμε, αυτά μένουν και θυμόμαστε.

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Αν θυμάμαι καλά, ήταν κάπου στην Πεντέλη ;
Όπου και να ήταν όμως, είτε στην Πεντέλη, είτε στην Νέα Σμύρνη, είτε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρέντη, είτε στα Πετράλωνα, ΠΑΝΤΟΤΕ περνάγαμε καλά και εδώ που τα λέμε, αυτά μένουν και θυμόμαστε.

Ακριβώς, Πεντέλη!

 

[ilias nektarios]

Σήμερα!προ του Χερουβικού, ο ιερέας από μικροφώνου: το αμάξι ΖΖΖ0000 εμποδίζει και πρέπει να μετασκινηθεί για να σταθμεύσει το όχημα της αιμοδοσίας. Εγώ επίσης από μικροφώνου: Παπούλη το δικό μου είναι. Ε! πηγαινε πάρ' το. Και ενώ έφευγα, άκουσα "Όπως υπό του κράτους σου φυλαττόμενοι" Χαρά ο αριστερός που είπε χερουβικό!!! Αλλά κι εγώ το χάρηκα γιατί απ' τα δυο απανωτά πανηγύρια Αγ. Αντωνίου και Αγ. Αθανασίου που πήγα στον συνάδελφο που με τίμησε, είχε βουλώσει ... το λούκι.

... και τις μαθη(μα)τοτραβεστίες....

Να πως μπορεί από το πουθενά,να δημιουργηθούν ευτράπελα:
Τις ποιες....Τραβεστί(ες);...:wink:
Αχ αυτό το πονηρο μυαλο του Ελληνα!...:wink:

 

[ilias nektarios]

''Ευλογητός ει Κύριε,δίδαξόν με τα κρασοπότηρά μας
Των μπεκρήδων ο χορός,εύρε πηγή το κρασί και θύραν την ταβέρναν.
Εύρω και εγώ την οδόν,δια του ποτηρίου,ο απολωλός μπεκρούλιακας εγώ ειμί.
Ξανακάλεσέ με κρασί και κέρνα με
Για σκεφτείτε αγαπητοι συνάδελφοι,να μας ξεφύγουν αυτά τα υπέροχα...λογάκια σε καμια κηδεία ή μνημόσυνο!!...:wink:
Ε, ρε τι έχει να γίνει!!...

Υ.Γ.Αυτή η χαριτωμένη τροποποιηση,δεν είναι φυσικα δική μου.Ισως καποιοι από σας να την έχετε ακουστά.

 

[npapadimit]

Θεοφάνεια σε μια παραθαλάσσια πόλη της Βορείου Ελλάδος με πολύ κρύο και χιόνια, τόσο πολύ κρύο, τόσα χιόνια... που έχουν σκεπάσει μέχρι και τη θάλασσα κοντά στο σημείο του λιμανιού που θα πέσει ο Σταυρός...
Ο Δεσπότης θέλοντας να τηρήσει το έθιμο και να μην στενοχωρήσει αυτούς, που στην αντίθετη περίπτωση θα εστενοχωρούντο (... τέλος πάντων), ξεκινάει, παρά τη μεγάλη κακοκαιρία, τη Λιτανεία προς το λιμάνι.

Φτάνει, λέει το "Εν Ιορδάνη " και πετάει το Σταυρό μία, το λέει δύο τίποτα!
Ποιος να πέσει μέσα με τέτοιο κρύο! Είχε -10 και πιο κάτω ακόμη!!!

Σαν λέει την τρίτη φορά το "Εν Ιορδάνη" και πετάει το Σταυρό, φαίνεται ένα γεροντάκι από δεξιά με άπασα την αντρική ενδυμασία: κοστούμι, γραβάτα, καπαρντίνα... μέχρι και καπέλο φόραγε ....

Ο κόσμος τα 'χασε!!! Ένα βουητό ακουγόταν από παντού...

Πιάνει το Σταυρό, τον τραβάνε με τα χίλια βάσανα έξω (είχε γίνει και σα σφουγγάρι με τόσο νερό που είχε πάρει) και δίνει το Σταυρό στο Δεσπότη !

