Γιά μιά ἀκόμη φορά πέφτω ἀπ᾿ τά σύννεφα γιά τόν μακαριστό Μέγα ΤΡΕΜΠΕΛΑ, πού , ὅπως μνημονεύεται καί στήν είκόνα ἀπό τήν ἔκδοση τῆς Βατοπαιδίου (
#11), στό
Π. Τρεμπέλα Αἱ τρεῖς λειτουργίαι κατὰ τοὺς ἐν ᾿Αθήναις κώδικας σ. 152 ὑποσημ., τό θεωρεῖ ὀρθότερον
View attachment 115406
Τό κείμενο τῆς θ. λειτουργίας δέν μπορεῖ νά διαχωρίζει τούς πιστούς σέ κατηγορίες. Ὁ διαχωρισμός γίνεται μέ τό
Ὅσοι κατηχούμενοι προέλθετε. Μὴ τις τῶν κατηχουμένων. Ὅσοι πιστοί. καί μέ τό
Τὰς θύρας, τὰς θύρας.
Τό ἄρθρο στήν ἀρχαία γλῶσσα οὕτως ἤ ἄλλως ἐννοεῖται. Τό ἄν μπαίνει ἤ δέν μπαίνει δέν εἶναι λόγος διαχωρισμοῦ.
Τό ἄν κάποιοι δέν μεταλαμβάνουν δέν εἶναι θέμα, πού μπορεῖ νά τό προβλέπει ἡ θ. λειτουργία, τώρα μάλιστα στό τέλος, ὅταν στή «λειτουργία τῶν πιστῶν» οἱ ὕμνοι, οἱ παρακελεύσεις, οἱ εὐχές καί οἱ ἐκφωνήσεις ἀφοροῦν σέ ὅλους.
Εὐχαριστοῦμεν σοι, Δέσποτα φιλάνθρωπε, εὐεργέτα τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὅτι καὶ τῇ παρούσῃ ἡμέρᾳ κατηξίωσας ἡμᾶς τῶν ἐπουρανίων σου καὶ ἀθανάτων μυστηρίων.... κλπ.