MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Ἱερατικὸν Ἀποστολικῆς Διακονίας 1962
ΑΡΧΑΪΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
σ. 10 Ὁ προοιμιακὸς ψάλλεται κατ’ ἦχον.
16 Πρὸ τῆς εἰσόδου τοῦ ἑσπερινοῦ τὰ βημόθυρα παραμένουν κλειστά.
7, 45, 149 «Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλέησον ἡμᾶς».
79 Στὸν ὄρθρο ὁ ἱερεὺς «θυμιῶν σταυροειδῶς λέγει· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν...».
62, 71 Ἄν ἀκολουθεῖ Εὐαγγέλιο ὄρθρου, ἀνοίγονται τὰ βημόθυρα πρὸ αὐτοῦ.
61 Τὰ μεσῴδια καθίσματα ἀρχίζει ὁ β’ χορός.
86 Τὸ «Ἄξιόν ἐστιν...» ψάλλεται ἀπὸ τὸν β’ χορό.
242 Τὴν πρόθεση τελεῖ ὁ δευτερεύων τῶν ἱερέων.
115, 162 Κατὰ τὸ εἰσοδικὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν...» οἱ λειτουργοὶ κάνουν μετάνοια.
120 Τὸ κήρυγμα γίνεται ἀπὸ τὸν ἄμβωνα.
228 Κατὰ τὴν προηγιασμένη βῆλο καὶ βημόθυρα κλείνουν μετὰ τὴν μεγάλη εἴσοδο καὶ ἀνοίγουν στὸ «Μετὰ φόβου...».
306 Στὸ τροπάριο «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν...» δὲν λέγεται ἀπάντηση «Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος», δὲν λεγεται τίποτε.
314 Στὴ νεκρώσιμη ἐκτενὴ «Τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ...» εἶναι ἀρχὴ ἄλλου αἰτήματος.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
σ. 65 «Οἱ χοροί, κατερχόμενοι τοῦ στασιδίου των, ψάλλουσι τὸ Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον... ἐπισυνάπτοντες εἰς ἕκαστον τῶν ἕξ στίχων αὐτοῦ τὸ Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ».
221 Στὴν προηγιασμένη «Κατευθυνθήτω...οἱ χοροὶ...κάτω τῶν στασιδίων ἱστάμενοι».
ΑΡΧΑΪΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
σ. 10 Ὁ προοιμιακὸς ψάλλεται κατ’ ἦχον.
16 Πρὸ τῆς εἰσόδου τοῦ ἑσπερινοῦ τὰ βημόθυρα παραμένουν κλειστά.
7, 45, 149 «Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλέησον ἡμᾶς».
79 Στὸν ὄρθρο ὁ ἱερεὺς «θυμιῶν σταυροειδῶς λέγει· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν...».
62, 71 Ἄν ἀκολουθεῖ Εὐαγγέλιο ὄρθρου, ἀνοίγονται τὰ βημόθυρα πρὸ αὐτοῦ.
61 Τὰ μεσῴδια καθίσματα ἀρχίζει ὁ β’ χορός.
86 Τὸ «Ἄξιόν ἐστιν...» ψάλλεται ἀπὸ τὸν β’ χορό.
242 Τὴν πρόθεση τελεῖ ὁ δευτερεύων τῶν ἱερέων.
115, 162 Κατὰ τὸ εἰσοδικὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν...» οἱ λειτουργοὶ κάνουν μετάνοια.
120 Τὸ κήρυγμα γίνεται ἀπὸ τὸν ἄμβωνα.
228 Κατὰ τὴν προηγιασμένη βῆλο καὶ βημόθυρα κλείνουν μετὰ τὴν μεγάλη εἴσοδο καὶ ἀνοίγουν στὸ «Μετὰ φόβου...».
306 Στὸ τροπάριο «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν...» δὲν λέγεται ἀπάντηση «Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος», δὲν λεγεται τίποτε.
314 Στὴ νεκρώσιμη ἐκτενὴ «Τὰ ἐλέη τοῦ Θεοῦ...» εἶναι ἀρχὴ ἄλλου αἰτήματος.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
σ. 65 «Οἱ χοροί, κατερχόμενοι τοῦ στασιδίου των, ψάλλουσι τὸ Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον... ἐπισυνάπτοντες εἰς ἕκαστον τῶν ἕξ στίχων αὐτοῦ τὸ Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ».
221 Στὴν προηγιασμένη «Κατευθυνθήτω...οἱ χοροὶ...κάτω τῶν στασιδίων ἱστάμενοι».