Όταν παπάς βαρύτονος, πρωτοψάλτης μπάσος και Λαμπαδάριος τενόρος...

[ΨΑΛΤΑΚΟΣ]

Εγώ από φωνητική και άλλα κόλπα δεν ξέρω, αλλά αν νομίζεις ότι δεν συμπίπτουν καθόλου οι φωνές του τενόρου και του βαρύτονου, κάποιος πρέπει να φύγει.

Δεν είναι λύση κάποιος να φύγει

 

[petrosgrc]

Γιατὶ ποιὸς κάθεται γιὰ καφὲ μετά;

Μετὰ τὸ πέρας τῆς ψαλτικῆς ὑπηρεσίας (συχνά περιλαμβάνει καὶ τὴν διανομὴ ἀντιδώρου), ἄν δὲν ὑπάρχει κάποιο ὑπηρεσιακὸ θέμα πρὸς συζήτηση ἤ ὑποχρεωτικὴ παρουσία λόγω ἐπισκόπου, ἁπλῶς ... διακτινίζομαι ... Beam us up Scotty για τους τυχον Trekies του φορουμ

Αυτό εξαρτάται από τους ανθρώπους και το κλίμα. Κάποιες φορές είναι ψυχωφέλιμο να κάτσεις, άλλες φορές να φύγεις σκαστός. Δυστυχώς, τη σήμερον ημέρα, είναι λίγες οι περιπτώσεις που είναι ωφέλιμο το να κάτσεις, εντούτοις υπάρχουν, ας μην είμαστε απόλυτοι.

Αν το αναλύσουμε, υπάρχουν οι λίγες φορές κατά τις οποίες μπορείς να μείνεις και να είσαι συμμετοχικός και ενεργός σε συζητήσεις, υπάρχουν οι περισσότερες φορές που μπορείς να μείνεις αλλά να είσαι λιγομίλητος, ίσως ακόμα και σιωπηλός, σαν πνευματική άσκηση περισσότερο, και οι φορές που καλύτερα να φεύγεις χωρίς πολλά πολλά. Οι περιπτώσεις δύο και τρία είναι οι συνηθέστερες, με τη δεύτερη να είναι, σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία τουλάχιστον, η πιο συνηθισμένη.

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Δεν είναι λύση κάποιος να φύγει

Εάν ο εις εκ των ιεροψαλτών μεν, ζορίζεται & "δεν βγαίνει στους χαμηλούς φθόγγους", ο έτερος δε στους υψηλούς, είναι η ιδανικότερη λύση!
Γι' αυτό εξ' αρχής, έπρεπε να διερευνηθεί & να εξεταστεί το βασικότερο: "συμφωνία φωνών..."
Εξ' άλλου, Ο Ι. Προϊστάμενος & το Εκκλ. Συμβούλιο όταν τον άκουσαν, στα δοκιμαστικά, δεν διέκριναν, αυτό "το χάσμα των βάσεων";
Μετά βγήκε "το καλλιτεχνικά ασυμβίβαστο" μεταξύ των φωνών τους;
Ή προσελήφθη και στο τέλος κάθε Ακολουθίας σχολιάζουν: "ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί..." μεθερμηνευόμενον : "βγαίνει "στα ίσα, όπως μπορεί..."
Διακρίνω μια προχειρότητα & ίσως, επιπολαιότητα, στην απόφαση για την κάλυψη της συγκεκριμένης ιεροψαλτικής θέσης...

