Περί του μέλους του "Και ευλογημένος"

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Ηλίας Παπαδόπουλος;122488 said:
Τις δε αποφάσεις της Εκκλησίας, που έχει μεριμνήσει και για τα θέματα της Ψαλτικής, τις αποδέχομαι ως έχουν, πιστεύοντας ότι όντως ελήφθησαν ώστε να συμβάλλουν στον πρωτογενή σκοπό της που είναι η σωτηρία των ψυχών.

Ένα πρόβλημα είναι ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν σε διαφορετικές περιόδους και ένα άλλο ότι από την μία λαμβάνονται ορθώς οι αποφάσεις, από την άλλη δίδονται "ευχές", "επιστολές" και "γράμματα" ανεξαιρέτως και χωρίς καμιά προϋπόθεση σε κάθε νέο "μουσικό" πόνημα και μάλλον για "ισορροπία" των πραγμάτων...
 
Ένα πρόβλημα είναι ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν σε διαφορετικές περιόδους και ένα άλλο ότι από την μία λαμβάνονται ορθώς οι αποφάσεις, από την άλλη δίδονται "ευχές", "επιστολές" και "γράμματα" ανεξαιρέτως και χωρίς καμιά προϋπόθεση σε κάθε νέο "μουσικό" πόνημα και μάλλον για "ισορροπία" των πραγμάτων...
Συμφωνώ σε όλα, πλην όμως επιμένω. Υπακοή στην εκκλησία και τις εν Συνόδω αποφάσεις. Εδώ υπακούουμε στις εν συνελεύσει και πλειοψηφία αποφάσεις της βουλής, που είναι κοινωνικός θεσμός, δεν θα υπακούσουμε στις αποφάσεις της Εκκλησίας μας; Προσωπικά μιλάω πάντα.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Η εστίαση, χωρίς να αλλάζει την ουσία, είναι καθοριστική.
Χωρίς να διαφωνώ καθόλου με τον κ. Παπαδόπουλο, θα έλεγα ότι στην οριοθέτηση του πεδίου που αποτελεί την τέχνη μας, η οπτική γωνία της "εκκλησιαστικότητας" που προτιμώ δεν είναι τόσο οι (ενίοτε κατά το δοκούν ερμηνευόμενες) "αποφάσεις" και η υπακοή σε αυτές, όσο η ίδια εκκλησιαστική συνείδηση. Αυτή αποτελεί, με όρους αριστοτελικούς, την εντελέχεια της παράδοσης, αλλιώς η παράδοση απομένει μόνο με την ιστορική-λαογραφική της διάσταση.
Τώρα, η δυσκολία και οι προϋποθέσεις προσοικείωσης τέτοιας συνείδησης είναι ίσως ο μίτος της Αριάδνης για πολλά προβλήματα που ταλανίζουν την ίδια την τέχνη.

ΥΓ Η έμφαση στην εκκλησιαστική συνείδηση ως κινούν αιτίο της παράδοσης με κάνουν να διαφωνώ κάθετα, αν και ουδέποτε (πια) το εκφράζω, με το συχνά αναφερόμενο θέμα του επαγγελματισμού ως μέτρου και μέσου κατοχύρωσης της παράδοσης.
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
Νά ἀναφερθῶ μόνο σέ μακαριστούς. Ἐκτός ἀπό τόν γερο-Μανέα (παραδεκτός ἀπό μεγάλους ψάλτες) πού ἀναφέρει ὁ ἀγαπητός Shota ἐδῶ κάπως ἀργά ἔψαλλαν τό μέλλος καί ὁ Στανίτσας ἐδῶ , ὁ Σύρκας ἐδῶ, ὁ π. Γ. Μακαβός ἐδῶ (δυστυχῶς στοῦ γέροντος λείπει τό κράτημα, ἄν τό ἔχει κάποιος ας τ`ἀνεβάσει).

Γενικά πιστεύω ὅτι ὁ ψάλτης ὀφείλει νά προσέχει ἀπό ποικίλματα καί ἰδιωτισμούς τῆς ἀσιατικῆς ἤ εὐρωπαϊκῆς μουσικῆς, ἀπό θεωρίες μεμονωμένων περί ἔλξεων καί διαστημάτων καί ἀπό ἄλλα εἰσφρήσαντα ἀλλότρια ἐν γένει πρός τήν μουσική μας παράδοση.