Χριστιανέ μου πως πήρες τέτοια απόφαση, δε σκέφτηκες την καρδιά σου είσαι και μεγάλος άνθρωπος... του λέει ο Δεσπότης.

Και απαντάει ο καημένος:
Τι να σου πω Δέσποτά μου, αλίμονο σε κείνονε που με 'σπρωξε...




Δεν ξέρω αν είναι πραγματικό γεγονός. Εγώ πάντως το έχω ακούσει από τον πατέρα μου.
Ν.Κ.Π.
ΚΑΛΑΜΑΤΑ

 

[chanendes]

Στα δικά μου αυτιά, το εν λόγω περιστατικό-ανέκδοτο, έχει φτάσει με λίγο διαφορετικό τέλος:

"... αφού το γεροντάκι βγαίνει τουρτουρίζοντας έξω εν μέσω χειροκροτημάτων και παραδίδει το Σταυρό, ο Δεσπότης με το Δήμαρχο της πόλης τον ρωτούν συγκινημένοι:

"- Πες μας παππού, για τη γενναία σου αυτή κι ευλογημένη πράξη τι δώρο θες να σου κάμωμε;;;"

"- Τίποτα, τίποτα..." λέει ο παππούς

" -Μα δε γίνεται!!! Έκανες τέτοια ηρωική πράξη στην ηλικία σου!!! κάποιο δώρο πρέπει να σου κάμωμε!!! κάποια χάρι ίσως..." λένε πάλι Δεσπότης και Δήμαρχος

"-Επιμένετε;;;" λέει το γεροντάκι

"-Μα και βέβαια"

"- Ε!! Αφού επιμένετε, αυτή χάρι θέλω: Να μου βρείτε τον κερ@τ@ που μ' έσπρωξε..."


(Να σας πω την αλήθεια αγαπητοί συμφορουμίστες, αν τον βρήκαν δεν ξέρω, ούτε κι αυτός που μου αφηγήθηκε την ιστορία ήξερε...:wink::wink::wink: Αν κρίνω όμως απ' το μένος του παθόντος παππου..... ακόμα πρέπει να ψάχνουν!!!!:wink: )

 

[petrosgrc]

Πάντως τη συγκεκριμένη ιστορία την έχω ακούσει σαν ανέκδοτο με πολλές παραλλαγές. Σε ενυδρείο με κροκόδειλους κλπ. Πάντως είναι πολύ ενδιαφέρον αν έχει προέλθει από κάτι τέτοιο.

 

[ilias nektarios]

Στα δικά μου αυτιά, το εν λόγω περιστατικό-ανέκδοτο, έχει φτάσει με λίγο διαφορετικό τέλος:

"... αφού το γεροντάκι βγαίνει τουρτουρίζοντας έξω εν μέσω χειροκροτημάτων και παραδίδει το Σταυρό, ο Δεσπότης με το Δήμαρχο της πόλης τον ρωτούν συγκινημένοι:

"- Πες μας παππού, για τη γενναία σου αυτή κι ευλογημένη πράξη τι δώρο θες να σου κάμωμε;;;"

"- Τίποτα, τίποτα..." λέει ο παππούς

" -Μα δε γίνεται!!! Έκανες τέτοια ηρωική πράξη στην ηλικία σου!!! κάποιο δώρο πρέπει να σου κάμωμε!!! κάποια χάρι ίσως..." λένε πάλι Δεσπότης και Δήμαρχος

"-Επιμένετε;;;" λέει το γεροντάκι

"-Μα και βέβαια"

"- Ε!! Αφού επιμένετε, αυτή χάρι θέλω: Να μου βρείτε τον κερ@τ@ που μ' έσπρωξε..."


