[Ερώτηση] Στιχολογία των Αίνων

[tsak77]

Κάνοντας μία προσπάθεια μελοποίησης της στιχολογίας των Αίνων και έχοντας ως βοήθημα την σύνθεση του Χουρμουζίου από το Ειρμολόγιο Πέτρου Λαμπαδαρίου και Πέτρου Βυζαντίου, παρατήρησα το εξής: Ο δεύτερος στίχος "Αινείτε αυτόν οι Ουρανοί των Ουρανών..." τελιώνει με το "αινεσάτωσαν το όνομα Κυρίου." όπως φαίνεται εδώ.

View attachment Χουρμούζιος.jpg

Θέλοντας όμως να είμαι ορθός ως προς το φιλολογικό μέρος των 2 αυτών Ψαλμών άρχισα να ξεφυλλίζω το Συλλειτουργικόν της Έκδοσης Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, όπου και παρατήρησα ότι ο στίχος ολοκληρώνεται αλλού, όπως φαίνεται εδώ.

View attachment Συλλειτουργικόν copy.jpg

Αυτού του είδους τον χωρισμό, ο Χουρμούζιος τον χρησιμοποιεί σε όλους τους ήχους της σειράς αυτής κάτι που με βάζει σε σκέψεις για τον ορθό χωρισμό των προτάσεων. Μία φιλολογική άποψη θα ήταν πολύτιμη εδώ, καθώς και μία άλλη σύνθεση της ίδιας στιχολογίας που πιθανόν να έλυνε το "μυστήριο".

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

 

[Firfiris]

Κάνοντας μία προσπάθεια μελοποίησης της στιχολογίας των Αίνων και έχοντας ως βοήθημα την σύνθεση του Χουρμουζίου από το Ειρμολόγιο Πέτρου Λαμπαδαρίου και Πέτρου Βυζαντίου, παρατήρησα το εξής: Ο δεύτερος στίχος "Αινείτε αυτόν οι Ουρανοί των Ουρανών..." τελιώνει με το "αινεσάτωσαν το όνομα Κυρίου." όπως φαίνεται εδώ.

Δεν έχω φιλολογική απάντηση να παραθέσω Χρήστε, πάντως η ψαλτική παράδοση πολλών μονών εντός και εκτός Αγίου Όρους τοποθετεί την φράση "αινεσατωσαν το Ονομα Κυριου" στον 2ο στίχο.

Υ.Γ. πολύ ωραία υπογραφή

80% σεβασμὸς στην παράδοση καὶ 20% σεβασμὸς στα πρόσωπα. 100% σεβασμὸς στα πρόσωπά που τιμοὺν τὴν παράδοση τηρώντας τὴν.

 

[π. Μάξιμος]

Τό Ὡρολόγιον Βενετίας (σελ. 67) διορθωθέν ὑπό Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανοῦ, πού ἐπανεκτυπώνει ὁ Σαλίβερος, ἔτσι ἔχει τό χωρισμό.
Μέ αὐτόν τόν χωρισμό ὑπάρχει ἡ μελοποίηση καί στό Ἀνδρέου μοναχοῦ ἁγιορείτου, Ὄρθρος, Συλλογή τῶν μουσικῶν θησαυρῶν τῶν διδασκάλων, προφανῶς καί σέ ἄλλα μουσικά βιβλία.
Τώρα τό Ὥρολόγιον τῆς Ἀ.Δ. καθώς καί τό Ἐγκόλπιον ἔχουν τόν χωρισμό τῶν στίχων τοῦ Συλλειτουργικοῦ τῆς Σιμωνόπετρας, πού εἶναι καί τῆς Π.Δ. ὅπως βλέπω ἐδῶ.
Ἡ ἀρίθμηση στίχων δέν ἔχει πάντα φιλολογικό ἔρεισμα. Στήν προκειμένη περίπτωση τό αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου κάλλιστα πάει μέ τά προηγούμενα, δηλ. ἄς αἰνέσουν πάντα ταῦτα (τά προηγούμενα) τό ὄνομα Κυρίου. Καί μετά ἀκολουθεῖ ἡ αἰτιολογική πρόταση.

Πάντως μουσικῶς, ὅπως ἔγραψε καί ὁ Εὐθύμης, ἔτσι ψάλλεται.

