Μαρία Χριστίνα
Δόξα τω Θεώ
Αξιότιμοι κύριοι
Ήθελα να θίξω ένα ζήτημα πολύ σοβαρό κατά την άποψή μου, αλλά φοβάμαι όχι τόσο αντιληπτό (βάσει εμπειρίας από ιερούς ναούς, κυρίως των προαστίων της Αθήνας, αλλά και της επαρχίας).
Αφορά τα ακουστικά ντεσιμπέλ στα οποία ψάλλονται οι ακολουθίες σε ναούς που χρησιμοποιούν μικροφωνικές. Διερωτώμαι, αν ποτέ ασχολήθηκε κανείς για το αν τα ντεσιμπέλ αυτά είναι πάνω από το όριο ανοχής του ανθρώπου..
Μαθαίνω βυζαντινή μουσική εδώ και 6 χρόνια και από τότε έχω παρατηρήσει ότι οι ακολουθίες ψάλλονται σε υπερβολικά υψηλή ένταση, σε σημείο που να υποφέρω και να θεωρώ ότι ζω στην ακολουθία κάτι σαν μαρτύριο, να εκκλησιάζομαι εκτός ναού ή να χρησιμοποιώ ωτοασπίδες ή όταν τις ξεχνάω να ζητάω βαμβάκι από την νεοκόρο, να τρέχω αναζητώντας ναούς χωρίς μικροφωνική, να μην μπορώ να απολαύσω έναν καλό ψάλτη που όμως μου τρυπάει τα αυτιά.. Πιθανώς να αυξήθηκε η ακοή μου με τη βυζαντινή ή να αυξήθηκε η ένταση στους ιερούς ναούς ή μπορεί να συνέβησαν και τα δύο.. Είναι πάντως γεγονός ότι η έκθεση σε ήχους (ή μουσική) υψηλής έντασης δημιουργέι σοβαρές βλάβες στην υγεία. Στον παρακάτω διασύνδεσμο μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα όρια και τις επιπτώσεις στην υγεία υπέρβασης των ορίων των ακουστικών ντεσιμέλ:
http://www.google.com/url?sa=t&rct=...EPKLfUc6c23zeJNgA&sig2=2zF-xLOzCYmWfvk3UhvB0w
Και καλά, μπορώ να κατανοήσω το εκκλησίασμα που δεν ενοχλείται (είναι περασμένης ηλικίας και ζει σε ένα φουλ ηχορρυπαντικό περιβάλλον, οπότε έχει πάθει μερική ή ολική κώφωση).. Πώς γίνεται όμως να μην ενοχλούνται οι νέαροί ψάλτες και ιερείς;
Συγχωρέστε με, αν ενόχλησα. Εύχομαι αυτό το πρόβλημα να λυθεί κάποτε, προς ωφέλεια όλων και προς δόξα Θεού.
Ήθελα να θίξω ένα ζήτημα πολύ σοβαρό κατά την άποψή μου, αλλά φοβάμαι όχι τόσο αντιληπτό (βάσει εμπειρίας από ιερούς ναούς, κυρίως των προαστίων της Αθήνας, αλλά και της επαρχίας).
Αφορά τα ακουστικά ντεσιμπέλ στα οποία ψάλλονται οι ακολουθίες σε ναούς που χρησιμοποιούν μικροφωνικές. Διερωτώμαι, αν ποτέ ασχολήθηκε κανείς για το αν τα ντεσιμπέλ αυτά είναι πάνω από το όριο ανοχής του ανθρώπου..
Μαθαίνω βυζαντινή μουσική εδώ και 6 χρόνια και από τότε έχω παρατηρήσει ότι οι ακολουθίες ψάλλονται σε υπερβολικά υψηλή ένταση, σε σημείο που να υποφέρω και να θεωρώ ότι ζω στην ακολουθία κάτι σαν μαρτύριο, να εκκλησιάζομαι εκτός ναού ή να χρησιμοποιώ ωτοασπίδες ή όταν τις ξεχνάω να ζητάω βαμβάκι από την νεοκόρο, να τρέχω αναζητώντας ναούς χωρίς μικροφωνική, να μην μπορώ να απολαύσω έναν καλό ψάλτη που όμως μου τρυπάει τα αυτιά.. Πιθανώς να αυξήθηκε η ακοή μου με τη βυζαντινή ή να αυξήθηκε η ένταση στους ιερούς ναούς ή μπορεί να συνέβησαν και τα δύο.. Είναι πάντως γεγονός ότι η έκθεση σε ήχους (ή μουσική) υψηλής έντασης δημιουργέι σοβαρές βλάβες στην υγεία. Στον παρακάτω διασύνδεσμο μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα όρια και τις επιπτώσεις στην υγεία υπέρβασης των ορίων των ακουστικών ντεσιμέλ:
http://www.google.com/url?sa=t&rct=...EPKLfUc6c23zeJNgA&sig2=2zF-xLOzCYmWfvk3UhvB0w
Και καλά, μπορώ να κατανοήσω το εκκλησίασμα που δεν ενοχλείται (είναι περασμένης ηλικίας και ζει σε ένα φουλ ηχορρυπαντικό περιβάλλον, οπότε έχει πάθει μερική ή ολική κώφωση).. Πώς γίνεται όμως να μην ενοχλούνται οι νέαροί ψάλτες και ιερείς;
Συγχωρέστε με, αν ενόχλησα. Εύχομαι αυτό το πρόβλημα να λυθεί κάποτε, προς ωφέλεια όλων και προς δόξα Θεού.
.
