Τυπικὸ Ἀναλήψεως

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Στίχοι λιτῆς

Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ὑμῶν καὶ ἐπάρθητε πύλαι αἰώνιοι καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.

Τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ.

Ὑψώθητι ἐπὶ τοὺς οὐρανούς ὁ Θεός καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου.

Ἐπέβη ἐπὶ Χερουβὶμ καὶ ἐπετάσθη, ἐπετάσθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων.

Εὐφράνθητε οὐρανοὶ ἅμα αὐτῷ καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ.



«Τῇ ἁγίᾳ πέμπτῃ τῆς ἀναληψίμου» (χφ. Σινὰ 1242 στιχηράριο ια’ αἰ. φ. 181v) μετὰ τὴν α’ στιχολογία τοῦ ὄρθρου τῆς Ἀναλήψεως «Κάθισμα. Δόξα τὸ τέλος. Καὶ νῦν τὸ αὐτό». Ὁμοίως καὶ μετὰ τὴν β’ (χφφ. Λειμῶνος 81 πεντηκοστάριο ια'-ιβ' αἰ. φ. 202r-v, Σινὰ 775 πεντηκοστάριο ιβ'-ιγ' αἰ. φ. 114r, ΤΑΣ κεφ. νβ’). Βλ. καὶ τυπικὸ Μεσσήνης σ. 277.



Στὸ Πεντηκοστάριον ἐκδ. 1525, 1575, 1681, 1687, 1738 (Κρυπτοφέῤῥης) καὶ 1820, στὴ λειτουργία, «Δόξα, καὶ νῦν» προηγεῖται τοῦ κοντακίου τῆς ἀναλήψεως.


Εἶναι ἡμέρα ἀργίας (Dmitrievskij τ. 3 σ. 150, τυπικὸν Ῥήγα 1908 σ. 909, Βατοπαιδινὸν τυπικὸν 2023 σ. 1110), «ἄπρακτος».
 
Back
Top