dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Ἀλληλούια, ἀλληλούια, ἀλληλούια.....
Ανακοίνωση του Πατριαρχείου για την εκκλησιαστική μουσική
- Thread starter dimiandr
- Start date
Ἀλληλούια, ἀλληλούια, ἀλληλούια.....
E
emakris
Guest
Απαντώ σε κάποια επιμέρους ζητήματα:
1) Οι επιτροπές δοκιμάστηκαν στην ελλαδική Εκκλησία και απέτυχαν παταγωδώς. Μήπως άραγε η αναφορά σε "παλινωδίες" υποδεικνύει έμμεσα αυτήν ακριβώς την αποτυχία;;;
2) Το Πατριαρχείο το 1995 επαίνεσε τη συνολική προσπάθεια του Καρά για τη διάσωση και προβολή της μουσικής μας παράδοσης, όχι τις μουσικοθεωρητικές του θέσεις, που ακόμα δεν είχαν γνωρίσει τόσο μεγάλη διάδοση. Το 2012 καταδικάζει αυτές ακριβώς τις θέσεις, προσέχοντας μάλιστα τη διατύπωση, ώστε να μην αναφερθεί καν το όνομα του αειμνήστου. Δεν στοχεύει στο πρόσωπο, αλλά στο συγκεκριμένο σύστημα, λόγω του αυξανόμενου βαθμού διάδοσής του. Ουδεμία ασυνέπεια ή αντίφαση.
3) Από τα παραπάνω συνάγεται ότι οποιοσδήποτε παραλληλισμός με αιρετικούς, αιρέσεις και διαδικασίες που έχουν σχέση με την καταπολέμηση αυτών, είναι ατυχέστατος και απορριπτέος. Στην περίπτωσή μας κανείς δεν καταδικάστηκε ως αιρετικός, κανείς δεν αφορίστηκε, κανείς δεν αποδοκιμάστηκε καν ως προσωπικότητα από την Εκκλησία.
Είναι δε ιδιαίτερα προσβλητικό για συναδέλφους, με τους οποίους πιθανώς έχουμε συμψάλει, έχουμε συνεργαστεί, έχουμε ανταλλάξει απόψεις σε κλίμα αλληλοκατανόησης, ξαφνικά να χαρακτηρίζονται ως... αιρετικοί! Σε αυτή την περίπτωση δηλώνω και εγώ καρααιρετικός (το καρα- με την τούρκικη έννοια του όρου, για να μην παρεξηγούμαι
), εφόσον αυτά που ψάλλω μερικές φορές δεν είναι ακριβώς αυτά που θα άκουγε κανείς στην Μ.τ.Χ.Ε....
1) Οι επιτροπές δοκιμάστηκαν στην ελλαδική Εκκλησία και απέτυχαν παταγωδώς. Μήπως άραγε η αναφορά σε "παλινωδίες" υποδεικνύει έμμεσα αυτήν ακριβώς την αποτυχία;;;
2) Το Πατριαρχείο το 1995 επαίνεσε τη συνολική προσπάθεια του Καρά για τη διάσωση και προβολή της μουσικής μας παράδοσης, όχι τις μουσικοθεωρητικές του θέσεις, που ακόμα δεν είχαν γνωρίσει τόσο μεγάλη διάδοση. Το 2012 καταδικάζει αυτές ακριβώς τις θέσεις, προσέχοντας μάλιστα τη διατύπωση, ώστε να μην αναφερθεί καν το όνομα του αειμνήστου. Δεν στοχεύει στο πρόσωπο, αλλά στο συγκεκριμένο σύστημα, λόγω του αυξανόμενου βαθμού διάδοσής του. Ουδεμία ασυνέπεια ή αντίφαση.
3) Από τα παραπάνω συνάγεται ότι οποιοσδήποτε παραλληλισμός με αιρετικούς, αιρέσεις και διαδικασίες που έχουν σχέση με την καταπολέμηση αυτών, είναι ατυχέστατος και απορριπτέος. Στην περίπτωσή μας κανείς δεν καταδικάστηκε ως αιρετικός, κανείς δεν αφορίστηκε, κανείς δεν αποδοκιμάστηκε καν ως προσωπικότητα από την Εκκλησία.
