Αγαπητέ μου κ. Παπαδόπουλε,
Γράφετε
Εγώ δεν χαρακτήρισα ποτέ τον Καρά ως αυθεντία.
Άλλοι προερχόμενοι απο το περιβάλλον της ΕΛΒΥΧ, και ο ΛΑ, μάλλον τον έχουν σχεδόν Θεοποιήσει ως αυθεντία επι της ΒΜ, ενώ ο Καράς εργαζόταν ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ και αυτοεξωρισμένος απο την κοινή ψαλτική κοινότητα της εποχής του.
Σἰγουρα θα διαβάσατε το κείμενο εδώ (παραθέτω μονο κείμενα οπου ο ΙΔΙΟΣ ο ΛΑ μιλάει, και όχι αυτα που περιγράφουν, ή ερμηνεύουν τι είπε, για την σωστή εκτίμηση)
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=172498
Μερικά αποσπάσματα
"Στόχος, όπως σημειώνει μεταξύ άλλων ο Λυκούργος Αγγελόπουλος, είναι η προσέγγιση της μουσικής με επιστημονική αλλά και καλλιτεχνική ευαισθησία. Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και η διαρκής μουσικολογική έρευνα που υποστηρίζει και κατοχυρώνει τη μουσική εκτέλεση, τη διδασκαλία της βυζαντινής μουσικής ως ολοκληρωμένου συστήματος. Ολα αυτά, όπως τονίζει ο διευθυντής της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας, «δεν θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα χωρίς τη συνεχή έρευνα στις πηγές τόσο της γραπτής όσο και της προφορικής παράδοσης."
"Αν αγνοήσουμε την προφορική παράδοση δεν μπορούμε να μιλάμε για βυζαντινή μουσική."
"H αλήθεια είναι ότι υπάρχουν σχολές και διδασκαλίες που ερμηνεύουν με κάποιες παραλλαγές την κίνηση της φωνής, τα σημάδια της βυζαντινής μουσικής."
"Για παράδειγμα, στον 19ο αιώνα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο μαθητής έβλεπε το κείμενο, το άκουγε από τον δάσκαλό του και στη συνέχεια το ερμήνευε."
"......Σίμων Καράς, ....... Ηταν εκείνος που κατέγραψε και έδωσε τις κατευθυντήριες γραμμές για το πώς ερμηνεύονται τα σημάδια από τη γραπτή και προφορική παράδοση."
Στο ΒΗΜΑγκαζίνο της 24ης Απριλίου 2011 (σελ. 38 μεχρι και 41), λέει ο ΛΑ
"Το έργο του Καρά πάνω στη συστηματική καταγραφή των ύμνων της Ορθόδοξης εκκλησίας, στην παλαιά και στην νέα σημειογραφία και στην υφολογική απόδοσή τους δεν είχε προηγούμενο"
"Στην ΕΛΒΥΧ συνεχίζουμε το έργο του σπουδαίου (εννοεί τον Καρά) έλληνα διδασκάλου, δίνοντας μεγάλο βάρος στη χρονική αγωγή, στην ποιότητα και στην ακρίβεια των διαστημάτων..."
Απο εδώ
http://www.greeknewsonline.com/?p=8990
(Λέει ο ΛΑ) «Έτσι πιστεύουμε», συνέχισε, «ότι μπορεί κάτι να προσφέρουμε ιδίως σε ανθρώπους που δεν ξέρουν βυζαντινή μουσική, αλλά καμιά φορά δεν ξέρουν ελληνικά. Εχουν ένα έτοιμο υλικό και σε συνδυασμό με το CD – γιατί πάντα θα πρέπει το υλικό αυτό που είναι στο χαρτί να συνδυάζεται με το ακρόαμα, με την ακουστική παράδοση»
«Εκτός από την παραδοσιακή μουσική που έρχεται ως τις μέρες μας μέσα από τα γραπτά και προφορικά κείμενα, -γιατί η βυζαντινή μουσική είναι μεν γραπτή, αλλά ξέρουμε πώς να την ψάλλουμε όταν θα έχουμε την ακουστική παράδοση, δηλαδή τους ψάλτες οι οποίοι είναι φορείς της παραδόσεως αυτής-, παρουσιάζουμε και μερικά έργα από την έρευνα», επισήμανε ο κ. Αγγελόπουλος, εξηγώντας ότι «όταν δηλαδή είναι κάτι που δεν έχει φτάσει ως τις μέρες μας με τη γραπτή ή ακουστική παράδοση, γιατί ξεχάστηκε κάποια στιγμή, εμείς το παρουσιάζουμε εφόσον γίνεται μια επιστημονική εργασία από κάποιον μουσικολόγο και έχει εάν αποτέλεσμα το οποίο νομίζουμε ότι αυτό θα ωφελήσει αν ακουστεί»
Και πολλά άλλα να μην σας κουράσω.
Τα συμπεράσματα δικά σας......
Γράφετε
Απλά ως έναν ερευνητή με οξύνοια, ένστικτο και πολλή δουλειά, που πρόσφερε όσο μπορούσε στη μουσική και στον πολιτισμό μας.
Συνείσφερε στην καταγράφηση των δημοτικών τραγουδιών; Σίγουρα. Και θα πρόσθετα με επιμονή και πολλή δουλειά για την εποχή του. Γιαυτή την εργασία πιστεύω πως όλοι θα συμφωνήσουμε.
Γράφετε
Εγώ πάντοτε φανταζόμουνα την μουσική μας ως ένα ψηφιδωτό που ο καθείς τοποθετεί την ψηφίδα της δικής του προσφοράς και όλες μαζί συνθέτουν αυτό το υπέροχο ψηφιδωτό της Ελληνικής Μουσικής.
Ναι, αλλα εαν κάποια συγκεκριμένη ψηφίδα δεν χωράει; Τότε;
ΝΓ
