Αγαπητοί συνάδελφοι έχω την ανάγκη να τα γράψω και δημοσίως.
Ψάλαμε για πρώτη φορά λοιπόν με τον Γιώργο σε αγρυπνία στην απόδοση της Παναγίας όπου και τον κάλεσα να έρθει τις Κυριακές 29/8 και 5/9 και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν από τις πιο αγαπημένες μου Κυριακές αν όχι η πιο αγαπημένες μου.Αρχικά παρότι φτασμένος ψάλτης με ρώτησε από το πρωί πριν ξεκινήσουμε αν ήθελα κάτι συγκεκριμένο να πούμε παρόλο που τον Ταλιαδώρο τον έχει "ευαγγέλιο". Και φυσικά αφού του είχα τάξει από την αγρυπνία να κάτσει δεξιά μιας κι έλειπε ο δεξιός του Ναού μου,του είπα να πει ότι θέλει. Και ο άνθρωπος αλήθεια "ζωγράφισε". Είπε Ταλιαδώρο όπως δεν είχα ξανακούσει. Ο άνθρωπος το έχει για την πλάκα του. Δεν μιλάω για πρίμα βίστα στην αγρυπνία από την λειτουργία του Παϊκόπουλου. Και μάλιστα θυμάμαι στην αγρυπνία που μου έλεγε "σε παρακαλώ,βοήθησε όπου δεις ότι τα χάνω γιατί δεν τα'χω ξαναδεί",κουβέντες σπάνιες από φτασμένους ψάλτες.Φαντάσου πόσο ταπεινός είναι,ενώ ούτε λόγος για μουσικό λάθος. Άσε που ο άνθρωπος είναι έξω καρδιά!Τον έβλεπα το πρωί τις Κυριακές ήρθε με μια χαρά κι ένα χαμόγελο να ψάλλει, έτσι που θέλεις δεν θέλεις πορώνεσαι. Όσο για το ύφος του,ψέλνει πολύ φυσικά χωρίς μουγκρίσματα και γκαούματα και απόδειξη τούτου η εκπληκτική ευστροφία της φωνής του και η ποιοτική εκτέλεση των σημαδιών.Γιατί η φωνή του Πρίγγου ήταν στιβαρή και αντρίκια?Του Σουρλαντζή μήπως?Του Κουμεντάκη?Του Θεοδωρίδη?Κι άλλων κι άλλων..Οι φωνές είναι σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα.Ο καθένας έχει την δική του.
Επίσης μην ξεχνάτε ότι είχε λείψει καιρό στο τραγούδι οπότε μπορεί ίσως κάπου κάτι να του ξεφύγει.Και ο άνθρωπος έμαθε ίσως να λειτουργεί ως καλλιτέχνης και μάλιστα επαγγελματίας.Ο δε Ταλιαδώρος το είχε δηλώσει δημόσια ότι ο Γιώργος Φανάρας θα ήταν διάδοχος του αν δεν το είχε εγκαταλείψει(δείτε το στο youtube).Οπότε σας παρακαλώ κύριοι συνάδελφοι σταματήστε τα σχόλια και τις συγκρίσεις.Άλλωστε όλοι κάνουμε λάθη,παραλείψεις,είμαστε επιπόλαιοι πολλές φορές,είμαστε κυρίως εγωιστές κ.ο.κ. Μακάρι πολλοί ψάλτες να ήταν σαν τον Φανάρα.Και σίγουρα κάποια στιγμή θα πιάσει ψαλτήρι,το πιστεύω.
Αγαπητέ φίλε Γιώργο, χαίρομαι πολύ που ψάλαμε μαζί.Να'σαι πάντα καλά.
Εύχομαι δε να μην βρεις ποτέ ψαλτήρι για να έρχεσαι συχνά στον Ναό μου