Είναι δε ιδιαίτερα προσβλητικό για συναδέλφους, με τους οποίους πιθανώς έχουμε συμψάλει, έχουμε συνεργαστεί, έχουμε ανταλλάξει απόψεις σε κλίμα αλληλοκατανόησης, ξαφνικά να χαρακτηρίζονται ως... αιρετικοί! Σε αυτή την περίπτωση δηλώνω και εγώ καρααιρετικός (το καρα- με την τούρκικη έννοια του όρου, για να μην παρεξηγούμαι
), εφόσον αυτά που ψάλλω μερικές φορές δεν είναι ακριβώς αυτά που θα άκουγε κανείς στην Μ.τ.Χ.Ε....
apostoloskalpakidis
.......
ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Παλαιό Μέλος
Άνευ, χάριν συντομίας!
karastamatis ioannis
Ιωάννης Καρασταμάτης
Δεν προκειται για γριφωδη ανακοινωση αγαπητε μου, αλλα για σαφεστατη και ξεκαθαρη αποφαση της Μεγαλης Εκκλησιας! Οποιος γνωριζει στοιχειωδη γραφη και αναγνωση, καταλαβαινει διαβαζοντας τη, οτι με το θεωρητικο και την ψαλμωδια Καρα τελειωσαμε. Το μορφωμα αυτο, θεωριας και πραξης, περναει πλεον στις μαυρες σελιδες της εθνικης και εκκλησιαστικης μας ιστοριας.
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
κατά το έθος της ΜΧΕ, για να είμαστε και επίκαιροι...
δ
ΥΓ Ασφαλώς άλλες μορφές δεν απαγορεύονται...
E
emakris
Guest
Και η συνέχεια (η υπογράμμιση δική μου):
40 ἐπείσθησαν δὲ αὐτῷ, καὶ προσκαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν...
Last edited:
Emmanouil Giannopoulos
Emmanouil Giannopoulos
Είπα να μην γράψω κάτι, αν και γνωρίζω το θέμα από την πλέον αρμόδια "πηγή", τουλάχιστον 1,5-2 μήνες πριν ανακοινωθεί. Το παραπάνω μήνυμα όμως είναι απαράδεκτο και άκρως υποτιμητικό για την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία και τους ανθρώπους που διακονούν εκεί. Λες και είναι έρμαια του καθενός χαμερπούς, φτερά στον άνεμο, ο οποίος κατάφερε και τους τούμπαρε για να γράψουν την εγκύκλιο όπως ήθελε αυτός. Ντροπή! Και γνωρίζουν, και βλέπουν, και ακούν, και δεν χαίρονται όταν αναγκάζονται να γράψουν εγκυκλίους σαν και αυτήν. Ως φορείς μιας μακραίωνης και κραταιάς παράδοσης όμως, νιώθουν την υποχρέωση. Και "Ουαί αυτοίς εστίν εάν μη...". Ντροπή να κατεβάζουμε τους ανθρώπους αυτούς στο επίπεδο των επιθυμιών μας και της, πάση θυσία, δικαιολόγησης των απόψεών μας.
Ταύτα, και τα περί της εγκυκλίου αυτής καθ᾿ εαυτής εν καιρώ, αν χρειαστεί.
