Εφ΄όσον «εκανονίσθη» να τελείται εορτάσιμος Εσπερινός: α΄ θεοτοκίον των Εσπερίων / Είσοδος / Απόστιχα του Αγίου, θα έπρεπε , και κατά την ταπεινή μου άποψη (βλ. και προηγούμενο μήνυμα π. Μαξίμου:«
Τά ΤΚΠ εἶναι συνεπέστερα μέ τήν διάταξη τῆς Β΄ Αὐγούστου, γιατί ἐπεκτείνουν τό ἑορτάσιμον καί στόν ὄρθρο.Αὐτό ἴσως εἶναι ἕνα πρόβλημα τοῦ ΤΜΕ, πού ὅμως ἀπό τούς συντᾶκτες, ἀκόμη καί ΣΤ, ἔπρεπε νά ὑπολογισθεῖ.»), να «κανονισθούν» αναλόγως – κατά τα νυν κρατούντα- και τα του Όρθρου: Καθίσματα των δύο στιχολογιών του Αγίου / Καταβασίες / και Μεγάλη Δοξολογία (βλ. Γ. Ρήγα «Ακολουθίαι Αγίων» τ. 6)
Ίσως, όμως, η τέλεσις Παρακλήσεως και η λόγω αυτής προβλεπομένη Είσοδος (αναγκαία; επιτρεπτή; ) αλλά και η Πατριαρχική ενδεχομένως χοροστασία , «εορτοποίησαν» τον Εσπερινό , αλλά άφησαν ανέπαφο τον Όρθρο διότι εκεί δεν συνέτρεχαν οι ανωτέρω λόγοι.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη μου , δεν υπάρχει λόγος μεταβολής της ακολουθίας επί το εορταστικότερον παρά μόνον για ναούς που τιμώνται επ’ ονόματι του Αγίου ή τιμούν τη μνήμη του και προτιμότερον, κατά την ταπεινή και πάλι γνώμη μου, είναι να τελείται η ακολουθία ως εστί διατεταγμένη («ημιεορτάσιμη») εις τα σημερινά Μηναία: Άνευ Σταυροθεοτοκίων, Εισόδου, Καταβασιών και Μεγάλης Δοξολογίας, μετά των Κανόνων, Καθισμάτων και των Αποστίχων Εσπερινού και Όρθρου εκ της Παρακλητικής.
Ως προς την επισφράγιση του απολυτικίου του Αγίου με το ομόηχο α΄ θεοτοκίον των απολυτικίων, τα είπε όλα ο π. Μάξιμος. Τα αρχαία Τυπικά φαίνεται να προτιμούν την επισφράγιση του απολυτικίου με καθημερινό θεοτοκίο, όταν δεν ψάλλεται Μεγάλη Δοξολογία , αλλά και η νεωτέρα εξέλιξη στο σημείο αυτό, δηλαδή η επισφράγιση με το ομόηχο α΄θεοτοκίον των απολυτικίων, αποτελεί μια θεμιτή και αιτιολογημένη, νομίζω, εξέλιξη και επιλογή των νεωτέρων Τυπικών, εφ’ όσον η ακολουθία του Μηναίου ψάλλεται άνευ σταυροθεοτοκίων.