 

[MTheodorakis]

«Αἰνεῖτε αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ τῶν οὐρανῶν...αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου» (χφφ. Λειμῶνος 295 ὡρολόγιον ιβ' αἰ. σ. 106, 30 ψαλτήριον α' ἥμισυ ιδ' αἰ. φ. 230v, ὡρολόγια ἐκδ. 1757 σ. 70, 1832 σ. 76).
«Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου ὅτι αὐτὸς εἶπε...» (ὡρολόγιον ἐκδ. Οἰκ. Πατριαρχείου 1900 σ. 68).

 

[dkalpakidis]

Ανεβάζω ένα δείγμα σε pdf. από την Στιχολογία των Αίνων με τα Δεσποτικά Δοξολογικά εφύμνια σε κάθε ψαλμικό στίχο.
Κυριακή 20 Ιουνίου, ήχος γ΄ και μνήμη του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα.

 

[Κων/νος Βαγενάς]

Ανεβάζω ένα δείγμα σε pdf. από την Στιχολογία των Αίνων με τα Δεσποτικά Δοξολογικά εφύμνια σε κάθε ψαλμικό στίχο.
Κυριακή 20 Ιουνίου, ήχος γ΄ και μνήμη του Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα.

Δηλαδή ψάλλουμε κανονικά τη στιχολογία και προσαρτούμε τα εφύμνια, ή απαγγέλλουμε τους στίχους και ψάλλουμε τα εφύμνια;

 

[dkalpakidis]

Ψαλτά και η στιχολογία και τα εφύμνια. λ.χ. άμωμος ή "Κύριε εκέκραξα" ή "Πάσα πνοή".
Μελοποιημένα και οι στίχοι και τα εφύμνια...

 

[π. Μάξιμος]

Δηλαδή ψάλλουμε κανονικά τη στιχολογία και προσαρτούμε τα εφύμνια, ή απαγγέλλουμε τους στίχους και ψάλλουμε τα εφύμνια;

Ψαλτά και η στιχολογία και τα εφύμνια. λ.χ. άμωμος ή "Κύριε εκέκραξα" ή "Πάσα πνοή".
Μελοποιημένα και οι στίχοι και τα εφύμνια...

Ἀνέβασε ἕνα ἠχητικό ἀπόσπασμα, εἴτε ἀπό Σκύδρα εἴτε ἀπό Βέροια. Ἀφοῦ ἦταν τόσο ὡραῖα. Κι ἄν νομίζεις ὅτι δέν ἦταν, γιά μαθησιακούς λόγους χρειάζεται. Ἦταν πάντως πολύ ὡραῖα καί κατανυκτικά καί ἀνεδεικνύοντο ἔτι περισσότερο οἱ ψαλμικοί στίχοι.

 

[Dimitri]

Στις Τυπικές διατάξεις Αποστόλου Κώνστα του Χίου (1821) αναφέρεται οτι η ψαλμωδία της στιχολογίας των αίνων σταμάτησε περίπου στον καιρό του για λόγους συντομίας. Δεν έχω διαβάσει το θέμα και ίσως έχει ήδη καλυφθεί. Το αναφέρω μόνο και μόνο για πληρότητα και σύνδεση.

 

[dkalpakidis]