stavroskol
Σταυρος Κολιουσης
Αγαπητε συνομιλητη θα μου επιτρεψετε ορισμενες παρατηρησεις επι της παραθεσεως σας . Στο χωριο των Πραξεων των Αποστολων στο οποιο παραθετετε ο Αποστολος Λουκας καταγραφει ιστορικα την πρωταση του Νομοδιδασκαλου Γαμαλιηλ στην Ιουδαικη Συναγωγη για την αντιμετωπιση του κινδυνου που κατα αυτους γεννουσε η αυξανομενη ταση ενσωματωσης πρωην Ιουδαιων στη νεοφανη Αποστολικη Εκκλησια του Κυριου ημων Ιησου Χριστου. Θα ηθελα να παρατηρησω πως ο προκρινομενος υπο του Γαμαλιηλ συνοδικος τροπος αντιμετοπισης ζητηματων δεν υιοθετηθηκε απο την Αγια μας εκκλησια. Αν ανατρεξουμε στην Εκκλησιαστικη μας Ιστορια και συγκεκριμμενα στις εκει καταχωρημενες πρακτικες των Αγιων Πατερων θα διαπιστωσουμε πως οταν ανεκυπτε ενα ζητημα το οποιο μπορουσε να επιφερει εριδες στους κολπους της Εκκλησιας αμεσως αναλαμανε να το διευθετησει το αρμοδιο ιεροκανονικα οργανο. Οταν μαλιστα τα ζητηματα τα οποια επεφεραν εριδες ειχαν και δογματικο χαρακτηρα η και αν δεν ειχαν η προβληματικη τους ξεπερνουσε τα Ιεροκανονιακα ορια μιας τοπικης Εκκλησιας συνερχονταν προς επιλυση αυτων και προς θεραπεια των παθογενων συνεπειων τους ακομα και Οικουμενικες συνοδοι. Βαση της συγκεκριμμενης ιστορικης της εμπειριας Εκκλησια δεν μπορει να μενει αδρανης οταν ανακυπτουν ζητηματα που μπορουν διχασουν τα ασθενη μελη της. Υγ Θα ηθελα να ξεκαθαρισω πως στο μηνυμα μου αυτο εκφραζω την επιφυλαξη μου για το κατα ποσο μπορει να χρησιμοποιηται το ιστορικο παραδειγμα της πρωτασεως του Ραβινου Γαμαλιηλ ως τροπος αντιμετοπισης προβληματων στους κολπους της Εκκλησιας και δεν ασκω κριτικη ουτε στο Θεωτητικο του αειμνηστου Σιμωνος Καρα αλλα ουτε και στην στην αποφαση της συνοδικης επιτροπης του Οικουμενικου Πατριαρχειου. Ως προς την αποφαση ισως γραψω καποια πραγματα αργοτερα. Ευχαριστω
ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Παλαιό Μέλος
δείραντες (=μηνύσαντες:wink:
:wink:δημητρης γαλλος
Παλαιό Μέλος
Προσωπικα,ουτε απαραδεκτο,ουτε υποτιμητικο μου φαινεται το συγκεκριμενο μηνυμα.Προβαλλει σαφη και ευλογα ερωτηματα για το πως και το γιατι εφτασε το πατριαρχειο σε αυτη την αποφαση-καταδικη.
Οι ακραιοι χαρακτηρισμοι "ερμαια,χαμερπη,φτερα στον ανεμο",ειναι δικοι σας και οχι του "ιωασαφ δομεστιχου" τον οποιον ειρησθω εν παροδω οτι δε γνωριζω καθολου.Το ρημα που χρησιμοποιει,ειναι πολυ ενδεικτικο."επεισαν",λεει.
Δε νομιζω οτι μονο τα "ερμαια" πειθονται.Πολλοι εκκλησιατικοι ανδρες,οργανισμοι,ακομα και αγιοι,εχουν αντιστοιχως "πεισθει" υπο τινων κατα καιρους και εχουν υποπεσει σε παραπτωματα.
Και οταν λεω "παραπτωμα" εν προκειμενω,δεν εννοω την ουσια της αποφασης,την οποια σεβομαι,αλλα τον τροπο που εληφθη.
Αλλα ας πουμε οτι το συγκεκριμενο μηνυμα περιεχει ακραιους χαρακτηρισμους.
Στην τοποθετηση του κυριου αρβανιτη που επι της ουσιας ταυτιζεται με το εν λογω μηνυμα,γιατι κανεις δεν απαντα?????
Επισης,θελω να κανω μια ερωτηση προς ολους οσοι εσπευσαν να επισεισουν την αποφαση του πατριαρχειου επι τας κεφαλας των "αιρετικων" συναδελφων.
Τηρουν τις αποφασεις της συνοδου του πατριαρχειου,οπως αυτες προκυπτουν στο ΤΜΕ,η στην εγκυκλιο του ΙΩΑΚΕΙΜ του Γ???