(Να σας πω την αλήθεια αγαπητοί συμφορουμίστες, αν τον βρήκαν δεν ξέρω, ούτε κι αυτός που μου αφηγήθηκε την ιστορία ήξερε...:wink::wink::wink: Αν κρίνω όμως απ' το μένος του παθόντος παππου..... ακόμα πρέπει να ψάχνουν!!!!:wink: )

Kάποτε,λέει,ετοιμαζεται να ξεκινήσει τις καταβασίες ''Ανοίξω το στόμα μου",όπως πάντα,ο δεξιός ψάλτης.Αμ, ελα μου όμως,που δεν προλαβαίνει και αρχίζει ο αριστερός τις καταβασίες με στόμφο και καμάρι!!...Ακούγεται λοιπον ο δεξιος νευριασμένος να του φωνάζει: ''και εγω να χ....ω μεσα ρε κερατα!!''.Κόκαλο παπας και εκκλησίασμα!!...

 

[παναγιωτης1]

Την τελευταία φορά που γιορτάσαμε, παρουσία μου, του ασώτου, ακούστηκε το συνημμένο από τον γράφοντα, που το ταίριαξε εκείνη την ώρα.

Μιας και έχουμε πιάσει για Ασώτου.....
Ήμουν παρων στη παρακάτω στιχομυθία μεταξύ του Πρωτοψάλτη του ναού(με πολλά χρόνια στη πλάτη του) και ενός από των προισταμένων Ιερέων(ομόματα δε λέμε...).
Κυριακή του Ασώτου λοιπόν και λέγει ο πρωτοψάλτης αστειευόμενος:
Έλα Πάτερ μου...στο καφέ ...θα κεράσω εγώ σήμερα γιατί ως γνωστόν εμείς οι ψάλτες γιορτάζουμε αυτή τη μερα ....
Αντιλέγει ο ιερεύς..(..ειρωνικό τω τρόπω...):
Μπα....και μεις πότε γιορτάζουμε;
Και απαντά ο ψάλτης ως ετοιμόλογος που είναι..:
..Εσείς γιορτάζατε τη περασμένη Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου....

 

[παναγιωτης1]

Συνεχίζω τα ευτράπελα γιατί βλέπω έχετε ατονίσει λίγο....
Αληθινό γεγονός ....10 ετία 1990...
Φίλος ψάλτης με καλεί στο χωριό του να ψάλλουμε στη πανήγυρη της Αγ.Μαρίνας.Όλα καλα όλα ωραία εως την ώρα του κυρήγματος...προσκεκλημένος ο ιερέας του διπλανού χωριού υποτίθετε ποιο σπουδαγμένος....και ξεκινά το κύρηγμα.
"Αγαπητοί αδελφοί ...ήλθαμε εδώ στη χάρη της..." και προς έκπληξή μου μεγάλη ακούω τον φίλο μου το ψάλτη να γνωρίζει το κύρηγμα του παπά...
ΨΑΛΤ:".... με τρεμάμενα τα πόδια.."
ΙΕΡΕΑΣ:".... με τρεμάμενα τα πόδια.."
ΨΑΛΤ:"...με λυγισμένα τα γόνατα..."
ΙΕΡΕΑΣ:"...με λυγισμένα τα γόνατα..."
ΨΑΛΤ:"...με δάκρυα στα μάτια...."
ΙΕΡΕΑΣ:"...με δάκρυα στα μάτια...."..κτλ,κτλ..το
ηξερε όλο αυτολεξί,λοιπόν ο φίλος ιεροψάλτης και μας το ψιθίριζε στο αναλόγιο χαμηλόφωνα φράση-φράση πριν τον ιερέα.
Γυρίζω και του λέω...:Νίκο...ξέρεις το κύρηγμα του ιερέως;
και πήρα την εξής αποστομοτική απάντηση.....:
-"..Ε..ναι ...βέβαια ..αφού λέει το ίδιο χρόνια τώρα σε όλες τις τοπικές πανυγήρεις ...και αλάζει μόνο τό όνομα του αγίου...

