Εγώ, δηλαδή, που τελευταία ακούω πάρα πολύ ηχογραφήσεις από το Πατριαρχείο (και μ' αρέσει) και ταυτοχρόνως είμαι μέλος της ΕΛΒΥΧ, έχω πρόβλημα γιατρέ μου;
Ελπίδες, μάλλον...
Εγώ, δηλαδή, που τελευταία ακούω πάρα πολύ ηχογραφήσεις από το Πατριαρχείο (και μ' αρέσει) και ταυτοχρόνως είμαι μέλος της ΕΛΒΥΧ, έχω πρόβλημα γιατρέ μου;
Εξαρτάται από ποια νομίζετε ότι είναι τα ακούσματά μου. Διότι δε θέλω να ακούσω ξένους τους Πατριαρχικούς!!!
Αν θεωρείτε πλύση εγκεφάλου την προσκόλληση στην αυστηρότερη παράδοση τότε εσείς έχετε τη δυσκολία διάκρισης και όχι εγώ. Δεν πρόκειται να μπω σε μια διαδικασάι να υιοθετήσω τα ακούσματα μια σχολής αμφιβόλου εγκυρότητας (σε αντιπαραβολή πάντα με τα παραδεδομένα)!!!
Πέρασα ένα διάστημα που έκουγα ΕΛΒΥΧ, πριν χρόνια, και τότε δυσκολευόμουν να διακρίνω τις υπερβολές αυτών και των αγιορειτών. Με τον καιρό κατάλαβα ότι πολλά πράγματα τα άκουγα ΜΟΝΟ εκεί. Πέρασα από σχεδόν όλες τις φάσεις για να καταλήξω εδώ που είμαι και δε δέχομαι φωστήρες να με χαρακτηρίζουν ως έχοντα ελλειπή ακούσματα.
Είναι πολύ λεπτομερή τα στοιχεία για να μπορέσω να τα εξηγήσω γραπτά. Πάντως, θα επεσήμαινα πολύ περισσότερες υπερβολές που μου ακούγονται, όμως σκεφτόμουν ότι κάποια από αυτά τα άκουσα στο Άγ. Όρος. Για ένα φεγγάρι είχα κόλλημα με Αγιορείτες. Όταν, όμως, κόλλησα στον Άρχοντα Α' Δομέστιχο Μιλτιάδη Παππά σαν λαμπαδάριος κι έπειτα σαν μαθητής κατάλαβα πολλά. Για ένα διάστημα άκουγα μόνο Πολίτες και ιδίως Πατριαρχικούς. Στο μάθημα πολλές υπερβολές φρόντισε να μου τις αποβάλλει. Αυτή τη στιγμή ακούω πολύ υπερβολικές πολλές από τις αναλύσεις. Κατανοώ ότι είναι άλλο ύφος, πως πρέπει να αποδοθούν σε άλλη χρονική αγωγή τα μέλη και άρα πρέπει ο καλλωπισμός τους να είναι άλλου τύπου, πως έχουν άλλες ψάλτες σαν πρότυπα κλπ.
Η χορωδία στις εκτελέσεις που άκουσα είχε αναλύσεις από όλες τις σχολές στην υπερβολή της καθεμιάς. Δεν το λέω από στερεότυπο ή κάτι άλλο, το λέω επειδή το ακούω και με ενοχλεί.
Τώρα, σχετικά με το πάντρεμα στοιχείων των σχολών που αναφέρατε, θα σας ξαναπώ πως άλλες ψαλτικές ανάγκες καλύπτει το κάθε ύφος και επομένως από άλλου είδους αναλύσεις έχει ανάγκη.
Ὑπάρχουν κατὰ πολὺ ἰκανότεροι φιλόλογοι ἀπὸ μένα, ὅπως ὁ Γιῶργος Μ. ἤ ὁ Δημήτρης ὁ Σκρέκας.
Γενικά πάντως, τὸ πολυτονικὸ ἐδῶ καὶ πολλοὺς αἰῶνες ἔχει ἀπομείνει ὡς ἱστορικὸ κεφάλαιο στὴν ὀρθογραφία μὲ σχεδὸν ἀνύπαρκτη ἐπιρροὴ στὸ λόγο μας, ίδίως στὸν προφορικὸ γιὰ τὴν ἀπόδοση τοῦ ὁποίου σχεδιάσθηκε.
