π. Γαβριήλ Μακαβός (1923-3 Δεκεμβρίου 1993)
- Thread starter vagelis
- Start date
Lampadarios
Καλαφάτης Θανάσης
Καιρός ήταν να ανοίξει θέμα και γι αυτήν την μεγάλη μορφή. Έχω μια κασσέτα με διάφορες ηχογραφήσεις του (Ανοιξαντάρια, Κεκραγάριο Ά ήχου, Στιχολογία, Υπόδεξαι Βηθλεέμ κα) αλλά έχει βγει και σε cd νομίζω. Αν το έχει κάποιος ας το ανεβάσει παρακαλώ, γιατί μου είναι δύσκολη η ψηφιοποίηση αυτόν τον καιρό...
Hristakis
῾Αγιοσοφίτης
Θα το κάνω εγώ όταν θα έχω αρκετό χρόνο και γρήγορη ταχύτητα...
''Ζησε Μαη μου ...'' . ''Αμ επος αμ εργω'' ἠ ''Το γοργον και χαριν εχει'' .
Hristakis
῾Αγιοσοφίτης
Λίγο πιο ψίχουλα να καταλάβουμε και εμείς "οι βόριοι"...
Εις μνήμην του Γέροντος και εις τιμήν της Παναγίας (που σήμερα εορτάζει) στο Κελλί της οποίας (Ζωοδόχος Πηγή) έζησε ο κατα κόσμον Αλέξανδρος Μακαβός γεννημένος στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής το 1922 (εκάρη το 1936),άριστου ιεροράπτη (κουκούλια) και ψάλτη του Πρωτάτου, ανεβάζω τα παρακάτω αρχεία απο μαθήματά του.
Χαίρετε άπαντες πάντοτε!
Δόξα τω Θεώ, υπάρχει Άγιον Όρος στη γή μας!!
***** ****** ******
http://www.mediafire.com/?jvg3my1z0hh
http://www.mediafire.com/?bj1n3zaxn2k
***** ****** ******
Χαίρετε άπαντες πάντοτε!
Δόξα τω Θεώ, υπάρχει Άγιον Όρος στη γή μας!!
***** ****** ******
http://www.mediafire.com/?jvg3my1z0hh
http://www.mediafire.com/?bj1n3zaxn2k
***** ****** ******
Καταθέτω την μαρτυρία μου για τον μακαρίτη ιερομόναχο Γαβριήλ Καρεώτη - Μακαβό όχι Μαγκαβό - (κοντά στον οποίον εμαθήτευσα 14 χρόνια), σταχυολογώντας αποσπάσματα από δύο κείμενα που δημοσίευσα, το (Α) το 1986 (περ. Σύναξη, τ. 17) και το (Β) το 1994 (περ. Πρωτάτον αρ. 46) εις μνήμην του.