 

[vagelis]

Για γελια (ευτραπελο) ή για κλαματα ;

Μου το ειπε προ ετων κολλητος μου συναδελφος , αειμνηστος πια , πρωτοψαλτης τοτε Ενοριακου ναου του Ηρακλειου .
Κυριακη πρωί και ο εφημεριος (μοναδικος) του ναου , ισταμενος προ της Αγιας Τραπεζας , βαζει Ευλογητος χωρις να φορα παπουτσια !!! Με τις καλτσες και μαλιστα τρυπιες (με ολα τα οπτικα επακολουθα) . Δεν αντεξε ο φιλος μου και τον ρωτησε : ''Πατερ ξεχασες τα παπουτσια σου ; Τι συμβαινει ;'' . Και η απαντηση : ''Τα λασπωσα στην αυλη και δεν προλαβα να τα καθαρισω και επρεπε να αρχισω την ακολουθια . Τωρα μου τα καθαριζει η παπαδια και μολις τα ετοιμασει θα τα βαλλω'' .
Τα σχολια δικα σας .

 

[Π. Δαβίδ]

-"..Ε..ναι ...βέβαια ..αφού λέει το ίδιο χρόνια τώρα σε όλες τις τοπικές πανυγήρεις ...και αλάζει μόνο τό όνομα του αγίου...

Еγώ υπηρέτησα παλαιότερα σε ναό που ο ιερατικώς προϊστάμενος κάθε χρόνο έκανε το ίδιο κήρυγμα σε συγκεκριμένες εορτές, π.χ. στην ακολουθία των Παθών έκανε με θέμα το "Εκαστον μέλος της αγίας σου σαρκός" ( 4 χρόνια στη σειρά!!!) Εξαίρεση απετέλεσε ο 5ος χρόνος όταν ΔΕΝ ακολούθησα ιδιαίτερα γοργή χρονική αγωγή και έψαλλα και το αργὀν "Ήδη βάπτεται" και συνεπώς δεν εκήρυξε καθόλου! -ήταν η χρονιά που είχα ήδη δηλώσει παραίτηση και το διασκέδαζα!

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

ήταν η χρονιά που είχα ήδη δηλώσει παραίτηση και το διασκέδαζα! [/FONT][/SIZE][/QUOTE]

Πρέπει να κάνουμε συλλογή μαργαριταριών από τα .. εκφωνούμενα κηρύγματα, όπως π.χ. Σε ναό βορείων προαστείων προ 20ετίας.
Μεγάλη ημέρα είναι σήμερα αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί.... Σήμερα είναι η Κυριακή μετά τα Φώτα!.... Και λέγεται Κυριακή μετά τα φώτα, .... γιατί είναι ... η Κυριακή μετά τα Φώτα >> Ωχ! το μάτι μου είπα, και ακούγοντάς με οι γύρω μου, κούνησαν το κεφάλι τους γελώντας.(Σημειωτέον, δεν ήμουν στο αναλόγιο).

 

[π. Βασίλειος Χλαμπάνης]

Φίλος Ἀρχιμανδρίτης, ὁ ὁποῖος ὑπηρετεῖ σέ χωριό στήν ἀκροτάτην Ἐνορίαν τοῦ Νησιοῦ ἐπί 10ετίαν (42 χλμ. ἀπό τήν πόλι) καί παραπονεῖται συχνά γι' αὐτό, ἔρχεται ἕνα πρωί στά Γραφεῖα τῆς Μητροπόλεως καί ζητεῖ μία βεβαίωσιν διά τήν Στρατολογίαν ὅτι εἶναι Κληρικός τῆς Μητροπόλεως. Μέ καλεῖ ὁ Μητροπολίτης "π. Βασίλειε, ἑτοιμᾶστε μίαν βεβαίωσιν, σᾶς παρακαλῶ, διά τόν π. Κων/νον". Γράφω τήν βεβαίωσιν καί, μεταξύ τῶν ἄλλων "...ὑπηρετεῖ ὡς Ἱερ. Προϊστάμενος τῆς Ἐνορίας Κεφάλου (εἰς τοῦ βοδιοῦ τό κέρατον, οὕτως εἰπεῖν) ἀπό ..... μέχρι σήμερον". Τό ἐκτυπώνω καί περιμένω...
Μετ' οὐ πολύ, ἔρχεται ὁ Ἀρχιμανδρίτης εἰς τό γραφεῖον μου. "- Ἕτοιμο;", - "Βεβαίως, ὁρῖστε". Παίρνει τό ἔγγραφον καί ξεκινᾶ διά τό γραφεῖον τοῦ Μητροπολίτου πρός ὑπογραφήν. Εῖμαι σίγουρος ὅτι θά τοῦ ρίξῃ μιά ματιά, ἀλλά εἶμαι καί εἰς ἑγρήγορσιν μήπως τό δώσῃ χωρίς νά τό διαβάσῃ ... καί ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης. Πράγματι, μετά δύο-τρία βήματα, ἀρχίζει νά διαβάζῃ ἐπιβραδύνων τόν βηματισμόν του. Φθάνοντας στήν πόρτα τοῦ γραφείου μας, κοντοστέκεται, σηκώνει τό κεφάλι ψηλά, ξανασκύβει στό ἔγγραφο, ξανασηκώνει τό κεφάλι καί ξανασκύβει. Καί γυρίζει μέ τά μάτια γουρλωμένα "Δέν τό πιστεύω αὐτό πού γράφει ἐδῶ". Ἐγώ ἔχω λυθεῖ στά γέλια, τρέχουν τά μάτια μου... Ὁ Πρωτοσύγκελλος καί ἕνας ἄλλος ἱερέας κρατοῦν τήν κοιλιά τους. "Μά τό διάβαζα καί τό ξαναδιάβαζα καί νόμιζα ὅτι ἔκαναν πουλάκια τά μάτια μου", μᾶς ἐξήγησε μετά.
Φυσικά, τό διώρθωσα καί τό πῆγε στόν Μητροπολίτη.