Στιχολογία των Αίνων μετά των αρχαϊκών εφυμνίων​

Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν αἰνεῖτε αὺτὸν ἐν τοῖς ὑψἰστοις.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεῖτε αὐτὸν πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτὸν, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις αὐτοῦ.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεῖτε αὐτόν, ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐτόν, πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεῖτε αὐτόν, οἱ οὐρανοὶ τῶν οὐρανῶν, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι αὐτὸς εἶπε, καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο, καὶ ἐκτίσθησαν.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Ἔστησεν αὐτὰ εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, πρόσταγμα ἔθετο, καὶ οὐ παρελεύσεται.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῆς γῆς, δράκοντες καὶ πᾶσαι ἄβυσσοι.
Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
Πῦρ, χάλαζα, χιών, κρύσταλλος, πνεῦμα καταιγίδος, τὰ ποιοῦντα τὸν λόγον αὐτοῦ.
Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
Τὰ ὄρη καὶ πάντες οἱ βουνοί, ξύλα καρποφόρα, καὶ πᾶσαι κέδροι.
Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
Τὰ θηρία καὶ πάντα τὰ κτήνη, ἑρπετὰ καὶ πετεινὰ πτερωτά.
Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
Βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ πάντες λαοί, ἄρχοντες καὶ πάντες κριταὶ γῆς.
Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
Νεανίσκοι καὶ παρθένοι, πρεσβύτεροι μετὰ νεωτέρων, αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι ὑψώθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ μόνου.
Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
Ἡ ἐξομολόγησις αὐτοῦ ἐπὶ γῆς καὶ οὐρανοῦ, καὶ ὑψώσει κέρας λαοῦ αὐτοῦ.
Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
Ὕμνος πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, τοῖς υἱοὶς Ἰσραήλ, λαῷ ἐγγίζοντι αὐτῷ.
Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν ἐκκλησίᾳ Ὁσίων.
Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
Εὐφρανθήτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐτόν, καὶ υἱοὶ Σιὼν ἀγαλλιάσθωσαν ἐπὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν.
Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν χορῷ, ἐν τυμπάνῳ καὶ ψαλτηρίῳ ψαλάτωσαν αὐτῷ.
Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
Ὅτι εὐδοκεῖ Κύριος ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ, καὶ ὑψώσει πραεῖς ἐν σωτηρίᾳ.
Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
Καυχἠσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ, καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν.
Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
Αἱ ὑψώσεις τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ λάρυγγι αὐτῶν, καὶ ῥομφαῖαι δίστομοι ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν.
Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε.
Τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἐλεγμοὺς ἐν τοῖς λαοῖς.
Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε.
Τοῦ δῆσαι τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἐν πέδαις καὶ τοὺς ἐνδόξους αὐτῶν ἐν χειροπέδαις σιδηραῖς.
Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε.
Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον, δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ.
Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ. ή Στιχηρόν
Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς. ή Στιχηρόν
Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ.
Στιχηρόν
Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ.
Στιχηρόν
Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ.
Στιχηρόν
Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλλαλαγμοῦ, πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.
Στιχηρόν
ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων σου εἰς τέλος.
(Επιπλέον στίχοι ψάλλονται μόνο την Κυριακή. Οι συγκεκριμένοι εάν ψαλλούν ανατολικά, αλλιώς άλλοι αρμόδιοι στίχοι)
Στιχηρόν
Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου.
(Επιπλέον στίχοι ψάλλονται μόνο την Κυριακή. Οι συγκεκριμένοι εάν ψαλλούν ανατολικά, αλλιώς άλλοι αρμόδιοι στίχοι)
Στιχηρόν
Δόξα... Δοξαστικό Αναστάσιμο ή της Εορτής ή του Αγίου.
Καὶ νῦν... Θεοτοκίο ή επισφραγιστικό της τυχούσης εορτής

Στους τελευταίους Στίχους ψάλλονται όλα όσα προβλέπονται από το ΤΜΕ.
Στο Ασματικό Τυπικό δεν προβλέπονται στιχηρά στους αίνους αλλά μόνο εφύμνια.

Πηγές:
Ωρολόγιον το Μέγα,
Τ.Σ.,
Συμβολή τεύχος 11[Αρχέτυπες Διατάξεις, Μανόλη Θεοδωράκη],
Η ΨΑΛΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΤΥΠΙΚΟΥ [Δημητρίου Μπαλαγεώργου]

 

[Εμμανουήλ Αβραμίδης]

Το προοίμιο «Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον» είναι ίδιο του μοναχικού τυπικού. Στο ασματικό τυπικό οι αίνοι ξεκινούν χωρίς αυτό. Σε μία προσπάθεια συνδυασμού όμως των ανωτέρω, δεδομένου ότι υπάρχουν και τα μουσικά κείμενα της ζώσας παράδοσης, δεν είναι κακό να ψαλεί.