 

[Υάκινθος B]

Η συνεργασία τενόρου και βαρύτονου ψάλτη είναι πολύ καλή ευκαιρία ,διότι δίνεται η δυνατότητα στον μεν τενόρο να δουλέψει και μια δυο χαμηλότερες νότες από την έκταση του και στον βαρύτονο υψηλότερες. Μιλάμε για μια το πολύ δυο νότες , περισσότερες δεν γίνεται (άποψη μου, μπορεί να κάνω και λάθος).
Είμαι βαρύτονος και κάποτε που έψαλλα σε κεντρικότατη εκκλησία των Αθηνών όπου ο παππάς χτύπαγε άνω Δι για πλάκα (χωρίς όμως να ξέρει απ ότι κατάλαβα ιδιαίτερη μουσική) τον έπαιζα όπως ήθελα και μάλιστα ο κόσμος μου έδινε στο τέλος συγχαρητήρια για την ωραία λειτουργία που άκουσαν. Ο αριστερός ήταν σαραντάρης μαθητευόμενος.
Τα πάντα λοιπόν είναι θέμα χημείας , παιδείας και γνώσης .
Και κάτι τελευταίο εκ πείρας ! αυτός που είναι καλός γνώστης της μουσικής ούτε σνομπάρει ,ούτε σαμποτάρει ούτε προσπαθεί να μειώσει τον συνεργάτη του. Αυτά είναι γνωρίσματα των ημιμαθών.

 

[ARGITAN]

Πρωτοψάλτης βαθύφωνος και Λαμπαδάριος τενόρος ή το αντίθετο, απλώς δεν «δουλεύει» το πράγμα. Και δεν δουλεύει σε πολλά επίπεδα. Ένα επίπεδο, οι προφανές, είναι στη συνεργασία μεταξύ των δύο. Ένα άλλο επίπεδο είναι στο γενικό άκουσμα διότι κάτω φτάνει σαν κάτι να συμβαίνει, δεν υπάρχει ομοιομορφία, ο ένας δηλαδή φαίνεται σαν να «χαλάει» κάτι όμορφο και ο κόσμος δυσαρεστείται. Ένα τρίτο επίπεδο είναι στο ότι δημιουργείται άσχημο κλίμα ανάμεσα στους ψάλτες καθώς κανείς από τους δύο δεν μπορεί να αλλάξει χάριν του άλλου, το χάσμα είναι μεγάλο, η νοοτροπία «θα τα βρούμε στη μέση» απλώς δεν δουλεύει, διότι αλλού ξεκινά ο ένας, άλλος. ο άλλος και άλλο καταλήγει.

Βέβαια, να πω και κάτι άλλο, πολλοί που ψάλλουν πολύ χαμηλά και θεωρούν εαυτούς «βαθύφωνους», οκτώ σε δέκα περιπτώσεις απλώς έχουν συνηθίσει να ψάξουν πολύ χαμηλά για διάφορους λόγους και δεν είναι αυτός ο τόνος της φωνής τους. Πώς φαίνεται αυτό; Φαίνεται από το ότι πιέζουν πολύ τη φωνή τους στις χαμηλές νότες για να βγάλουν ένταση και στις ψηλές «κρεμάνε». Κάποιοι μάλιστα είναι και τενόροι, και ψάλλουν σε τονικούς βαθύφωνους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανέβουν ψηλά. Ακόμα και βαρύτονοι όμως, κατά την προσφιλή ιεροψαλτική συνήθεια, ψάλλουν σε τόνους βαθύφωνων καταστρέφοντας ομοίως τη φωνή τους. γίνεται επί παραδείγματι ένας βαρύτονος να πιάνει 6 η ώρα το απόγευμα Ανοιξαντάρια σε τονικότητα σι ή θα τολμήσω να πω ακόμα και ντο, είναι λάθος και για τη φωνή του και γι' αυτό στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ανεβαίνει η βάση... Αυτές είναι κάποιες γενικότερες σκέψεις και συγχωρήστε με για την παρέκβαση...

Αταίριαστα πράγματα

 

[Diogenes]

Γνωρίζω κάποιον τραγουδιστή της όπερας στον οποίον δίνονται, παρόλο που είναι βαρύτονος, πολύ συχνά ρόλους για τενόρο. Αν δεν δεχθεί να τους παίξει, δεν θα έχει «ψωμί να φάει», διότι υπάρχουν πολλοί τραγουδιστές της όπερας που ενδιαφέρονται για αυτούς τους ρόλους. Οπότε αναγκάζεται να τους δέχεται.

