neoklis
Νεοκλής Λευκόπουλος, Γενικός Συντονιστής
Θα ήθελα απλώς να θέσω εδώ ένα προβληματισμό και όποιος μπορεί ας εμβαθύνει στο θέμα. Παρατηρώ μια αλλαγή τόσο στις συνθέσεις χερουβικών όσο και στη χρονική αγωγή με την οποία αυτά εκτελούνται, ανάμεσα στα κλασικά και τα νεώτερα (και μ' αυτό εννοώ συνθέσεις και αυτοσχεδιασμούς από Πρίγγο, Στανίτσα, Καραμάνη κ.ά). Τα παλαιότερα χερουβικά έχουν πιο «πυκνή» (αδόκιμος όρος, αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να το εκφράσω) σύνθεση, και εκτελούνται (και από τους σημερινούς ψάλτες) με σχετικά γρηγορότερη χρονική αγωγή (π.χ. η εκτέλεση του χερυβικού σε γ΄ήχο του Γρηγορίου πρωτοψάλτου από τη χορωδία του Στανίτσα). Τα νεώτερα όμως χερουβικά, μου φαίνονται συνθετικά απλοποιημένα, χωρίς πυκνότητα, βασίζονται σε αυτοσχεδιασμούς, υπεραναλύσεις κλασικών θέσεων, και ως συνέπεια ψάλλονται με υπερβολικά αργή χρονική αγωγή, τέτοια που θα έκανε το χερουβικό του Γρηγορίου να διαρκεί ένα 20λεπτο. Αντίθετα με τη συντομότερη χρονική αγωγή τα νεώτερα αυτά χερουβικά, εφόσον βέβαια έχεις και την ανάλογη φωνητική δεινότητα να τα εκτελέσεις γρηγορότερα, τελειώνουν μέσα σε τρία λεπτά.
Πότε και πως έγινε αυτή η αλλαγή στη σύνθεση και στην εκτέλεση των χερουβικών;
Θα μ' ενδιέφερε ν' ακούσω κάποια σχόλια πάνω σ' αυτά, αν βέβαια έγιναν κατανοητά όσα ήθελα να πω.
Πότε και πως έγινε αυτή η αλλαγή στη σύνθεση και στην εκτέλεση των χερουβικών;
Θα μ' ενδιέφερε ν' ακούσω κάποια σχόλια πάνω σ' αυτά, αν βέβαια έγιναν κατανοητά όσα ήθελα να πω.