[Ερώτηση] 08. τὴν ἄκτιστον [παγκρατορίαν/παντοκρατορίαν]

[Μανώλης Παπαδάκης]

Στην Θ' ωδή της εορτής στον δεύτερο κανόνα, στο δόξα αναφέρει σ'ενα σημείο την λέξη..την παγκρατορίαν. (μηναίον, εκδ. ΦΩΣ, σελ.102), ενώ το έχω ακουσει από τον αείμνηστο Στανίτσα ..την παντοκρατορίαν..

Ποιο είναι σωστο; (Μάλλον του Στανίτσα λέω εγώ)

Μη γελάσετε με την απορία μου, ούτε φιλόλογος είμαι, ούτε θεολόγος..

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Σύμφωνα με το λεξικό του πατρός Πολύκαρπου Τύμπα παγκρατορία σημαίνει παντοδυναμία. Οπότε την άκτιστον παγκρατορίαν, σημαίνει η ακτιστος δηλ. η μη κτιστή δηλ. αυτή που υπήρχε ανέκαθεν παντοδυναμία του Θεού. Αν κάνω καποιο λάθος στο συλλογισμό ή στην ερμηνεία ας με διορθώσετε.

 

[Γιώργος Μ.]

Πέραν της δεδομένης ποιητικής ελευθερίας, είναι και μορφολογικά δόκιμος ο τύπος παγκρατορία, απλώς το α΄ συνθετικό δεν είναι το παντ(ο)-, αλλά το παγ- (< πάν, πβ. Παγκράτιο κ.ά.).
Δεδομένου ότι ταιριάζει καλύτερα στο μέτρο δεν νομίζω ότι πρέπει να αλλαχθεί.

 

[MTheodorakis]

«παγκρατορίαν»
(χφ. Λειμῶνος 10 μηναῖο Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1419 φ. 74v, Ἀνθολόγιον ἔκδ. 1617, Μηναῖον Σεπτεμβρίου ἐκδ. 1740, 1843, Πανθέκτη ἔκδ. 1817).


«παντοκρατορίαν»
(χφ. Λειμῶνος 94 ἀνθολόγιο τέλη ιε’ – α’ ἥμισυ ιστ’ αἰ. φ. 28r, Ἀνθολόγιον ἔκδ. 1776, Μηναῖον Σεπτεμβρίου ἔκδ. 1808).



Στὴν ἑλληνικὴ γραμματεία ἀπαντῶνται οἱ τύποι: παγκρατορικόν, παγκρατορικῆς, παγκράτορος (T. L. G.).