Αν θέλει κανείς να είναι καλός επαγγελματίας μουσικός, τότε πρέπει να κάνει και φωνητική. Με την φωνητική επεκτείνει και την γκάμα του.

Επίσης χριστιανικό είναι να τα έχουμε πάντοτε καλά και με τον ιερέα και με τον συνάδελφο λαμπαδάριο! Λειτούργημα κάνουμε ως ψάλτες. Γι’αυτό πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει από όλες τις πλευρές σύνεση και καλή διάθεση για συνεργασία. Να βλέπετε τον εαυτό σας ως μέρος του τριπτύχου αυτού (δηλ. τρίπτυχο ιερέας - πρωτοψάλτης - λαμπαδάριος). Αν κάνει και ο λαμπαδάριος φωνητική μπορεί κι αυτός να επεκτείνει προς τα κάτω την γκάμα του. Συζητήστε το μαζί του. Θεωρώ ότι είναι μία δοκιμασία για τους τρεις σας.

Να σκέφτεστε πάντοτε και οι τρεις σας ότι κάνετε ένα λειτούργημα προς όφελος της εκκλησίας, δηλ. του ποιμνίου, το οποίο δεν θέλει να βλέπει άσχημες καταστάσεις. Έχει αρκετά προβλήματα δικά του. Θέλει να προσεύχεστε όλοι και δεν θέλει να μην έχετε καλή συνεργασία, εκτίμηση και αγάπη μεταξύ σας.

Λοιπόν: ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ!!!

 

[andreasgon]

Επανέρχομαι στο θέμα μια και είναι ακόμη ανοικτό για να πω ότι εκτός των προηγούμενων απαντήσεων, μια άλλη λύση θα ήταν:
οι δυο ψάλτες (δεξιός και ο αριστερός), να ψάλλουν σε διάστημα τρίτης, ή πέμπτης.

Άλλα διαστήματα, όπως τετάρτης ή έκτης, μπορούν επίσης να είναι αποτελεσματικά, ανάλογα με τη συγκεκριμένη μελωδία και το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Δημιουργώντας προσεκτικά αυτές τις φωνητικές αρμονίες και λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα δυνατά σημεία κάθε ενός από εσάς, μπορείτε να δημιουργήσετε μια όμορφη και ισορροπημένη απόδοση, που να αναδεικνύει τις μοναδικές ιδιότητες σας.

Δεν λέω ότι είναι η καλύτερη λύση, αλλά είναι μια πιθανή λύση για να αποδώσετε αξιοπρεπώς μια μεγάλη ακολουθία..

 

[ΨΑΛΤΑΚΟΣ]

Εάν ο εις εκ των ιεροψαλτών μεν, ζορίζεται & "δεν βγαίνει στους χαμηλούς φθόγγους", ο έτερος δε στους υψηλούς, είναι η ιδανικότερη λύση!
Γι' αυτό εξ' αρχής, έπρεπε να διερευνηθεί & να εξεταστεί το βασικότερο: "συμφωνία φωνών..."
Εξ' άλλου, Ο Ι. Προϊστάμενος & το Εκκλ. Συμβούλιο όταν τον άκουσαν, στα δοκιμαστικά, δεν διέκριναν, αυτό "το χάσμα των βάσεων";
Μετά βγήκε "το καλλιτεχνικά ασυμβίβαστο" μεταξύ των φωνών τους;
Ή προσελήφθη και στο τέλος κάθε Ακολουθίας σχολιάζουν: "ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί..." μεθερμηνευόμενον : "βγαίνει "στα ίσα, όπως μπορεί..."
Διακρίνω μια προχειρότητα & ίσως, επιπολαιότητα, στην απόφαση για την κάλυψη της συγκεκριμένης ιεροψαλτικής θέσης...