Μην αρχισουμε να αναφερουμε ενα προς ενα,ολα οσα λεμε σε καθε ορθρο και λειτουργια τα οποια ομως απο τα εν λογω κειμενα απαγορευονται.Η το αντιστροφο.ποσα δε λεμε,τα οποια ρητως επιβαλλονται.
Εν κατακλειδι,σεβαστη η αποφαση του πατριαρχειου,αν και δεν εγινε με τον (κατα την γνωμη μου) προσηκοντα τροπο,αλλα μη γινει αφορμη για να βγαζουμε ματια αδελφων.
stavroskol
Σταυρος Κολιουσης
Αγαπητοι συνομιλητες λιγες σκεψεις. Το κειμενο αυτο αποτελει αποφαση της Αγιας και Ιερας Συνοδου του Οικουμενικου μας Πατριαρχειουκαι συνταχθηκε αφου πρωτα ειχε επιληφθει του θεματος η αρμοδια συνοδικη επιτροπη.Οπως γνωριζουμε οι περισσοτεροι τουλαχιστον οι αποφασεις και τα πορισματα των συνοδικων επιτροπων εχουν συμβουλευτικο και οχι εκτελεστικο χαρακτηρα . Ετσι αν δημοσιευοντανταν απλα η αποφαση - πορισμα της επιτροπης θα μιλουσαμε απλα για ενα κειμενο με μια αρνητικη για το Θεωρητικο του Σ Καρα κριτικη .Η περιπτωση ομως που εξεταζουμε ειναι διαφορετικη αφου την προταση της επιτροπης υιοθετησε η Αγια Συνοδος του Οικουμενικου Πατριαρχειου και εξεδωσε την αποφαση που αναρτηθικε στο διαδικτυο.Η εκδοση της εν λογω αποφασεως μεταξυ αλλων εγειρει και ορισμενα ζητηματα νομοκανονικου χαρακτηρα.Ως αποφαση Πατριαρχικης συνοδου αξιωνει υπακοη ως προς οσα στοιχεια αποτελουν το διατακτικο της.Η αξιωση αυτη εκτεινεται χωρικα μονο στα εδαφη του Οικουμενικου Πατριαρχειου . Στις υπολοιπες Τοπικες Εκκλησιες το κειμενο αυτο δεν εχει νομοκανονικη αναγκαστικη ισχυ .Αλλωστε υπαρχουν ολοκληρες τοπικες Εκκλησιες που εδω και αιωνες δεν χρησιμοποιουν καν την Ελληνικη Εκκλησιαστικη μουσικη στις δημοτελεις λατρευτικες τους συναξεις οπως πχ Τα Πατριαρχεια Μοσχας και Βουλγαριας.Στα εδαφη της Αυτοκεφαλου Ελλαδικης Εκκλησιας μεχρι να υπαρξει καποια αποφαση απο την συνοδο της,η προηρτημενη Πατριαρχικη αποφαση μπορει απλα να αποτελει μια βαση συζητησης .