 

[chanendes]

Για γελια (ευτραπελο) ή για κλαματα ;

Μου το ειπε προ ετων κολλητος μου συναδελφος , αειμνηστος πια , πρωτοψαλτης τοτε Ενοριακου ναου του Ηρακλειου .
Κυριακη πρωί και ο εφημεριος (μοναδικος) του ναου , ισταμενος προ της Αγιας Τραπεζας , βαζει Ευλογητος χωρις να φορα παπουτσια !!! Με τις καλτσες και μαλιστα τρυπιες (με ολα τα οπτικα επακολουθα) . Δεν αντεξε ο φιλος μου και τον ρωτησε : ''Πατερ ξεχασες τα παπουτσια σου ; Τι συμβαινει ;'' . Και η απαντηση : ''Τα λασπωσα στην αυλη και δεν προλαβα να τα καθαρισω και επρεπε να αρχισω την ακολουθια . Τωρα μου τα καθαριζει η παπαδια και μολις τα ετοιμασει θα τα βαλλω'' .
Τα σχολια δικα σας .

αυτή είναι η "ευτράπελη" πλευρά...
για να τονίζουμε όμως και θετικές συμπεριφορές ιερέων μας θα καταθέσω εδώ κάτι "αντιστρόφως ανάλογο" και συγκινητικό...

Ευλαβέστατος ιερέας του Μητροπολιτικού Ναού της γεννέτειράς μου (κεκοιμημένος πλέον) συνήθιζε το εξής:

Μέσα στο δωμάτιο εξομολογήσεως του Ναού (το οποίο είναι αμέσως μόλις μπαίνουμε, πλαγίως στην Νότια Πύλη του Ναού, αλλά δεν χρησιμοποιείται γιατί η εξομολόγηση γίνεται κ γινόταν στο γραφείο του Ιερέα) είχε πάντα ενα ζευγάρι παπούτσια τα οποία τα είχε αγοράσει ολοκαίνουργια και δεν τα χρησιμοποιούσε αλλού, παρα μόνον για να τα φορά όταν λειτουργούσε, ή γενικά όταν ήταν στο Ναό...
Έμπαινε από τη Νότια Πύλη, έκανε 3 βήματα, έμπαινε στο κουβούκλι- δωμάτιο της εξομολόγησης, άλλαζε παπούτσια, πήγαινε στο παγκάρι, χαιρετούσε τις εικόνες, άναβε κερί και μετά πήγαινε στο Ιερό για να ετοιμαστεί να λειτουργήσει... Κι όταν τέλειωνε, πάλι άλλαζε παπούτσια κι εφευγε...