Κύριε Νεκτάριε κατά την ταπεινή μου γνώμη μπορούν οι ψάλτες να βρουν μια λύση

 

[Υάκινθος B]

Λησμόνησα να αναφέρω το γεγονός ότι πριν ο Καραμάνης πάει ως πρωτοψάλτης στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης πριν το 1950 δηλδ έψαλε για κάποιο χρονικό διάστημα αριστερά στον Παναγιωτίδη ,ο οποίος ήταν τότε στα φόρτε του και έψαλλε πάντα δυο φωνές απάνω. Τα είχε βρει σκούρα απ΄ ότι λέγανε ο Καραμάνης και τότε άρχισε να χρησιμοποιεί την ψεύτικη φωνή για να βγει στα ψηλά. Δεν μπορούσε .όμως να αρνηθεί τη συνεργασία γιατί τα λεφτά που έπαιρναν ήταν πολλά (2 μισθούς δημοσίου υπαλλήλου) και έπρεπε να ζήσει δεδομένου ότι είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά στην ψαλτική καθώς είχε εγκαταλείψει οριστικά την ενασχόληση του με τα καπνά . ( μαρτυρίες αυτήκοων συνεργατών τους)

 

[petrosgrc]

Λησμόνησα να αναφέρω το γεγονός ότι πριν ο Καραμάνης πάει ως πρωτοψάλτης στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης πριν το 1950 δηλδ έψαλε για κάποιο χρονικό διάστημα αριστερά στον Παναγιωτίδη ,ο οποίος ήταν τότε στα φόρτε του και έψαλλε πάντα δυο φωνές απάνω. Τα είχε βρει σκούρα απ΄ ότι λέγανε ο Καραμάνης και τότε άρχισε να χρησιμοποιεί την ψεύτικη φωνή για να βγει στα ψηλά. Δεν μπορούσε .όμως να αρνηθεί τη συνεργασία γιατί τα λεφτά που έπαιρναν ήταν πολλά (2 μισθούς δημοσίου υπαλλήλου) και έπρεπε να ζήσει δεδομένου ότι είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά στην ψαλτική καθώς είχε εγκαταλείψει οριστικά την ενασχόληση του με τα καπνά . ( μαρτυρίες αυτήκοων συνεργατών τους)

Τα άσπρα φαίνεται κάνουν τον βαρύτονο τενόρο και τον λετζέρο τενόρο μπάσο προφούντο...

Άσχετο, έχετε συναντήσει ποτέ Έλληνα προφούντο;

 

[Grafida]

Λησμόνησα να αναφέρω το γεγονός ότι πριν ο Καραμάνης πάει ως πρωτοψάλτης στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης πριν το 1950 δηλδ έψαλε για κάποιο χρονικό διάστημα αριστερά στον Παναγιωτίδη ,ο οποίος ήταν τότε στα φόρτε του και έψαλλε πάντα δυο φωνές απάνω. Τα είχε βρει σκούρα απ΄ ότι λέγανε ο Καραμάνης και τότε άρχισε να χρησιμοποιεί την ψεύτικη φωνή για να βγει στα ψηλά. Δεν μπορούσε .όμως να αρνηθεί τη συνεργασία γιατί τα λεφτά που έπαιρναν ήταν πολλά (2 μισθούς δημοσίου υπαλλήλου) και έπρεπε να ζήσει δεδομένου ότι είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά στην ψαλτική καθώς είχε εγκαταλείψει οριστικά την ενασχόληση του με τα καπνά . ( μαρτυρίες αυτήκοων συνεργατών τους)

2 μισθούς του δημοσίου και ποτέ καμία θέληση αλλά και αποστροφή ( η ιστορία το λέει)για ένταξη στη κρατική δεσμευτική μισθοδοσία .
Τραγικά λάθη, αλλά τώρα έχουμε και αμισθους ιερείς και λειψανδρία εκατέρωθεν.