Θα ηθελα να αναφερθω και στη ελλειψη επιστημονικης τεκμηριωσης των θεσεων της Πατριαρχικης αποφασης για την οποια αναφερθηκαν ορισμενοι συνομιλητες.Εν πρωτοις το οτι δεν δημοσιευεται στην εν λογω αποφαση δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει.Αλλωστε ο χαρακτηρας των συνοδικων αποφασεων δεν ειναι θεωρητικος αλλα διαπιστωτικος- διατακτικος.Την θεωριτικη διεργασια και την επιχειρηματολογικη κατοχειρωση του περιεχομενου μιας συνοδικης αποφασης πρεπει να αναζητουμε στα πρακτικα των συνοδων και των επιτροπων και οχι στο διατακτικο τους. Το προβλημα που ανακυπτει τις περισσοτερες φορες ειναι οτι συνηθως πρακτικα δεν δημοσιευονται. Οταν αργουν για δεκαετιες η δεν εκδιδονται καθολου πρακτικα επιτροπων που το αντικειμενα που πραγματευονται εχουν ακομα και δογματικο χαρακτηρα ποσο αισιοδοξοι μπορει να ειμαστε για μια αποφαση μιας τοπικης Εκκλησιας εστω και της πρωτης τη ταξει που αφορα την Εκκλησιαστικη μας μουσικη; Οταν περιμενουμε ακομα να δημοσιευθουν τα πρακτικα των Μικτων επιτροπων διαλλογου με τους Αντιχαλκηδονιους τα πορισματα των οποιων ερχονται σε ευθεια ρηξη με την εδω και 15 αιωνες συνοδικα και Αγιοπατερικα διαμορφωμενη Ορθοδοξη αυτοσυνειδησια ποσες ελπιδες εχουμε να δημοσευθουν πρακτικα μιας πολυ μικροτερης σημασιας αποφασης;Μαλλον οχι και πολλες .Ευχαριστω
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Ηλίας Παπαδόπουλος
Παλαιό Μέλος
Έχω την αίσθηση ότι δεν είναι ούτε ομιχλώδης, ούτε ασυνεχής.
Το (1) αναφέρεται στο θεωρητικό του Καρά.
Το (2) αναφέρεται στις διγοργο-τριγοργο διασκευές-αλλοιώσεις των νεωτέρων στα κλασσικά κείμενα.
Και τα δύο καταδικαστέα απ' ότι καταλαβαίνω. Γενικά όταν επιθυμεί κάποιος να εκδώσει κάτι, καλό είναι να λαμβάνει την έγκριση και του Οικ. Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Για να μην υπάρχουν όψιμες καταδίκες.
Π. Δαβίδ
Γενικός συντονιστής
Εγώ προσωπικώς δεν περιμένω να γίνει τίποτα ούτε με αυτήν ούτε με καμία εγκύκλιο ή ανακοίνωση τέτοιου είδους.
Η πολυφωνική μουσική στην εκκλησία καταδικάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Και εγώ την έμαθα παιδί στην Αθήνα των δεκαετιών 70-80.
Τα βιβλία Νικολάου Σμύρνης, Σίμου Αβαγιανού και Δημ. Βουλγαράκη, το ίδιο (αλήθεια είχε καταδικαστεί και το γνωστό "Δύναμις" του Αβαγιανού;)
Οπότε, ψυχραιμία!
Υ.Γ. Εννοείται ότι η διδασκαλία με το γνωστό θεωρητικό δεν με βρίσκει σύμφωνο και επιμένω σε Μαργαζιώτη και πιάνο!
Η πολυφωνική μουσική στην εκκλησία καταδικάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Και εγώ την έμαθα παιδί στην Αθήνα των δεκαετιών 70-80.
Τα βιβλία Νικολάου Σμύρνης, Σίμου Αβαγιανού και Δημ. Βουλγαράκη, το ίδιο (αλήθεια είχε καταδικαστεί και το γνωστό "Δύναμις" του Αβαγιανού;
)Οπότε, ψυχραιμία!
Υ.Γ. Εννοείται ότι η διδασκαλία με το γνωστό θεωρητικό δεν με βρίσκει σύμφωνο και επιμένω σε Μαργαζιώτη και πιάνο!
ΠΑΛΗΚΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Παλαιό Μέλος
Λάθος μου το ποιο πάνω μου ΄΄ευχαριστώ''.Αλλά ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτο.
Γεμίσαμε με καθηγητες και δασκάλους βυζαντινής μουσικής που ο καθένας....