Υ.Γ.
Ἡ μουσική μας εἶναι πλησιέστερη της ἀνατολικῆς. Οι περισσότερες συζητήσεις, διενέξεις και διαιρέσεις πού ἔγιναν και εἰδικά τόν 19ον αἰώνα ἔγιναν γιά τό ζήτημα τῶν εὐρωπαϊστῶν καί ὄχι τῶν «ἀσιατιστῶν».
Ἄν ξεφύγει κάποιος ἀπ τά ὅρια σέ μιά πανήγυρη μήν εἴμαστε καί καταπέλτες.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium


ΥΓ Η έμφαση στην εκκλησιαστική συνείδηση ως κινούν αιτίο της παράδοσης με κάνουν να διαφωνώ κάθετα, αν και ουδέποτε (πια) το εκφράζω, με το συχνά αναφερόμενο θέμα του επαγγελματισμού ως μέτρου και μέσου κατοχύρωσης της παράδοσης.

Ὁ ἐπαγγελματισμὸς δὲν εἶναι κάτι δυσάρεστο. Πρόκειται γιὰ χαρακτηριστικὸ ἀφοσίωσης σὲ ἕνα πεδίο καὶ ἡ ἀπόφαση νὰ τὸ γνωρίσεις ὅσο γίνεται καλύτερα, ὥστε νὰ ἀποδώσεις τὸ μέγιστο τῶν δυνατοτήτων καὶ, φυσικά, νὰ εἰσπράξεις καὶ τὸ ἀνάλογο τῆς ἀπόδοσής σου ἀντίτιμο γιὰ τὴν ὑπηρεσία σου.
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi

Ὁ ἐπαγγελματισμὸς δὲν εἶναι κάτι δυσάρεστο. Πρόκειται γιὰ χαρακτηριστικὸ ἀφοσίωσης σὲ ἕνα πεδίο καὶ ἡ ἀπόφαση νὰ τὸ γνωρίσεις ὅσο γίνεται καλύτερα, ὥστε νὰ ἀποδώσεις τὸ μέγιστο τῶν δυνατοτήτων καὶ, φυσικά, νὰ εἰσπράξεις καὶ τὸ ἀνάλογο τῆς ἀπόδοσής σου ἀντίτιμο γιὰ τὴν ὑπηρεσία σου.

Αυτό το άτιμο το αντίτιμο μας μάρανε!
Όσοι ψάλλουμε σε "πανηγύρια", λέμε κ τα
"αμανετζίδικα" κ μη κρυβόμαστε.:rolleyes:
Έτσι ευχαριστούμε τα ώτα των αδαών (πλην
φιλόμουσων "παραγόντων") που μας προσκαλούν
επιτυγχάνοντας την διάθεση επανάληψης της πρόσκλησης.
Τώρα αν κάποιοι φίλοι τηρούν τις παραδόσεις κ εκεί
μπράβο τους. Ο γράφων σε αυτές τις περιπτώσεις
ΔΕΝ τις τηρεί.:wink:
 

karastamatis ioannis

Ιωάννης Καρασταμάτης
Αυτό το άτιμο το αντίτιμο μας μάρανε!
Όσοι ψάλλουμε σε "πανηγύρια", λέμε κ τα
"αμανετζίδικα" κ μη κρυβόμαστε.:rolleyes:
Έτσι ευχαριστούμε τα ώτα των αδαών (πλην
φιλόμουσων "παραγόντων") που μας προσκαλούν
επιτυγχάνοντας την διάθεση επανάληψης της πρόσκλησης.
Τώρα αν κάποιοι φίλοι τηρούν τις παραδόσεις κ εκεί
μπράβο τους. Ο γράφων σε αυτές τις περιπτώσεις
ΔΕΝ τις τηρεί.:wink:

Ναι αυτο μας μαρανε!!! Γιατι? Ειναι το αντιτιμο κατι περιεργο η κακο? Δεν το καταλαβαινω! Οταν δινεις την ψυχη σου εσυ και οι χορωδοι επι οκτω ωρες χωρις καμμια παυση οπως προχθες στην Υδρα εχει σχεση το αν θα ψαλλεις αμανετζιδικα η σωστα και υπευθυνα με το αντιτιμο? Ας μη συγχεουμε διαφορετικα πραγματα!
 

Greekψαλτης

Ψαλῶ τῶ Θεῶ μου, ἕως ὑπάρχω.
Αυτό το άτιμο το αντίτιμο μας μάρανε!
Όσοι ψάλλουμε σε "πανηγύρια", λέμε κ τα
"αμανετζίδικα" κ μη κρυβόμαστε.:rolleyes:
Έτσι ευχαριστούμε τα ώτα των αδαών (πλην
φιλόμουσων "παραγόντων") που μας προσκαλούν
επιτυγχάνοντας την διάθεση επανάληψης της πρόσκλησης.
''Αμανετζιδικα'' οι περισσοτεροι εψαλλαν (μεγαλοι δασκαλοι και μή) και πολλοι ακομη θα εξακολουθουν να ψαλλουν-με. Γιαυτο μην νιωθεις ασχημα. Απο΄κει και περα ομως ολα εχουν τη θεση τους και καποιο οριο. Αυτο ομως που θεωρω τραγικο ειναι να λεει καποιος ''αμανεδακια'' προκειμενου να τον ξανακαλεσουν στα πανηγυρια με οτι αυτο συνεπαγεται (ευρουλακια:p) και οχι επειδη αυτο πηγαζει απο το μερακι και την αγαπη του για τη μουσικη αυτη.
 