Αλλά είναι άλλο θέμα και εκτός θεματολογίας η νύξη αυτή.

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Κύριε Νεκτάριε κατά την ταπεινή μου γνώμη μπορούν οι ψάλτες να βρουν μια λύση

Όντως, στα όρια "τοῦ κατὰ φύσιν.."
Στο με αρ. 25 μήνυμα, ο Άρχ. με δύο λέξεις, απεικόνισε αυτήν τη σχέση: "Αταίριαστα πράγματα".

 

[giorgosgoudi]

Το θέμα είναι αν αξίζει να βρεθεί λύση.

Το βασικό ζήτημα δεν είναι η ασυμφωνία βάσεων με τον αριστερό αλλά η αισθητική αντίληψη του ιερέως που είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση με τη δική σου. Δείχνει να μην είναι απόλυτα ευχαριστημένος από την επιλογή του και αυτό θα καθιστά τη συνεργασία χειρότερη από αυτή που αξίζεις. Ιδίως αν όπως λες στους ανθρώπους αρέσει έτσι όπως σε βολεύει να ψάλλεις. Δηλαδή και θα κουράζεσαι και δε θα αρέσεις.

Στη θέση σου θα εξεφραζα κι απ'την πλευρά μου τη διαφωνια μου και ότι αυτό που μου ζητούν δεν είναι ωραίο ούτε μου αρέσει να το προσπαθήσω.

Κι αν κι ο καφές τους δεν είναι καλός και η παρέα τους δυσάρεστη άλλος ένας λόγος που δεν αξίζει να μείνεις. Θα χάσεις ευκαιρίες που θα στα προσέφεραν όλα αυτά και κόσμο που θα σε απολάμβανε.

 

[Grafida]

Το θέμα είναι αν αξίζει να βρεθεί λύση.

Το βασικό ζήτημα δεν είναι η ασυμφωνία βάσεων με τον αριστερό αλλά η αισθητική αντίληψη του ιερέως που είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση με τη δική σου. Δείχνει να μην είναι απόλυτα ευχαριστημένος από την επιλογή του και αυτό θα καθιστά τη συνεργασία χειρότερη από αυτή που αξίζεις. Ιδίως αν όπως λες στους ανθρώπους αρέσει έτσι όπως σε βολεύει να ψάλλεις. Δηλαδή και θα κουράζεσαι και δε θα αρέσεις.

Στη θέση σου θα εξεφραζα κι απ'την πλευρά μου τη διαφωνια μου και ότι αυτό που μου ζητούν δεν είναι ωραίο ούτε μου αρέσει να το προσπαθήσω.

Κι αν κι ο καφές τους δεν είναι καλός και η παρέα τους δυσάρεστη άλλος ένας λόγος που δεν αξίζει να μείνεις. Θα χάσεις ευκαιρίες που θα στα προσέφεραν όλα αυτά και κόσμο που θα σε απολάμβανε.

Ξέρεις στο πραγματικό κόσμο και τις ανάγκες του που περιμένει από το χάραμα στη συγκοινωνία έως τις αργες ώρες, τέτοιες νοοτροπίες, γιατί περί αυτού πρόκειται, είναι η καταστροφή.
Μετά συνάδελφε, μη παραπονιομαστε, αν έχουμε τέτοια πολυτέλεια επιλογής,βγια χρήματα, στεριωμα κτλ όταν επαναλαμβάνουμε αυτά τα μοντέλα και μοτίβα.

 

[Π. Δαβίδ]

Σημείωμα συντονιστή
Αγαπητοί μου,
Το θέμα ολοκλήρωσε τον κύκλο του και κλείνει. Ευχόμαστε στο μέλος που αντιμετώπισε το πρόβλημα να βρει την καλύτερη δυνατή λύση και σε όλα τα μέλη καλή δύναμη για τις ακολουθίες της Μ. Τεσσαρακοστής.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνεργασία
π. Δαβίδ