Γεμίσαμε με καθηγητες και δασκάλους βυζαντινής μουσικής που ο καθένας....
stavroskol
Σταυρος Κολιουσης
Κυριε Σκρεκα καλησπερα. Σας απαντω δημοσια και οχι σε προσωπικο μηνυμα επειδη ειδα οτι καποιοι συνομιλητες μας σας ευχαριστησαν στο μηνυμα με το οποιο μου απευθηνατε τις ερωτησεις σας και συνεπως και αυτοι θα εχουν καποιο ενδιαφερον . Δεν ειμαι κατοχος καποιου Πανεπιστημιακου διπλωματος Θεολογικης σχολης. Ειμαι αποφοιτος της νομικης σχολης του Δημοκριτειου Πανεπιστημιου Θρακης αν και δεν εξασκω προς το παρον καποιο επαγγελμα σχετικο με τις σπουδες μου. Κατοχος μουσικων διπλωματων δεν ειμαι . Διακονω με τις πτωχες μου δυναμεις - και αυτο δεν ειναι ταπεινολογια- την Αγια μας Εκκλησια ως ιεροψαλτης.Με προβληματισε η ερωτηση σας που αφορα την Εκκλησια στην οποια ανηκω. Δεν μπορω να καταλαβω την σκοπιμοτητα της . Ωστοσο σας απαντω αφου ειμαι βεβαιος για την καλη σας προαιρεση αλλα και γιατι σε ερωτησεις σαν και αυτες ως Ορθοδοξοι ειμαστε υποχρεωμενοι να μη σιωπουμε. Ανηκω στην Αυτοκεφαλη Εκκλησια της Ελλαδος με προκαθημενη της αρχη την Ιερα συνοδο της ιεραρχιας και προεδρο της συνοδου τον εκαστοτε Αρχιεπισκοπο Αθηνων σημερα δε τον Μακαριωτατο Αρχιεπισκοπο Αθηνων και πασης Ελλαδος κυριο Ιερωνυμο τον Β . Σας χαιρετω
Last edited:
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Ευχαριστώ πολύ. Χαίρετε εν Κυρίω!
δ.
Υγ Εσχάτως η λέξη ''σκοπιμότητα'' έχει ''ντυθεί'' περίεργο σημασιολογικό χρώμα (αν ανατρέξετε σε σχετικά πρόσφατη μάλλον εκφυλιστική επανέκδοση σημαινόντων μουσικών έργων τεθνεώτος ιεροψάλτη θα τη συναντήσετε αντίστοιχα... )και μάλλον έτσι φαίνεται να τη χρησιμοποιείτε... Λοιπόν καμία σκοπιμότητα, απλώς σκοπός υπήρχε. Εξ άλλου η ερώτηση περί εκκλησίας με μικρό έψιλον είχε τη μάλλον επιβεβλημένη παρουσία της...
Last edited:
Επ' ευκαιρία κάποιων σχολίων για το "σύστημα Καρά" στην παρούσα συζήτηση και κάποιων διαξιφισμών που πήγαν να δημιουργηθούν (πράγμα αναπόφευκτο στο Ψαλτολόγιο -φανταστείτε να αρχίσουν να σχολιάζουν και άλλα "θερμόαιμα" μέλη...-), θα ήθελα να απευθύνω την παράκληση να μην χρησιμοποιηθεί η ανακοίνωση αυτή του Πατριαρχείου ως μέσο για να "ξεσπάσουμε" ή να θίξουμε ορισμένους συναδέλφους. Η ίδια η ανακοίνωση αναφέρει το σκοπό της, που δεν είναι άλλος από την τήρηση της κανονικής τάξης στη μουσικής μας και τη μη αλλοίωση των μελών εξαιτίας όχι της αμάθειας ή της έλλειψης μουσικής παιδείας, αλλά, αντίθετα, εξαιτίας της μουσικής γνώσης ενός συστήματος που ξέφυγε από τα παραδεδομένα. Κι αυτό είναι το επικίνδυνο και δηλωτικό του σοβαρού της καταστάσεως: όταν λόγω της γνώσης νομίζουμε ότι κατέχουμε την αλήθεια, όπως ο Άρειος (γιατί το να ξεφύγεις από απερισκεψία ή μη έχοντας γνώση, θεραπεύεται, όπως είπα). Τότε πρέπει να επέμβει η εκκλησία και καλώς έπραξε -επιτέλους-.
