"Ψαλτοτράγουδα"

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
"Ένας είναι ο Κύριος..."
Σε β΄ ήχο (ψάλλει ο κ. Κ. Τσούκας)


Ένας είν’ ο Κύριος,
Αυτόν προσκυνήσωμεν και δοξολογήσωμεν,
εις πάντας τους αιώνας.

Δεύτερη είν΄ η Παναγιά, τρίτος είναι ο Πρόδρομος
μα, Ένας είν’ ο Κύριος,
Αυτόν προσκυνήσωμεν και δοξολογήσωμεν,
εις πάντας τους αιώνας.

Τέσσερις Ευαγγελιστές, πέντε η πεντάτευκτος,
Έξ' τα εξαπτέρυγα,
μα, Ένας είν’ ο Κύριος,
Αυτόν προσκυνήσωμεν και δοξολογήσωμεν,
εις πάντας τους αιώνας.

Επτά είναι τα μυστήρια,
Οκτώ η οκτάηχος.
Εννέα είναι τα τάγματα,
μα, Ένας είν’ ο Κύριος,
Αυτόν προσκυνήσωμεν και δοξολογήσωμεν,
εις πάντας τους αιώνας.

Δέκα είν’ οι εντολές, Ένδεκα εωθινά,
Δώδεκα οι Απόστολοι,
μα, Ένας είν’ ο Κύριος,
Αυτόν προσκυνήσωμεν και δοξολογήσωμεν,
εις πάντας τους αιώνας.
 
Last edited:

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
"Δέσποινα Παντευλόγητε, Ὑπέραγνε Παρθένε..."
Ποίημα: Αγ. Νεκταρίου
Ερμηνεία - εκτέλεση: π. Σπυρίδων Ταλάρης


Δέσποινα Παντευλόγητε, Ὑπέραγνε Παρθένε,
Παράδεισε Πανθαύμαστε, Κῆπε Καλλωπισμένε.

Σέ δυσωπῶ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τό νοῦν μου,
κατεύθυνον τάς σκέψεις μου, φώτισον τήν ψυχήν μου.

Κόρη με ποίησον ἀγνόν, πρᾶον, σεμνόν, ἀνδρεῖον,
ἡσύχιον καί κόσμιον, εὐθύν, ὅσιον θεῖον,

ἐπιεικῆ, μακρόθυμον, τῶν ἀρετῶν δοχεῖον,
ἄμεμπτον, ἀνεπίληπτον, τῶν ἀγαθῶν ταμεῖον.

Δός μοι σοφίαν, σύνεσιν καί μετριοφροσύνην,
φρόνησιν καί ἁπλότητα καί ταπεινοφροσύνην.

Δός μοι νηφαλιότητα, ὄμμα πεφωτισμένον,
διάνοιαν ὁλόφωτον, πνεῦμα ἐξηγνισμένον.

Ἀπέλασον τήν οἴησιν, τήν ὑπερηφανίαν,
τόν τύφον, τήν φυσίωσιν καί τήν ἀλαζονείαν,

τήν ὕβριν, τό ἀγέρωχον, τήν ὑψηλοφροσύνην,
γλῶσσα μεγαλορρήμονα, ἰσχυρογνωμοσύνην.

Τήν ἀστασίαν τήν φρικτήν, τήν περιττολογίαν,
τήν πονηρίαν τήν πολλήν, καί τήν αἰσχρολογίαν.

Χάρισαί μοι, Πανάχραντε, τήν ἠθικήν ἀνδρείαν,
τό θάρρος, τήν εὐστάθειαν, δός μοι τήν καρτερίαν.

Δός μοι τήν αὐταπάρνησιν, τήν ἀφιλαργυρίαν,
ζῆλον μετ’ ἐπιγνώσεως καί ἀμνησικακίαν.

Δός μοι ἀκεραιότητα, εὐγένειαν καρδίας,
πνεῦμα εὐθές, εἰρηνικόν, καί πνεῦμα ἀληθείας.

Φυγάδευσον, Πανάχραντε, τά πάθη τῆς καρδίας,
τά πολυώνυμα, Ἀγνή, τῆς ἠθικῆς δειλίας.

Τήν ἀνανδρείαν τήν αἰσχράν, τό θάρρος, τήν δειλίαν,
τήν ἀτολμίαν τήν δεινήν καί τήν ἀπελπισίαν.