Ο χωρισμός που γνωρίζω είναι λίγο διαφορετικός:
1) Ψαλμὸς ρμη΄. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὺτὸν ἐν τοῖς ὑψἰστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
2) Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
3) Αἰνεῖτε αὐτόν, ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐτόν, πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
4) Αἰνεῖτε αὐτόν, οἱ οὐρανοὶ τῶν οὐρανῶν, καὶ τὸ ὕδωρ τὸ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
5) Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι αὐτὸς εἶπε, καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο, καὶ ἐκτίσθησαν. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
6) Ἔστησεν αὐτὰ εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, πρόσταγμα ἔθετο, καὶ οὐ παρελεύσεται. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
7) Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῆς γῆς, δράκοντες καὶ πᾶσαι ἄβυσσοι. Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
8) Πῦρ, χάλαζα, χιών, κρύσταλλος, πνεῦμα καταιγίδος, τὰ ποιοῦντα τὸν λόγον αὐτοῦ. Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
9) Τὰ ὄρη καὶ πάντες οἱ βουνοί, ξύλα καρποφόρα, καὶ πᾶσαι κέδροι. Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
10) Τὰ θηρία καὶ πάντα τὰ κτήνη, ἑρπετὰ καὶ πετεινὰ πτερωτά. Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
11) Βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ πάντες λαοί, ἄρχοντες καὶ πάντες κριταὶ γῆς. Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
12) Νεανίσκοι καὶ παρθένοι, πρεσβύτεροι μετὰ νεωτέρων. Δότε δόξαν τῷ Θεῷ.
13) Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι ὑψώθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ μόνου. Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
14) Ἡ ἐξομολόγησις αὐτοῦ ἐπὶ γῆς καὶ οὐρανοῦ, καὶ ὑψώσει κέρας λαοῦ αὐτοῦ. Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
15) Ὕμνος πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, τοῖς υἱοὶς Ἰσραήλ, λαῷ ἐγγίζοντι αὐτῷ. Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
16) Ψαλμὸς ρμθ΄. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν ἐκκλησίᾳ Ὁσίων. Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
17) Εὐφρανθήτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐτόν, καὶ υἱοὶ Σιὼν ἀγαλλιάσθωσαν ἐπὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν. Αὐτῷ πρέπει αἴνεσις.
18) Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν χορῷ, ἐν τυμπάνῳ καὶ ψαλτηρίῳ ψαλάτωσαν αὐτῷ. Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
19) Ὅτι εὐδοκεῖ Κύριος ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ, καὶ ὑψώσει πραεῖς ἐν σωτηρίᾳ. Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
20) Καυχἠσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ, καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν. Δόξα σοι Ἅγιε Πάτερ.
21) Αἱ ὑψώσεις τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ λάρυγγι αὐτῶν, καὶ ῥομφαῖαι δίστομοι ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν. Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς.
22) Τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἐλεγμοὺς ἐν τοῖς λαοῖς. Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς.
23) Τοῦ δῆσαι τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἐν πέδαις καὶ τοὺς ἐνδόξους αὐτῶν ἐν χειροπέδαις σιδηραῖς. Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε.
24) Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον, δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε.
25) Ψαλμὸς ρν΄. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς.
26) Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ. Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς.
27) Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς.
28) Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ. Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς.
29) Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλλαλαγμοῦ. Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς.
30) Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς.

Κατ᾿ αυτόν τον χωρισμό ο στίχος «Νεανίσκοι...», διαιρείται στα δύο με δύο διαφορετικά εφύμνια. Όμοια, ο τελευταίος, σήμερα ψαλλόμενος ως ενιαίος, στίχος «Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις...» διαιρείται στα δύο, με εφύμνιο (αμφότεροι) «Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς» (από εκεί και η καταγωγή της σημερινής αρχής της μεγάλης δοξολογίας).
Όταν προβλέπονται στιχηρά, ιστώμεν στίχους στ΄, ενώ καταλιμπάνονται τα χριστολογικά εφύμνια του ρν΄ ψαλμού.

Πηγές: 1) Δημ. Κ. Μπαλαγεώργου, Η ΨΑΛΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΤΥΠΙΚΟΥ, ΑΘΗΝΑ 2001
2) ΣΥΜΕΩΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2001


Υ.Γ: Το Τυπικό της Μονής Σωτήρος Μεσσήνης προβλέπει διαφορετική κατανομή των εφυμνίων.

 

[dkalpakidis]

Εξαιρετική δουλειά Εμμανουήλ! Μάλιστα μου είχε πεί ο π. Μάξιμος για τις διαφοροποιήσεις τηλεφωνικά. Η "διάταξη" που έχω ανεβάσει βασίζεται περισσότερο στο ΤΣ με μέριμνα να συμψαλλούν όλα όσα τροπάρια προβλέπονται από το ισχύον Τυπικό. Δεν αποτελεί, δηλαδή, οποιαδήποτε "αποκατάσταση" του Ασματικού Τυπικού. Άλλωστε και το ΤΣ μοναχικό μεν, διασώζει διατάξεις του ασματικού τυπικού όπως τα συγκεκριμένα εφύμνια. Πάντως σε περίπτωση (κατά το ισχύον Τυπικό) που δεν υπάρχουν Αίνοι, θα μπορούσαν να ψαλλούν οι Στίχοι με τα εφύμνια; και με την Δοξολογία (χύμα) τί θα γινόταν;