Το να αρχίσουν όμως τώρα τα όργανα, οι διθύραμβοι και οι μπηχτές εναντίον του Καρά ή συναδέλφων που ακολούθησαν το σύστημά του, είναι τελείως άσκοπο: ήδη οι εκφράσεις του ανακοινωθέντος είναι τόσο χαρακτηριστικές, που δεν χρειάζεται να προστεθεί απολύτως τίποτα! Το ζητούμενο τώρα είναι να αναλογιστούμε ΟΛΟΙ κατά πόσο τηρούμε την κατεύθυνση που μας δίνει το σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο. Κατά πόσο δηλ. ο τρόπος που μαθαίνουμε μουσική είναι σύμφωνος με τα παραδεδομένα (γιατί ο Καράς είναι μεν η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, αλλά όχι και ο μόνος που ξέφυγε...) και κατά πόσο αλλοιώνουμε κατά το δοκούν τα αρχαία μέλη. Δεν είναι ζητούμενο να θίξουμε συναδέλφους. Έλεγε ο μακαριστός πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος ότι το καλάμι όταν λυγίσει δεν το χτυπάμε... Και να πεις ότι μια τέτοια συμπεριφορά προέρχεται από συναδέλφους που έχουν φάει τα ξενύχτια της ζωής τους αρθρογραφώντας στο Ψαλτολόγιο και κάνοντας ολόκληρες μελέτες, προκειμένου να δείξουν την παθογένεια της καραϊκής διδασκαλίας, ας πούμε ότι θα το ανεχόμασταν ως ένα βαθμό. Όμως εδώ πέρα βλέπεις ότι αυτοί σιωπούν και ξεπετάγονται μέλη που -με όλο το σεβασμό- δεν έχουν συμβάλει και ιδιαίτερα στη μουσική αντικαραϊκή επιχειρηματολογία, παρά μόνο σε έριδες ανωφελείς και ματαίας... Εάν λοιπόν δεν έχουμε να γράψουμε μια ουσιαστική παρατήρηση πάνω στο ανακοινωθέν, καλύτερα να σιωπήσουμε, διότι ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται.
Το να αρχίσουν όμως τώρα τα όργανα, οι διθύραμβοι και οι μπηχτές εναντίον του Καρά ή συναδέλφων που ακολούθησαν το σύστημά του, είναι τελείως άσκοπο: ήδη οι εκφράσεις του ανακοινωθέντος είναι τόσο χαρακτηριστικές, που δεν χρειάζεται να προστεθεί απολύτως τίποτα! Το ζητούμενο τώρα είναι να αναλογιστούμε ΟΛΟΙ κατά πόσο τηρούμε την κατεύθυνση που μας δίνει το σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο. Κατά πόσο δηλ. ο τρόπος που μαθαίνουμε μουσική είναι σύμφωνος με τα παραδεδομένα (γιατί ο Καράς είναι μεν η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, αλλά όχι και ο μόνος που ξέφυγε...) και κατά πόσο αλλοιώνουμε κατά το δοκούν τα αρχαία μέλη. Δεν είναι ζητούμενο να θίξουμε συναδέλφους. Έλεγε ο μακαριστός πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος ότι το καλάμι όταν λυγίσει δεν το χτυπάμε... Και να πεις ότι μια τέτοια συμπεριφορά προέρχεται από συναδέλφους που έχουν φάει τα ξενύχτια της ζωής τους αρθρογραφώντας στο Ψαλτολόγιο και κάνοντας ολόκληρες μελέτες, προκειμένου να δείξουν την παθογένεια της καραϊκής διδασκαλίας, ας πούμε ότι θα το ανεχόμασταν ως ένα βαθμό. Όμως εδώ πέρα βλέπεις ότι αυτοί σιωπούν και ξεπετάγονται μέλη που -με όλο το σεβασμό- δεν έχουν συμβάλει και ιδιαίτερα στη μουσική αντικαραϊκή επιχειρηματολογία, παρά μόνο σε έριδες ανωφελείς και ματαίας... Εάν λοιπόν δεν έχουμε να γράψουμε μια ουσιαστική παρατήρηση πάνω στο ανακοινωθέν, καλύτερα να σιωπήσουμε, διότι ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται.
Last edited:
E
emakris
Guest
Αυτό τώρα τι το θέλατε... Άιντε πάλι από την αρχή...