P
ptz
Guest
Φίλοι,
Ο μακαρίτης θείος μου έψαλλε στο Ναό Ευαγγελιστρίας Ν. Ερυθραίας που έχει παρεκκλήσι Αγ. Φανουρίου. Η ακολουθία εψάλλετο από ένα βιβλίο (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο του) "Χιακόν Λειμωνάριον".
Καλοκαιρινό πανηγύρι πολύς κόσμος τιμά τη μνήμη του Αγίου, ζήτησε συνδρομή ο μπάρμπας μου και όπως βλέπετε του την έδωσα... Έτος 1967 ή 68 (πάλι οι χρονολογίες).
Μόνο που έγραψα τα δεξιά. Σφυριξα κλέφτικα και μαζευτήκαμε 9-10 άτομα (εν οις και ο κ. Βασιλικός) και φυσικά του δώσαμε και κατάλαβε!
Το Δοξαστικό γράφει μεν Ν. Γιάννου, αλλά έκανα ... ληστεία(!) στο Δοξαστικό του Αγίου Δημητρίου του Άρχοντα.
(Αμαρτία λεγομένη η μισή συγχωρεμένη!)
-Αγαπητοι φίλοι του ψαλτολογίου και ειδικά φίλε Νίκο,επειδή επι σειρα ετών έψαλλα και εγω στην ανωτέρω πανήγυρη,μήπως μπορεί κάποιος να εξηγήσει,επεξηγήσει ή ερμηνεύσει τέλος πάντων την τάση πολλών Ιερέων τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ελλάδα,στην ίδρυση παρεκκλησίων στα υπόγεια η δίπλα από τους κυριους Ι.Ναούς,επ ονόματι του ''καινοφανούς'' Αγίου Φανουρίου? Ο ευρών αμοιφθήσεται με μία Φανουρόπιττα αλλά από τις άριστες.....Π.ΤΖ