Α) Ως δάσκαλος, ο ιερομόναχος Γαβριήλ δεν διατυπώνει θεωρίες, ψέλνει τα κείμενα προσελκύοντας με το χέρι την προσοχή μου στα σημάδια που απαιτούν ''κάτι άλλο''. Τα μαθήματα τα διαβάζουμε από παλιές εκδόσεις. Σέβεται τη φωνή σου. ''Ψάλλε αυτά που ακούς'', γι' αυτόν, δεν σημαίνει ''μιμήσου τη φωνή μου'', αλλά ''πάρε την ίδια έκφραση, το ίδιο ύφος, μάθε την εκτέλεση''. Η έκφρασή του, το ύφος του, στο Καρεώτικο κελλί, δεν διαφέρει από ό,τι άκουσα πολλές φορές σε αγρυπνίες. Με τον ίδιο τρόπο ψέλνει μόνος του, μ' έναν μαθητή, σ' ένα μικρό παρεκκλήσι ή σε μεγάλο καθολικό. Δεν εκφράζει, ψάλλοντας, τα προσωπικά του συναισθήματα, μια ατομική ευσέβεια, αλλά την πίστη του και την πίστη της εν Χριστώ κοινωνίας. Δεν αναταγωνίζεται με τον ''απέναντι'' ψάλτη. Αδιαφορεί να ψέλνει ''δεξιά'' ή ''αριστερά''. Γι' αυτόν, ο ναός δεν είναι τόπος αναψυχής, ο ψάλτης ηθοποιός, ο λαός του Θεού ακροατήριο και η ψαλμωδία μέσο για την ικανοποίηση και την τέρψη των ψυχολογικών και αισθητικών αναγκών του ανθρώπου. Δεν είναι κανταδώρος που χρησιμοποιεί τη φωνή του για επίδειξη της καλλιτεχνικής του δεξιότητος. Ψέλνοντας, απαρνιέται τον εαυτό του, δεν πιστεύει στην αξία του. Η ψαλμωδία γι' αυτόν δεν είναι ατομικό κατόρθωμα, μια ''τέχνη για τη τέχνη'', αυτόσκοπος. Δεν προσαρμόζει τα μέλη στα μέτρα του. Δεν ψέλνει για τους άλλους, εντυπωσιακά, αλλά εκ μέρους τους, σεμνά.
Β) Ως δάσκαλος, ήσουν ακούραστος και αυστηρός. Οι αδίστακτες απαντήσεις και λύσεις σου στις ερωτήσεις και απορίες μου έδειχναν μια απέραντη γνώση της ψαλτικής θεωρίας και πράξεως καθώς και των μεγάλων κειμηλίων της ασματικής παραδόσεως. Η δικαιολογημένη πεποίθησή σου ότι ήσουν φορέας μιάς μακράς αδιάκοπης ασματικής παραδόσεως σε γέμιζε με σεβασμό και υπακοή απέναντι στην παράδοση και μ' ένα πνεύμα υψηλής ευθύνης. Το ψάλσιμό σου ήταν κάτι ξεχωριστό. Ο ρυθμός ανεπανάληπτος. Η άρθρωση άψογη: ουδεμία συγκατάβαση σε βάρος του νοήματος. Ησουν μάιστορας του ψάλλειν κατ' έννοιαν. ''Ψέλνω λόγια, έλεγες, όχι μελωδίες''. Για σένα, το μέλος υπηρετούσε τον λόγο, όχι το αντίθετο. Η φωνή σου, ζεστή, γεμάτη, αδρή, θύμιζε ισχυρό και ταυτόχρονα ησυχαστικό κυματισμό. Την λιτότητα του ψαλσίματός σου την όριζε ο λιτός τρόπος της ζωής σου. Εφήρμοζες εκείνο που ο μακαρίτης Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης ζητούσε από τους Αγιορείτες: ''να ταυτίσουν τον αγώνα της προσευχής με τον αγώνα της εκφράσεως''.