Ἄρον μοι, Κόρη, τόν θυμόν καί πᾶσαν ραθυμίαν,
τήν ἀθυμία, τήν ὀργήν, ὡς καί τήν ὀκνηρίαν.

Τόν φθόνον, τήν ἐμπάθειαν, τό μίσος, τήν κακίαν,
τήν μήνιν, τήν ἐκδίκησιν, τήν μνησικακίαν.

Τήν ἔριδα τήν εὐτελῆ καί τήν πολυλογίαν,
τήν γλωσσαλγίαν τήν δεινήν καί τήν βωμολοχίαν.

Δός μοι, Παρθένε, αἴσθησιν, δός μοι εὐαισθησίαν.
Δός μοι συναίσθησιν πολλήν καί εὐσυνειδησίαν.

Δός μοι, Παρθένε, τήν χαράν Πνεύματος τοῦ Ἁγίου.
Δός μοι εἰρήνην τῇ ψυχῇ, εἰρήνην τοῦ Κυρίου.

Δός μοι ἀγάπην, ἔρωτα θεῖον, ἐξηγνισμένον,
πολύν, θερμόν καί καθαρόν καί ἐξηγιασμένον.

Δός πίστιν ζῶσαν, ἐνεργόν, θερμήν, ἀγνήν, ἁγίαν,
ἐλπίδα ἀδιάσειστον, βεβαίαν καί ὁσίαν.

Ἄρον ἀπ’ ἐμοῦ, Παρθένε, τόν κλοιόν τῆς ἁμαρτίας,
τήν ἀμέλειαν, τήν μέθην, τήν ἀνελεημοσύνην,

τά κακάς ἐπιθυμίας, τήν δεινήν ἀκολασίαν,
γέλωτας τῆς ἀσέλγείας καί τήν πᾶσαν κακουργίαν.

Σωφροσύνην δός μοι, Κόρη, δός ἐγκράτειαν, νηστείαν,
προσοχήν καί ἀγρυπνίαν καί ὑπακοήν τελείαν.

Δός μοι προσοχήν ἐν πᾶσι καί διάκρισιν ὀξείαν,
σιωπήν καί εὐκοσμίαν, καί ὑπομονήν ὁσίαν.

Ἐπιμέλειαν παράσχου, Δέσποινα, πρός ἐργασίαν,
πρός τελείωσιν καί ζῆλον ἀρετῶν πρός γυμνασίαν.

Τήν ψυχήν μου, τήν καρδίαν καί τόν νοῦ μου,
Παναγία, τήρει ἐν ἁγιωσύνῃ, φύλαττε ἐν παρθενίᾳ.

Δέσποινα Παντευλόγητε, Ὑπέραγνε Παρθένε,
Παράδεισε Πανθαύμαστε, Κῆπε Καλλωπισμένε.
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
"Ύμνος στην Παντάνασσα...", ποίημα Γ. Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Μέλος Βατοπαιδινών πατέρων

  1. Ως Παντάνασσα φωνούμε ότι τούτο σου ταιριάζει,
    κι όποιος θα σε αντικρίσει την αγάπη σου θαυμάζει.
  2. Μόνη σου κατονομάσθης ως Παντάνασσα δικαίως,
    αφού κάθεσαι σε θρόνο, κι είναι τούτο μάλλον χρέος.
  3. Έστησες στο Βατοπαίδι της εικόνος σου την βάση,
    και σκορπάς την ευλογία στους πιστούς όποιος προφτάσει.
  4. Στην μορφή σου όπως είσαι στην Θεόγραφον εικόνα,
    ως Παντάνασσα ανήκει, ως αρμόδιον κανόνα.
  5. Χαίρε έμβλημα και στέφος των πιστών Αθωνιτών,
    χαίρε, μόνη απαλλάττεις καταδίκης το θνητόν.
  6. Ως Παντάνασσα αφανίζεις του καρκίνου την πληγήν,
    πού από την ενοχή μας ταλαιπώρησε την γην.
  7. Ως Παντάνασσα φωτίζεις ασυγκρίτως κάθε νουν,
    και στην δόξα υπερβαίνεις και αυτού του ουρανού.
  8. Χαίρε μόνη πρόξενε σωτηρίας τοις πιστοίς,
    κι ως Παντάνασσα ανοίγεις είσοδον εν Ουρανοίς.
  9. Ως Παντάνασσα στηρίζεις των παρθένων τους χορούς,
    και γλυκαίνεις τη στοργή σου τους δυστήνους μας καιρούς.
  10. Χαίρε ότι ήστραψας τώ προσώπω σου Αγνή,
    κι ως Παντάνασσαν φωνούσαν τους αφείται η ποινή.
  11. Της Τριάδος επαξίως κέρδισες τα δευτερεία,
    ως ενσάρκωσες τον Λόγον κι έγινες παντός Κυρία.
  12. Χαίρε μόνιμος Παντάνασσα της άχραντου παρθενίας,
    και των μοναζόντων στήριγμα της βεβαίας σωτηρίας.
  13. Των παρθένων είσαι πάντα η ελπίς και προστασία,
    και στηρίζεται μονίμως η σεπτή μας Εκκλησία.
  14. Στην Μονή Βατοπαιδίου θέλησες να έχεις θρόνον,
    και εις την επίκλησίν σου απαλλάσσονται των πόνων.
  15. Στής προνοίας σου πού ήρθες σωτηρία του παιδίου,
    του πες νάρθης να με εύρης στη Μονή Βατοπαιδίου.
  16. Στον κλαυθμό σεπτής κυρίας πού ζητούσε χωρισμό,
    τής εχάρισες πεδίον κι έφυγε τον πειρασμόν.
  17. Κατοικώ στο Βατοπαίδι να το μάθ’ η κοινωνία,
    και θα σώζετ’ ο καθένας τη δική μου τη προνοία.
  18. Την σεπτή μου την εικόνα πού Παντάνασσαν καλούνε,
    αφού κάθομαι στον θρόνο, τι αρμόδιον θα πούνε;
  19. Ως Παντάνασσα ενδύεις τους γυμνούς με παρρησίαν,
    και με λειτουργούς στηρίζεις την σεπτή μας Εκκλησία.
  20. Συ γαρ ει η τετοκυία τον σωτήρα τοις ανθρώποις,
    κι έμεινες ελευθερία πανταχού τοις αιχμαλώτοις.
  21. Ποιος Παντάνασσα δεν είπε και εσώθη πειρασμού,
    και σταμάτησε δικαίως του συνέχοντος κλαυθμού;
  22. Χαίρε γή και τόπος ούσα της Χριστού μας Βασιλείας,
    και το κέντρον και η βάσις της Χριστού επαγγελίας.
  23. Εις το Βατοπαίδι μένει της εικόνος σου η χάρις,
    και καλεί τον δυστυχούντα, δεύρο μόνιμα να πάρης.
  24. Χαίρε κτίσεως η έννοια εις του Πλάστου την βουλήν,
    Και εφόρεσας Παρθένε Θεού Λόγου την στολήν.
  25. Ως Παντάνασσα ακούεις των πενθούντων του κλαυθμού,
    και παρέχεις σωτηρίαν αμετρήτου αριθμού.
  26. Χαίρε μόνη ηλιόμορφε λαμπροτέρα του φωτός,
    κι εκπληρώθη σή γεννήσει του Γενάρχου ο σκοπός.
  27. Χαίρε γέννημα και σφράγισμα των πατέρων της ευχής,
    χαίρε της αποκαλύψεως τέλος και ακροστιχίς.
  28. Χαίρε της Τριάδος οίκημα ένθα μόνιμον το φώς,
    χαίρε μόνη αειπάρθενος ένθα ουχ υπάρχει ΠΩΣ;
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
"Η προσευχή του ψάλτη", θεωρώ ότι ανήκει "στα ψαλτοτράγουδα". Ερμηνεία από τον μακαριστό Άρχ. Χ. Ταλιαδώρο, εδώ.
Από το Θ. Βασιλικό και τη χορωδία του, εδώ.
Από τη χορωδία του Συλλόγου Ιεροψαλτών Μητροπόλεως Φλωρίνης, εδώ.
 
Last edited:

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
"Η προσευχή του ψάλτη", θεωρώ ότι ανήκει "στα ψαλτοτράγουδα". Ερμηνεία από τον μακαριστό Άρχ. Χ. Ταλιαδώρο, εδώ.
Από το Θ. Βασιλικό και τη χορωδία του, εδώ.
Από τη χορωδία του Συλλόγου Ιεροψαλτών Μητροπόλεως Φλωρίνης, εδώ.
Μια ερμηνεία από τον κ. Γεώργιο Θεοδωρίδη, Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Αμερικής, εδώ.
 
Top