"Προς μια «νέα» διδακτική της Εκκλησιαστικής μουσικής - Επιστημονικές προϋποθέσεις και μεθοδολογικά εργαλεία"

lavtaci

Μέλος
Αγαπητοί συνάδελφοι Χρόνια πολλά!
Συνημμένα θα βρείτε το άρθρο που δυντάξαμε με τον Σταύρο Σαραντίδη με τίτλο "Προς μια «νέα» διδακτική της Εκκλησιαστικής μουσικής Επιστημονικές προϋποθέσεις και μεθοδολογικά εργαλεία", το οποίο συμπεριλήφθηκε στον Συλλογικό Τόμο: Ζητήματα Διδακτικής των Μουσικών Οργάνων. Γεφυρώνοντας Θεωρία και Πράξη, Εκδόσεις Δίσιγμα, 2021.
Με τις θερμότερες ευχές
Νίκος Ανδρίκος

Στο παρόν άρθρο επιχειρείται μια παρουσίαση της σύγχρονης πραγματικότητας αναφορικά με την διδακτική διαδικασία της Εκκλησιαστικής μουσικής σε Ωδεία, Μουσικές Σχολές κ.τ.λ. Μετά από εκτεταμένη επιτόπια έρευνα επί του θέματος τα τελευταία τρία έτη, προέκυψε ως αποτέλεσμα-παρατήρηση η σχεδόν απόλυτη πρόταξη της γνώσης της Θεωρίας και της σημειογραφίας, ενώ σημαντική θα πρέπει να θεωρηθεί η απουσία οπoιασδήποτε βιωματικής αναφοράς σε επίπεδο επιτέλεσης. Έτσι, μέσω του παρόντος άρθρου προτείνονται μια σειρά από μεθοδολογικά εργαλεία, τα οποία φιλοδοξούν να συμβάλουν στη δόμηση μιας «νέας» διδακτικής αντίληψης, η οποία αφ’ ενός μεν να παραπέμπει σε μεγέθη και πρακτικές που εντοπίζονται στον πυρήνα της εν λόγω μουσικής κουλτούρας, αφ’ ετέρου δε να αξιοποιεί σύγχρονα διδακτικά μοντέλα και πρότυπα. Έτσι, επιχειρείται να δοθεί ειδική έμφαση στο μέγεθος της Προφορικότητας και στην σημαντικότητα αναγωγής της όλης διδακτικής διαδικασίας στην καθαυτή επιτέλεση. Η σταδιακή γνώση του σημειογραφικού συστήματος και της Θεωρίας, αλλά πάντα με αναφορά στο πραγματικό ρεπερτόριο, καθώς και επιμέρους δεξιότητες, όπως η μουσική καταγραφή, η καλλιέργεια της φωνής, η συνθετική «Σπουδή», η «κριτική» ακρόαση ακουστικού υλικού, η αντιπαραβολική προσέγγιση ρεπερτορίου, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες των νέων τεχνολογικών μέσων και ειδικά της ηχογράφησης, δύνανται να δομήσουν ένα σύγχρονο, λειτουργικό και παράλληλα ευθυγραμμισμένο με τις ιδιαίτερες αρχές της Εκκλησιαστικής μουσικής, διδακτικό μοντέλο.



The present article attempts to present the contemporary reality regarding the teaching process of Ecclesiastical-Byzantine music in Conservatories, Music Schools, and similar institutions. After extensive field research on the subject over the last three years, the result/observation was the almost absolute emphasis on knowledge of theory and notation; also, the absence of any experiential reference at the level of performance is another important finding. In the present article, we propose a series of methodological tools, which aspire to contribute to the construction of a "new" teaching concept, which on the one hand relates to the scope and practices located at the core of the musical culture in question, and on the other hand, utilizes contemporary teaching models and standards. Thus, we attempt to stress the significance of the oral tradition (Orality) and the importance of inferring the entire teaching process to the actual performance (per se). The gradual mastery of the notational system and the theory -however always tied to the repertoire at hand- as well as the development of side skills such as musical recording, voice cultivation, practice on composition (compositional compilation), "critical" listening to acoustic/sonic material, the contrasting/comparative approach to repertoire, combined with the possibilities of new technological means and especially of recording, can form a modern, and functional teaching model, aligned to the particular principles of Ecclesiastical-Byzantine music.


 

Attachments

  • Ζητήματα Διδακτικής των Μουσικών Οργάνων Ανδρίκος-Σαραντίδης.pdf
    2 MB · Views: 65
Top