Ἀπὸ την ἄλλη, τὰ παλαιὰ σημαδόφωνα ἤ τουλάχιστον κάποια ἀπὸ ἀυτὰ, ἐμπεριέχονται στὴ σημερινὴ γραφὴ εἴτε μὲ κάποιες γραπτὲς ἀναλύσεις εἴτε παραδιδόμενα μέσω τῆς προφορικῆς παράδοσης, διατηρῶντας νοητὰ τὴν θέση τους. Δυστυχῶς, δὲν γνωρίζουμε πολλὰ καὶ μὲ ἀκρίβεια γιὰ τὴν τοποθέτησή τους ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἑρμηνεία τους σὲ κάθε περίπτωση. Ἡ παράθεσή τους λοιπὸν μπορεῖ νὰ δημιουργήσει καὶ σύγχυση, εἰδικὰ μὲ τὸ ὑπεραπλουστευμένο παράδειγμα ποὺ ἀνέφερες.
Στὸ πολυτονικὸ γνωρίζουμε ἀκριβῶς τὴν ὀρθογραφὶα καὶ τὸ στήσιμο, ἀλλὰ χάσαμε τὴν ἀπόδοσή του (ἑκτὸς ἀπὸ ἀπομεινάρια σὲ κάποιες τοπικὲς διαλέκτους, ὅπως ἔχω ἀκούσει λ.χ. στὴ Ρόδο). Τὸ ἀντίθετο, πολὺ χοντρικα, συμβαίνει μὲ τὰ παλαιὰ σημαδόφωνα. Αὐτὰ μὲ τὶς λίγες γνώσεις μου (κυρίως τὸ εγχειρίδιο τοῦ Γ. Κωνσταντίνου ἔχω δουλέψει), ὑπάρχουν ἐγκρατέστεροι νὰ ἀπαντήσουν καὶ σαφέστερα καὶ εἰδικότερα καὶ μὲ σιγουριά (πιθανῶς αὐτό).
Ελπίδες, μάλλον...
Αν θέλετε μπορώ να αναρτήσω μερικά παραδείγματα "πατριαρχικών", τα οποία σίγουρα θα γνωρίζουν οι "ευχαριστούντες ταχέως" αλλά σίγουρα δεν θα τα χαρακτηρίσουν ως ξένα διότι προέρχονται από Πατριαρχικούς. Απορώ γιατί υπάρχει αυτήν η εμμονή -επιμονή.
Και αν σας ξενίζει το να σας χαρακτηρίζουν ως έχοντα ελλειπή ακούσματα, τότε να σκεφτείτε ότι κάποιους τους ξενίζει να χαρακτηρίζουν τα ακούσματά τους ως ξένα οι...ξένοι.
Επίσης, προσέξτε τα thanks ότι μπαίνουν ομαδοποιημένα σε θέματα τέτοιου τύπου. Μέχρι και οι "διαιτητές" παίζουν με τον Ολυμπιακό.
Πάμε πάσο λοιπόν.
προς το παρόν...
Θα ήθελα να σε ρωτήσω και κάτι ακόμα, αλλά θα μου απαντήσεις την άλλη βδομάδα. Ευχαριστώ πάντως για την ωραία απάντηση.
Αν θέλετε μπορώ να αναρτήσω μερικά παραδείγματα "πατριαρχικών", τα οποία σίγουρα θα γνωρίζουν οι "ευχαριστούντες ταχέως" αλλά σίγουρα δεν θα τα χαρακτηρίσουν ως ξένα διότι προέρχονται από Πατριαρχικούς. Απορώ γιατί υπάρχει αυτήν η εμμονή -επιμονή.
Ηλίας Παπαδόπουλος;115864 said:Αν θέλετε μπορώ να αναρτήσω μερικά παραδείγματα "πατριαρχικών", τα οποία σίγουρα θα γνωρίζουν οι "ευχαριστούντες ταχέως" αλλά σίγουρα δεν θα τα χαρακτηρίσουν ως ξένα διότι προέρχονται από Πατριαρχικούς. Απορώ γιατί υπάρχει αυτήν η εμμονή -επιμονή.
