nektar
νεοαρχάριος
Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Εὐδοκίμου τοῦ Δικαίου, Ποίημα τοῦ Μείζονος Γερασίμου.
Παρακάτω, ὁ βίος άπὸ τὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἔργον τὸ ὁποῖον συνολικῶς θὰ ἀναρτηθῇ ὁσονούπω στὸ www.nektarios.gr
Οὗτος ὁ μακάριος ἦτον κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Θεοφίλου τοῦ εἰκονομάχου, ἐν ἔτει ωκθ´ [829], ἐκατάγετο δὲ ἀπὸ γονεῖς εὐγενεῖς καὶ λαμπροὺς κατὰ τὴν ζωήν. Πατρίκιοι γὰρ ἦτον αὐτοὶ καὶ ᾿Ορθόδοξοι, Βασίλειος καὶ Εὐδοκία ὀνομαζόμενοι, οἵτινες ἐκατάγοντο ἀπὸ τὴν Καππαδοκίαν, ἤτοι ἀπὸ τὴν Καραμανίαν. ῞Οθεν ἐπειδὴ αὐτοὶ καλῶς ἀνέθρεψαν καὶ ἐπαίδευσαν τὸν υἱόν τους τοῦτον Εὐδόκιμον, διὰ τοῦτο καὶ ὁ βασιλεὺς Θεόφιλος ἐτίμησεν αὐτὸν μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ Κανδιδάτου, καὶ ἐδιώρισεν αὐτὸν νὰ ᾖναι στρατοπεδάρχης, πρῶτον μέν, εἰς τὴν χώραν τῶν Καππαδοκῶν, ἔπειτα δέ, εἰς ὅλην τὴν γῆν τῶν ῾Ρωμαίων. ῏Ητον γὰρ ὁ ῞Αγιος μία ζυγαρία τῆς δικαιοσύνης, καὶ ἕνας κανών, ὁποῦ ἐφύλαττε κάθε ἰσότητα. Καὶ ἔκαμνε μὲν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς ᾿Εκκλησίας, ἐβοήθει δὲ εἰς χήρας καὶ ὀρφανά, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, κάθε εἶδος ἀρετῆς ἐμεταχειρίζετο ὁ ἀοίδιμος. Κυριευθεὶς δὲ ἀπὸ σωματικὴν ἀσθένειαν, παρέδωκε τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ. Οἱ δὲ δοῦλοι αὐτοῦ φυλάττοντες τὴν παραγγελίαν ὁποῦ τοῖς ἔδωκεν, ἔθαψαν αὐτὸν μαζὶ μὲ τὰ ῥοῦχα καὶ ὑποδήματά του. Οὗτος ὁ ἀοίδιμος ἐδοξάσθη παρὰ Θεοῦ μὲ πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα τώρα δὲν ἠμποροῦμεν νὰ ἀναφέρωμεν. ῾Η δὲ τοῦ λειψάνου αὐτοῦ μετακομιδὴ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἔγινε κατὰ τὴν ἕκτην τοῦ παρόντος ᾿Ιουλίου. ῾Η δὲ κοίμησις αὐτοῦ ἔγινε κατὰ τὴν παροῦσαν τριακοστὴν πρώτην τοῦ αὐτοῦ. (Τὸν κατὰ πλάτος Βίον τοῦ ῾Αγίου τούτου ὅρα εἰς τὸ Νέον ᾿Εκλόγιον. ῾Ο δὲ ἑλληνικὸς Βίος τούτου σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν ᾿Ιβήρων, καὶ ἐν ἄλλαις, οὗ ἡ ἀρχή· «Εὐδοκίμου τοῦ φερωνύμως κατὰ Θεὸν εὐδοκιμήσαντος», συνεγράφη δὲ ὑπὸ τοῦ Μεταφραστοῦ.)
Παρακάτω, ὁ βίος άπὸ τὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἔργον τὸ ὁποῖον συνολικῶς θὰ ἀναρτηθῇ ὁσονούπω στὸ www.nektarios.gr
Οὗτος ὁ μακάριος ἦτον κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Θεοφίλου τοῦ εἰκονομάχου, ἐν ἔτει ωκθ´ [829], ἐκατάγετο δὲ ἀπὸ γονεῖς εὐγενεῖς καὶ λαμπροὺς κατὰ τὴν ζωήν. Πατρίκιοι γὰρ ἦτον αὐτοὶ καὶ ᾿Ορθόδοξοι, Βασίλειος καὶ Εὐδοκία ὀνομαζόμενοι, οἵτινες ἐκατάγοντο ἀπὸ τὴν Καππαδοκίαν, ἤτοι ἀπὸ τὴν Καραμανίαν. ῞Οθεν ἐπειδὴ αὐτοὶ καλῶς ἀνέθρεψαν καὶ ἐπαίδευσαν τὸν υἱόν τους τοῦτον Εὐδόκιμον, διὰ τοῦτο καὶ ὁ βασιλεὺς Θεόφιλος ἐτίμησεν αὐτὸν μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ Κανδιδάτου, καὶ ἐδιώρισεν αὐτὸν νὰ ᾖναι στρατοπεδάρχης, πρῶτον μέν, εἰς τὴν χώραν τῶν Καππαδοκῶν, ἔπειτα δέ, εἰς ὅλην τὴν γῆν τῶν ῾Ρωμαίων. ῏Ητον γὰρ ὁ ῞Αγιος μία ζυγαρία τῆς δικαιοσύνης, καὶ ἕνας κανών, ὁποῦ ἐφύλαττε κάθε ἰσότητα. Καὶ ἔκαμνε μὲν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς ᾿Εκκλησίας, ἐβοήθει δὲ εἰς χήρας καὶ ὀρφανά, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, κάθε εἶδος ἀρετῆς ἐμεταχειρίζετο ὁ ἀοίδιμος. Κυριευθεὶς δὲ ἀπὸ σωματικὴν ἀσθένειαν, παρέδωκε τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ. Οἱ δὲ δοῦλοι αὐτοῦ φυλάττοντες τὴν παραγγελίαν ὁποῦ τοῖς ἔδωκεν, ἔθαψαν αὐτὸν μαζὶ μὲ τὰ ῥοῦχα καὶ ὑποδήματά του. Οὗτος ὁ ἀοίδιμος ἐδοξάσθη παρὰ Θεοῦ μὲ πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα τώρα δὲν ἠμποροῦμεν νὰ ἀναφέρωμεν. ῾Η δὲ τοῦ λειψάνου αὐτοῦ μετακομιδὴ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἔγινε κατὰ τὴν ἕκτην τοῦ παρόντος ᾿Ιουλίου. ῾Η δὲ κοίμησις αὐτοῦ ἔγινε κατὰ τὴν παροῦσαν τριακοστὴν πρώτην τοῦ αὐτοῦ. (Τὸν κατὰ πλάτος Βίον τοῦ ῾Αγίου τούτου ὅρα εἰς τὸ Νέον ᾿Εκλόγιον. ῾Ο δὲ ἑλληνικὸς Βίος τούτου σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν ᾿Ιβήρων, καὶ ἐν ἄλλαις, οὗ ἡ ἀρχή· «Εὐδοκίμου τοῦ φερωνύμως κατὰ Θεὸν εὐδοκιμήσαντος», συνεγράφη δὲ ὑπὸ τοῦ Μεταφραστοῦ.)