 

[Εμμανουήλ Αβραμίδης]

Πάντως σε περίπτωση (κατά το ισχύον Τυπικό) που δεν υπάρχουν Αίνοι, θα μπορούσαν να ψαλλούν οι Στίχοι με τα εφύμνια; και με την Δοξολογία (χύμα) τί θα γινόταν;

Σε περίπτωση που θα χρειαζόταν καθυστέρηση της ακολουθίας, θα μπορούσαν να ψαλούν τα εφύμνια στους αίνους· αυτά του τυπικού Σωτήρος Μεσσήνης, που ως τελευταίο εφύμνιο έχουν το «Σοὶ δόξα πρέπει Κύριε», ακολουθεί η μικρά δοξολογία (Δόξα. Καὶ νῦν.) με χρήση του αυτού εφυμνίου, η χύμα δοξολογία (Σοὶ δόξα πρέπει... Δόξα ἐν ὑψίστοις...) και τα απόστιχα κατά την τάξη.

 

[dkalpakidis]

Σε περίπτωση που θα χρειαζόταν καθυστέρηση της ακολουθίας, θα μπορούσαν να ψαλούν τα εφύμνια στους αίνους·

Συνήθως καθημερινές το αντίθετο χρειάζεται... για τις Κυριακές ή τις εορτές η κατάσταση είναι λίγο πιο "άνετη" από άποψη χρόνου, εφόσον πάλι υπάρχει σχετική μέριμνα.

αυτά του τυπικού Σωτήρος Μεσσήνης, που ως τελευταίο εφύμνιο έχουν το «Σοὶ δόξα πρέπει Κύριε», ακολουθεί η μικρά δοξολογία (Δόξα. Καὶ νῦν.) με χρήση του αυτού εφυμνίου, η χύμα δοξολογία (Σοὶ δόξα πρέπει... Δόξα ἐν ὑψίστοις...) και τα απόστιχα κατά την τάξη.

Για την σημερινή ενοριακή πράξη και το ισχύον τυπικό, προσωπικά δεν είμαι κατά της εν μέτρω* "επαναφοράς" αυτών των εφυμνίων τόσο στους Ψαλμούς του Λυχνικού ("Εισάκουσόν μου, Κύριε"- "Εκέκραξά σοι, σώσον με" κ.α.) όσο και για τους Ψαλμούς των Αίνων με τα παραπάνω εφύμνια.

*εννοώ να μήν είναι "σαρωτική" η εφαρμογή.
Δηλ. άλλοτε να ψάλλεται η Στιχολογία κατά την ισχύουσα πράξη (χωρίς εφύμνια) κι άλλοτε μετά των εφυμνίων.
Ποικιλία η οποία πηγάζει μέσα από την παράδοση.

 

[MTheodorakis]

Ἡ μικρὴ δοξολογία «Σοὶ δόξα πρέπει Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν...Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς...» ψαλλόταν (βλ. Ἀρχέτυπες διατάξεις).

 

[Εμμανουήλ Αβραμίδης]

23) Τοῦ δῆσαι τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἐν πέδαις καὶ τοὺς ἐνδόξους αὐτῶν ἐν χειροπέδαις σιδηραῖς. Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε, διὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον.
24) Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον, δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε, διὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον.

Η φράση «διὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον» είναι επεξήγηση του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης και δεν ανήκει στο εφύμνιο. Το εφύμνιο, όπως μαρτυρείται και στο Τυπικό Μεσσήνης, είναι Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε (σκέτο). Ας το διορθώσει κάποιος συντονιστής στο παρατιθέμενο μήνυμα, καθώς εγώ δεν έχω την δυνατότητα.

 

[dkalpakidis]

Η φράση «διὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον» είναι επεξήγηση του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης και δεν ανήκει στο εφύμνιο. Το εφύμνιο, όπως μαρτυρείται και στο Τυπικό Μεσσήνης, είναι Φεῖσαι ἡμῶν Κύριε (σκέτο). Ας το διορθώσει κάποιος συντονιστής στο παρατιθέμενο μήνυμα, καθώς εγώ δεν έχω την δυνατότητα.

Το ίδιο ισχύει για το δικό μου μήνυμα: https://analogion.com/forum/index.php?threads/Στιχολογία-των-Αίνων.3775/#post-152912