Πολύ χαρήκαμε Σωτήρη πού ἐπανῆλθες.
Κι ἐγώ ἔθεσα τόν προβληματισμό τοῦ «τί ἐννοοῦμε, ὅταν χρησιμοποιοῦμε τόν ὅρο "Αγρυπνία"», πού ὁ Χάρης καλῶς ἀπομόνωσε, «ψυχολογώντας» περισσότερο τήν αἰτία τῆς καταθέσεως τῆς ἐρωτήσεως καί τήν ὑποκρυπτόμενη «παραγγελία» ψαλμωδίας πολυελέου, προκειμένου νά κάνουμε μιά βραδυνή ἀκολουθία μέ θ. λειτουργία, πού μᾶς βολεύει καί ἔχει πολύ «συναίσθημα», ὁμολογουμένως ὅμως καί ἐξυπηρέτηση σύγχρονων ποιμαντικῶν ἀναγκῶν, μιά καταχρηστικῶς καλούμενη «ἁγιορείτικη ἀγρυπνία», πού ἕνα ἰδιαίτερο καί μοναστικό χαρακτηριστικό της εἶναι καί ὁ πολυέλεος, ἄσχετα ἐάν προβλέπεται...
Αὐτές τίς περιπτώσεις φαντάστηκα καί ζήτησα ἐπεξήγηση. Ἔχουμε γράψει καί παλαιότερα, σέ «καυτό» μάλιστα θέμα, πού δέν χρειάζεται νά παραπέμψω.
Χάρη,
Ἐσύ σωστά τά ἔγραψες! Νά συμπληρώσω τήν ἀναγκαιότητα Λιτῆς καί ὄχι τόσο τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ γιά τούς Ναούς στόν κόσμο (καί ὄχι Μονές), πού συνήθως δέν τελεῖται, παρά μόνον ἕνας ἑσπερινός, ἁπλά ἀργότερα.