Ηλίας Παπαδόπουλος;115864 said:Και αν σας ξενίζει το να σας χαρακτηρίζουν ως έχοντα ελλειπή ακούσματα, τότε να σκεφτείτε ότι κάποιους τους ξενίζει να χαρακτηρίζουν τα ακούσματά τους ως ξένα οι...ξένοι.
Ηλίας Παπαδόπουλος;115864 said:Επίσης, προσέξτε τα thanks ότι μπαίνουν ομαδοποιημένα σε θέματα τέτοιου τύπου. Μέχρι και οι "διαιτητές" παίζουν με τον Ολυμπιακό.
Πάμε πάσο λοιπόν.
προς το παρόν...
Θέλουμε
Κάθε άποψη διατυπωμένη νηφάλια και με ήπιο τρόπο δεν μπορεί παρά να αποτελεί κέρδος. Για αυτό ευχαριστώ.
Καὶ μεῖς ... κι ὅποιος ἀντέξει ...
Δὲν εἶχα καταλάβει ὅτι μετρᾶνε τόοοοσο πολύ ... [/SIZE][/FONT]
Το να μαζέψεις 10 παραδείγματα για να αποδείξεις ότι υπάρχει ελευθερία αναλύσεων με τα άλλα 990 να αποδεικνύουν τα λεγόμενά μου, δε λέει τίποτα.
Μείνε λοιπόν σε αυτά που εσύ θεωρείς ως αλήθεια και εφόσον έχεις το αλάθητο, ο νοήμων ψάλτης θα το καταλάβει και θα βγάλει τα συμπεράσματά του.
Όσον αφορά το κείμενο της ΕΛΒΥΧ το ζήτησα επειδή θέλω να είμαι όσο το δυνατόν αντικειμενικός ερευνητής και να μιλάω με όσο το δυνατόν περισσότερες αποδείξεις και όχι με τυχόν εικασίες.
Η ΕΛΒΥΧ δεν είναι η μόνη τέλεια χορωδία. Και του αείμνηστου Στανίτσα η Χορωδία ήταν το κάτι άλλο.
Αυτό ακριβώς θέλω να πω. Ότι το ποιοτικό και το καλό από όπου κι αν προέρχεται ας το δεχόμαστε με χαρά.
Μαθηματικό πρόβλημα: Μέλη της ΕΛΒΥΧ και οι θιασώτες της αναγνωρίζουν τη χορωδία του Θρ. Στανίτσα ως το κάτι άλλο (sic), ενώ ακόμα και τα μέλη της χορωδίας του αειμνήστου απορρίπτουν το άκουσμα και το ύφος της ΕΛΒΥΧ, αλλά και όσο ο αείμνηστος ήταν εν ζωή δεν ήθελε να ακούσει για ΕΛΒΥΧ. Γιατί άραγε; Ποιός χρησιμοποιεί ποιόν; Επιτρέπεται; Αγάπη ή συγκρητισμός;
"Ποιος χρησιμοποιει ποιον?" Εαν τα βλεπουμε ολα με καχυποψια, οι ερωτησεις μας δεν εχουν κανενα κοινο νοημα. Εκτος για αυτους ποιυ αφηνουν την φαντασια τους εντελως ελευθερη.
Το παράδειγμα που ανέφερα είναι κραυγαλέο χρήσης κατοχυρωμένης αυθεντίας (του Άρχοντος Στανίτσα) προκειμένου τα όσα διϊσχυρίζονται, αν και στρεβλά, (είπαμε έχουμε αφτιά) να διαδοθούν, αλλά και αντιπροσωπευτικό τάσεων και νοοτροπιών.
Τα ατυχηματα τα συγκεκριμενα παντως,φαινονται στημενα,αν καλοπροσεξτε....Παρεπιπτωντως....
Και η ουσία είναι (κι ας το κοροϊδεύουν κάποιοι) ότι το βασικότερο συστατικό μιας ψαλμωδίας είναι η πίστη και η ευλάβεια. Αυτήν είναι η ουσία όσον αφορά στην εκκλησιαστική μουσική ως μέσον της κοινωνίας μας με το θείον.
.