Ασφαλώς και είναι ανάγκη, ή καλύτερα πολύ χρήσιμο και βοηθητικό (στο "απαιτείται" διακρίνω μια αρνητική χροιά) να πιάνει ο λειτουργός ήχους. Εκτός κι αν με "εμμελή απαγγελία" εννοούμε όλη η εκφώνηση να γίνεται σε μια νότα, πράγμα αδύνατο ή σε κάθε περίπτωση κακόηχο. Ακόμη και μια νότα να αλλάξεις, που συχνά είναι περισσότερες, αυτόματα βρίσκεσαι σε κάποιο ήχο. Κι αν μεν είναι σωστός, βοηθάς τον ψάλτη και συνεπώς και το εκκλησίασμα. Αλλιώς τα πράγματα δυσκολεύουν. Ασφαλώς όταν ο ιερέας δεν βοηθά τον ψάλτη, ή ακόμα χειρότερα εάν είναι παράφωνος, τότε «θ' «'αναγκαστεῖ» καὶ ὁ ψάλτης νὰ εἶναι «μαζεμένος» στὴ διάρκεια τῆς Λειτουργίας ... ὅταν καταλάβει ὁ δεύτερος πὼς δὲν τὸν «παίρνει»». Αλλά να μην αναγάγουμε το λάθος και την ανάγκη σε επαινετή τακτική. Νομίζω ότι το τραβάμε πολύ μακριά. Κι όλα αυτά δεν έχουν καμμιά σχέση με την επιτήδευση που μπορεί να υπάρχει ή να απουσιάζει, αλλά αυτό εξαρτάται από άλλες προϋποθέσεις κι όχι από το πόσο καλά πιάνει ο ιερέας τους ήχους.
Νομίζω ότι η τοποθέτηση του Χαράλαμπου είναι πολύ σωστή.