Α) Ως δάσκαλος, ο ιερομόναχος Γαβριήλ δεν διατυπώνει θεωρίες, ψέλνει τα κείμενα προσελκύοντας με το χέρι την προσοχή μου στα σημάδια που απαιτούν ''κάτι άλλο''. Τα μαθήματα τα διαβάζουμε από παλιές εκδόσεις. Σέβεται τη φωνή σου. ''Ψάλλε αυτά που ακούς'', γι' αυτόν, δεν σημαίνει ''μιμήσου τη φωνή μου'', αλλά ''πάρε την ίδια έκφραση, το ίδιο ύφος, μάθε την εκτέλεση''. Η έκφρασή του, το ύφος του, στο Καρεώτικο κελλί, δεν διαφέρει από ό,τι άκουσα πολλές φορές σε αγρυπνίες. Με τον ίδιο τρόπο ψέλνει μόνος του, μ' έναν μαθητή, σ' ένα μικρό παρεκκλήσι ή σε μεγάλο καθολικό. Δεν εκφράζει, ψάλλοντας, τα προσωπικά του συναισθήματα, μια ατομική ευσέβεια, αλλά την πίστη του και την πίστη της εν Χριστώ κοινωνίας. Δεν αναταγωνίζεται με τον ''απέναντι'' ψάλτη. Αδιαφορεί να ψέλνει ''δεξιά'' ή ''αριστερά''. Γι' αυτόν, ο ναός δεν είναι τόπος αναψυχής, ο ψάλτης ηθοποιός, ο λαός του Θεού ακροατήριο και η ψαλμωδία μέσο για την ικανοποίηση και την τέρψη των ψυχολογικών και αισθητικών αναγκών του ανθρώπου. Δεν είναι κανταδώρος που χρησιμοποιεί τη φωνή του για επίδειξη της καλλιτεχνικής του δεξιότητος. Ψέλνοντας, απαρνιέται τον εαυτό του, δεν πιστεύει στην αξία του. Η ψαλμωδία γι' αυτόν δεν είναι ατομικό κατόρθωμα, μια ''τέχνη για τη τέχνη'', αυτόσκοπος. Δεν προσαρμόζει τα μέλη στα μέτρα του. Δεν ψέλνει για τους άλλους, εντυπωσιακά, αλλά εκ μέρους τους, σεμνά.
Β) Ως δάσκαλος, ήσουν ακούραστος και αυστηρός. Οι αδίστακτες απαντήσεις και λύσεις σου στις ερωτήσεις και απορίες μου έδειχναν μια απέραντη γνώση της ψαλτικής θεωρίας και πράξεως καθώς και των μεγάλων κειμηλίων της ασματικής παραδόσεως. Η δικαιολογημένη πεποίθησή σου ότι ήσουν φορέας μιάς μακράς αδιάκοπης ασματικής παραδόσεως σε γέμιζε με σεβασμό και υπακοή απέναντι στην παράδοση και μ' ένα πνεύμα υψηλής ευθύνης. Το ψάλσιμό σου ήταν κάτι ξεχωριστό. Ο ρυθμός ανεπανάληπτος. Η άρθρωση άψογη: ουδεμία συγκατάβαση σε βάρος του νοήματος. Ησουν μάιστορας του ψάλλειν κατ' έννοιαν. ''Ψέλνω λόγια, έλεγες, όχι μελωδίες''. Για σένα, το μέλος υπηρετούσε τον λόγο, όχι το αντίθετο. Η φωνή σου, ζεστή, γεμάτη, αδρή, θύμιζε ισχυρό και ταυτόχρονα ησυχαστικό κυματισμό. Την λιτότητα του ψαλσίματός σου την όριζε ο λιτός τρόπος της ζωής σου. Εφήρμοζες εκείνο που ο μακαρίτης Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης ζητούσε από τους Αγιορείτες: ''να ταυτίσουν τον αγώνα της προσευχής με τον αγώνα της εκφράσεως''.
Χρυσοβαλάντη, μπορείς να μας δώσεις μερικές πληροφορίες για το διδακτορικό σου; Π.χ. τίτλος, πανεπιστήμιο, καθηγητής κτλ. Ευχαριστώ. Ακούγεται πολύ ωραίο.
Σας παρακαλώ, όπως γνωρίζετε και απο άλλα διδακτορικά, δέν επιτρέπεται να γίνει γνωστός ο τίτλος του νωρίτερα απο την κατάθεσή του, για την υπόθεση "αντιγραφής" του ή άλλων παραμέτρων.
Γενικά σας είπα: περι των Αγιορειτών μελουργών-ψαλτών 19-20 ου αιώνος.
Όποιος έχει οποιοδήποτε υλικό (ήχο,βιογραφία,φωτογραφίες) θα μου ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο και θα τον ευγνωμονούσα και γραπτώς (άν θέλει).Έχω ως αρχή πάντοτε να καταγράφω και να αναφέρω τυχόν "πηγές" μου.
