1. ...Στη συνέχεια, το γοργό ενώνει κεντήματα + ολίγο. (χωρίς αμφιβολία)
2. Θέτοντας τα κεντήματα πάνω ἀπὸ τὸ ὁλίγον, (όπως προτείνετε),
το γοργό ξανά ενώνει τους δύο χρόνους (ολίγου + κεντημάτων) και στην παραλλαγή
δεν υπάρχει διαφορά με την (περ. 1).
Συγχωρέστε μου την παρέμβαση, αλλά ο κ. Τσακίρογλου έχει δίκιο. Το δίγοργο πράγματι συγκρούεται με το γοργό.
Στην πρώτη περίπτωση όπου τα Κεντήματα είναι από κάτω, το Γοργό
δεν ενώνει Κεντήματα και Ολίγον (χωρίς καμμία αμφιβολία)!!!
Οι δύο γραφές των Κεντημάτων, όταν δηλ. βρίσκονται κάτω ή πάνω από το Ολίγον και υπάρχει και γοργό,
δεν είναι ίδιες χρονικά στην παραλλαγή.
Όταν τα Κεντήματα είναι από κάτω, το Γοργό τα ενώνει με τον
προηγούμενο χαρακτήρα και όχι με το Ολίγον. Σε αυτή την περίπτωση το Ολίγον έχει ολόκληρο τον χρόνο του.
Όταν τα Κεντήματα είναι από πάνω, τότε το Γοργό τα ενώνει με το Ολίγον.
Αυτά είναι ύλη της πρώτης τάξης.
Παραθέτω απόσπασμα από το Θεωρητικό του Μαργαζιώτη επειδή αυτό είναι το θεωρητικό που γίνεται στα ωδεία και το ξέρουμε όλοι.
Στο παράδειγμα που δίνει ο Μαργαζιώτης, εάν υποθέσουμε πως το Ίσο είναι Νη, τότε στην πρώτη περίπτωση η παραλλαγή (χρονικά) θα είναι (Νη-Πα) (Βου). Στη δεύτερη περίπτωση θα είναι (Νη) (Πα-Βου).
Όπως γίνεται αντιληπτό, όταν τα Κεντήματα είναι από κάτω, ο προηγούμενος χαρακτήρας δεν μπορεί να επηρεάζεται από άλλο Γοργό, Δίγοργο ή Τρίγοργο γιατί είναι «δεμένος» με τα Κεντήματα.
Υ.Γ. Έκανα την παρέμβαση όχι εξ αιτίας της ανάρτησης του μουσικού κειμένου (το οποίο παρεμπιπτόντως έχει αρκετά βασικά ορθογραφικά λάθη), αλλά εξ αιτίας της εξηγήσεως που δώσατε γραπτώς, όπου φάνηκε πως το λάθος δεν ξέφυγε εκ παραδρομής, αλλά στηρίζεται σε λανθασμένη γνώση.