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Μπράβο παιδιά είστε πιο ρομαντικοί από εμένα.:eek:
Προφανώς δεν το έχετε κάνει κ μπράβο σας.
Το ποιός έχει μεράκι για τη Βυζαντινή Μουσική
(όσο κ άν το ζητοκραυγάζει) το κρίνουν ο Θεός
κ οι οικείοι του.Το τι θυσίες έχει κάνει ο καθείς
κ αν το αρέσει η Τέχνη φαίνεται μόνο αν ζήσεις τον
άλλον από κοντά.
Γιάννη περιμένουμε αποσπάσματα από την Ύδρα
(το χρωστάς στο λαό σου:p) μιας κ ακούστηκαν
τόσο καλά σχόλια.
Συγγνώμη όμως αλλά διαφωνώ με το φίλο

''Αμανετζιδικα'' οι περισσοτεροι εψαλλαν (μεγαλοι δασκαλοι και μή) και πολλοι ακομη θα εξακολουθουν να ψαλλουν-με. Γιαυτο μην νιωθεις ασχημα. Απο΄κει και περα ομως ολα εχουν τη θεση τους και καποιο οριο. Αυτο ομως που θεωρω τραγικο ειναι να λεει καποιος ''αμανεδακια'' προκειμενου να τον ξανακαλεσουν στα πανηγυρια με οτι αυτο συνεπαγεται (ευρουλακια:p) και οχι επειδη αυτο πηγαζει απο το μερακι και την αγαπη του για τη μουσικη αυτη.

τραγικό είναι να μην παραδέχονται κάποιοι ότι υφίσταται
το γεγονός. Τώρα αν έχεις πάντα διάθεση-όρεξη ή κουράγιο
σε πανήγυρη ή σε αγρυπνία κ δεν παραμερίζεις το μεράκι
κ την αγάπη σου για την Τέχνη μπράβο σου. Δεν μπορώ
να το κάνω (για πρακτικούς λόγους).:eek:

Να σου αναφέρω απλό παράδειγμα που συμβαίνει συχνά:
Εργάζομαι πρωΐ στο λεωφορείο (με νέφος, κυκλοφοριακό,
ένταση αγωγή του Έλληνα :mad: κ.τ.λ.), τελειώνω 3-4 ή κ κάποιες
φορές 5 το απόγευμα.Γυρίζεις "κομμάτια" να κάνεις 1 μπάνιο,
να αλλάξεις κ να πας στον Αρχιερατικό Εσπερινό. Συν την
μετακίνηση.Υπολόγισε ότι το πρωΐ θα σηκωθείς χαράματα
για τον Όρθρο κ Θ.Λειτουργία κ το μεσημέρι θα ξαναπάς
για εργασία (που με πολύ κόπο κ κ παρακάλια αλλάζεις
βάρδιες διότι ο άλλος δεν σου φταίει τπτ να πάει από
βράδυ στα "διπλοκάπακα" πρωΐ).:cool:
Υπάρχει μεράκι κ αγάπη καλέ μου φίλε γιατί:

Δεν βιοπορούμε από την Ψαλτική.
Απλό; Κατανοητό;
 

Greekψαλτης

Ψαλῶ τῶ Θεῶ μου, ἕως ὑπάρχω.
Συγγνώμη όμως αλλά διαφωνώ με το φίλο...
τραγικό είναι να μην παραδέχονται κάποιοι ότι υφίσταται
το γεγονός. Τώρα αν έχεις πάντα διάθεση-όρεξη ή κουράγιο
σε πανήγυρη ή σε αγρυπνία κ δεν παραμερίζεις το μεράκι
κ την αγάπη σου για την Τέχνη μπράβο σου. Δεν μπορώ
να το κάνω (για πρακτικούς λόγους).:eek:
Να σου αναφέρω απλό παράδειγμα που συμβαίνει συχνά:
Εργάζομαι πρωΐ στο λεωφορείο (με νέφος, κυκλοφοριακό,
ένταση αγωγή του Έλληνα :mad: κ.τ.λ.), τελειώνω 3-4 ή κ κάποιες
φορές 5 το απόγευμα.Γυρίζεις "κομμάτια" να κάνεις 1 μπάνιο,
να αλλάξεις κ να πας στον Αρχιερατικό Εσπερινό. Συν την
μετακίνηση.Υπολόγισε ότι το πρωΐ θα σηκωθείς χαράματα
για τον Όρθρο κ Θ.Λειτουργία κ το μεσημέρι θα ξαναπάς
για εργασία (που με πολύ κόπο κ κ παρακάλια αλλάζεις
βάρδιες διότι ο άλλος δεν σου φταίει τπτ να πάει από
βράδυ στα "διπλοκάπακα" πρωΐ).:cool:
Υπάρχει μεράκι κ αγάπη καλέ μου φίλε γιατί:

Δεν βιοπορούμε από την Ψαλτική.
Απλό; Κατανοητό;
Απλο και κατανοητο ειναι φιλε μου αλλα δεν καταλαβαινω που διαφωνουμε και γιατι αναφερεις τα οσα αναφερεις?? Κατεκρινα εγω μηπως οποιον δεν ψαλλει στο 100% καθε φορα που παει στην εκκλησια? Sry αλλα δεν καταλαβαινω γιατι αρπαχτηκες...:confused: Η αναφορα μου σε οσους ψαλλουν ''αμανετζιδικα'' με σκοπο να κερδισουν καποια ευρω παραπανω δεν αφορουσε εσενα...:cool:
 
Last edited:

PavlosKouris

Pavlos Papadopaidi
Απλο και κατανοητο ειναι φιλε μου αλλα δεν καταλαβαινω που διαφωνουμε και γιατι αναφερεις τα οσα αναφερεις?? Κατεκρινα εγω μηπως οποιον δεν ψαλλει στο 100% καθε φορα που παει στην εκκλησια? Sry αλλα δεν καταλαβαινω γιατι αρπαχτηκες...:confused: Η αναφορα μου σε οσους ψαλλουν ''αμανετζιδικα'' με σκοπο να κερδισουν καποια ευρω παραπανω δεν αφορουσε εσενα...:cool:



Όχι δεν κατάλαβες Γιάννη κ ίσως φάνηκε το προηγούμενο
μνμ μου ολίγον τι επιθετικό. Ας το ξεκαθαρίσω λοιπόν:
Είμαι από αυτούς που θα ψάλλω (όταν με "παίρνει" ή
"επιβάλλεται") με συγκεκριμένο κ επιτηδευμένο τρόπο.
Το κίνητρο δεν είναι πάντα οικονομικό, είναι κ ο
εγωϊσμός (ναι το παραδέχομαι με πιάνει κάποιες φορές:D).

Έχει τύχει σε όλους μας να έρχεται άλλος ψάλτης να σου
"ανεβάζει" τις βάσεις, να "απαιτεί" να του δώσεις "φιλέτα",
να σου ζητά αργή δοξολογία του Ιακώβου κ όταν του κάνεις
τη χάρη να σε "στραβοκοιτά" ο προϊστάμενος γιατί ο
τύπος "δεν κάνει". Εκεί λοιπόν (το έχω κάνει, ναι αμάρτησα
αδέλφια:eek:) του "πετάς" Ν.Σμύρνης, Ιωάσαφ (Νέο
Κουκουζέλη) κ αρχίζεις να ψάλλεις κ φυσικά όταν του
λές να ψάλλει ακούς "ξέχασα τα γυαλιά μου, όχι όχι σας
απολαμβάνω" κ τέτοια:wink:. Νομίζω ότι γίνομαι σαφέστερος.
Κάποιες φορές λοιπόν ο βελζεβούλης με πειράζει κ
κινούμαι εκτός Παραδόσεως...:eek:
 
Τὶς προάλλες ἔβλεπα ἕνα δίσκο μὲ διάφορους ὕμνους τοῦ Στανίτσα, ὅπου τυχαίως περιλαμβανόταν καὶ ἔνας ὕμνος τοῦ Τσαμκιράνη, τὸ "Καὶ εὐλογημένος". Δὲν ξέρω ἀπὸ ποιὰ ἀκολουθία ἦταν᾿ πάντως στὸ τέλος λέει "Κι ἀπὸ αὔριο μὲ ὑγεία". Ἡ χρονικὴ λοιπὸν ἀγωγὴ αὐτοῦ τοῦ μέλους ἦταν κανονική. Θυμήθηκα ὅτι εἶχα καὶ τὸ Θεοτόκε Παρθένε του Μπερεκέτου, ὅπου ἔψαλλε ὁ Τσαμκιράνης σὲ στούντιο (αὐτὸ ποὺ κυκλοφορεῖ (;) στὸ ἐμπόριο). Ἄκουσα καὶ ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν δίσκο τὸν πέμπτο πόδα καὶ πάλιν σὲ κανονικὴ χρονικὴ αγωγή (ὄχι ἀργή).
 
Top