όταν τον ρώτησαν κάποιοι γιατί το κάνει είπε:

"ο τόπος είναι 'Αγιος... ο Μωυσής μπροστά στη Βάτο εβγαλε τα παπούτσια του...εγώ για λόγους ευπρεπείας δεν μπορω να κάνω το ίδιο... κι έτσι έχω αυτά, τα καθαρα παπούτσια, μόνο για το Ναό και το Θυσιαστήριο..."

Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του παπα- Παναγιώτη...

 

[παναγιωτης1]

΅Σε γνωστό αρβανιτοχώρι της περιοχής μου ( Αργος )....το γεγονός αυτό που θα περιγράψω:μετά το 45 υπηρετούσε σ΄αυτό το χωριό ένας πανέξυπνος ιερέας. Τότε δίναν και παίρναν οι κλεψιές...(ζώων κυρίως..)..κάποιος κακομοίρης έχασε τη γίδα του και πήγε στο ενωματάρχη της περιοχής εκείνος με τη σειρά του πήγε στον παπά του χωριού και του είπε τα καθέκαστα.
Ο παπάς βασιζόμενος στην απλοικότητα των χωριανών του σκέφθηκε ένα τέχνασμα:
Την Κυριακή μετά το πέρας της Θ.Λειτουργίας βγήκε στην Ωραία Πύλη και λέει:
-Ο συγχωριανός μας ο Σταύρος έχασε μια γίδα ...ξέρετε εκείνη τη παρδαλή τη λεβέντισα... ο άνθρωπος έχει μεγάλη φαμίλια και σ΄αυτή τη γιδούλα βασιζόταν για το γαλατάκι των παιδιών του....γι΄αυτό σκέφθηκα να κάνουμε μια δέηση με γονυκλισία μαζί να προσευχηθούμε να βρεθεί η γιδούλα του καημένου του Σταύρου...Ενταξει;;;
-ΕΝΤΑΑΑΞΕΙΕΙΕΙ παπούλη (απαντά το εκκλησίασμα..)
-Άειντε πάμε λοιπόν....Εεετι και εεετι κλίιιινατε στα γόοονατα...
..γονατίσαμε όλοιοιοι....;
-Ναιαιαιαι Παπούλη...
-Ξαναρωτώ γονατίσαμε όλοιοιοι...;
-Ναιαιαι παπούλη
_ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗ ΓΙΔΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕ;;;
...Και ο αφελής κλέφτης:..Γονάτισα... Παπούλη... Γονάτισα...

Υ.Γ Το γεγονός μπορεί να είναι γνωστό με άλλες παραλλαγές ή από Κ.Ταινίες...σας διαβεβαιώνω όμως ότι έχει γίνει και σ΄αυτό το χωριό όπως ακριβώς το περιέγραψα

 

[George]

''Ευλογητός ει Κύριε,δίδαξόν με τα κρασοπότηρά μας
Των μπεκρήδων ο χορός,εύρε πηγή το κρασί και θύραν την ταβέρναν.
Εύρω και εγώ την οδόν,δια του ποτηρίου,ο απολωλός μπεκρούλιακας εγώ ειμί.
Ξανακάλεσέ με κρασί και κέρνα με
Για σκεφτείτε αγαπητοι συνάδελφοι,να μας ξεφύγουν αυτά τα υπέροχα...λογάκια σε καμια κηδεία ή μνημόσυνο!!...:wink:
Ε, ρε τι έχει να γίνει!!...

Υ.Γ.Αυτή η χαριτωμένη τροποποιηση,δεν είναι φυσικα δική μου.Ισως καποιοι από σας να την έχετε ακουστά.

"..., ευρε πηγή του κρασιού και θύραν της ταβέρνας...."

"...ξανακάλεσέ με και πάλι κέρνα με..."

Αυτό το "Ευλογητάριο" το έχω στο κινητό μου τηλ. ως ήχο και το έβαλα μπροστά σε έναν Μητροπολήτη και τους Διάκους του, το γέλιο που πατήσαμε όλοι δεν λέγεται, οι διάκοι από την άλλοι άνοιξαν τα "μπλε δόντια" Bluetooth για να τους το στείλω.