Η έρευνα γενικά θέλει μια εχεμύθεια. Πέστο και ως σασπένς.
Αισθάνομαι μικρός μπροστά σε αυτά τα ιστορικά "τέρατα" της μουισκής έστω και άν μόνο τα περιγράφω.
Ακίδες του όλου έργου χωρίς εμβάθυνση θα δίνω κατα καιρούς στο psaltologion.
Θα ανεβάσω και υλικό απο τον μακαριστό π.Ανδρέα Θεοφιλόπουλο
(ο οποίος ήτο και πατριώτης μου)
Σας ευχαριστώ και συγνώμη.
Γενικά σας είπα: περι των Αγιορειτών μελουργών-ψαλτών 19-20 ου αιώνος.
Όποιος έχει οποιοδήποτε υλικό (ήχο,βιογραφία,φωτογραφίες) θα μου ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο και θα τον ευγνωμονούσα και γραπτώς (άν θέλει).Έχω ως αρχή πάντοτε να καταγράφω και να αναφέρω τυχόν "πηγές" μου.
Η έρευνα γενικά θέλει μια εχεμύθεια. Πέστο και ως σασπένς.
Αισθάνομαι μικρός μπροστά σε αυτά τα ιστορικά "τέρατα" της μουισκής έστω και άν μόνο τα περιγράφω.
Ακίδες του όλου έργου χωρίς εμβάθυνση θα δίνω κατα καιρούς στο psaltologion.
Θα ανεβάσω και υλικό απο τον μακαριστό π.Ανδρέα Θεοφιλόπουλο
(ο οποίος ήτο και πατριώτης μου)
Σας ευχαριστώ και συγνώμη.
Καταλαβαίνω. Ευχαριστώ για τις πληροφορίες πάντως. Εύχομαι καλή ολοκλήρωση του έργου.
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Στιχολογία Εσπερινού
http://www.mediafire.com/?2mz4dmwddmd
http://www.mediafire.com/?2mz4dmwddmd
mmamais
Μαμάης Μιχάλης
Ευλογείτε!
Ανεβάζω 2 ηχογραφήσεις απο ένα CD με αγιορείτικη αγρυπνία, δε ξέρω περισσότερα. Νομίζω έρχεται απο τη συλλογή "Μνημεία Βυζαντινής Μουσικής" και έχει τίτλο "Αγιορείτικη αγρυπνία"
Μήπως ξέρει κάποιος ποιός είναι ο μοναχός που ψέλνει? Μην είναι ο Φιρφιρής νεότερος?
Είναι απο τα πρώτα μου ακούσματα, όταν άρχισα να μαθαίνω Β.Μ. και θυμάμαι μου είχε κάνει "κλικ" αυτός ο μοναχός.
(Στη στιχολογία του εσπερινού, το "και θυυυραν" το ακούω στον ύπνο μου)
Ανεβάζω 2 ηχογραφήσεις απο ένα CD με αγιορείτικη αγρυπνία, δε ξέρω περισσότερα. Νομίζω έρχεται απο τη συλλογή "Μνημεία Βυζαντινής Μουσικής" και έχει τίτλο "Αγιορείτικη αγρυπνία"
Μήπως ξέρει κάποιος ποιός είναι ο μοναχός που ψέλνει? Μην είναι ο Φιρφιρής νεότερος?
Είναι απο τα πρώτα μου ακούσματα, όταν άρχισα να μαθαίνω Β.Μ. και θυμάμαι μου είχε κάνει "κλικ" αυτός ο μοναχός.
(Στη στιχολογία του εσπερινού, το "και θυυυραν" το ακούω στον ύπνο μου)
Ζει ... αν και εκοιμήθη τέλος 1993. Έμενε - καλλίτερα ασκήτευε - στις Καρυές, στο φτωχό και λιτό λαυριώτικο Κελλί της Ζωοδόχου Πηγής, απέναντι από το Πρωτάτον.
Last edited: