Θρασ. Στανίτσας - Αφιέρωμα στον Πέτρο Πελοποννήσιο - Ζωντανή ηχογράφηση στην Αίθουσα ''Παρνασσός''
- Thread starter ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ
- Start date
Η εικόνα είναι από το ένθετο του διπλού Δίσκου.
Ιστορικό του Νικ. Γιάννου σχετικό με την εκδήλωση.
Από το καλοκαίρι του '79 περίμενα μέρα με τη μέρα τη μετάθεσή μου για Καρλόβασι και δεν πήγα σε καμιά πρόβα της χορωδίας.
Έφτασε ο Οκτώβριος ήξερα για την εκδήλωση, δανείστηκα ένα κασετόφωνο, το πήρα ... παραμάσχαλα
και πήγα στη Λυρική.
Κάποιος είπε στον άρχοντα «ο Νικολάκης είναι κάτω...»
«Πήγαινε πές του να έρθει εδώ, και δώστε του ένα ράσο να φορέσει...»
Έτσι βρέθηκα από ακροατής, χορωδός - ισοκράτης και φυσικά το δανεικό μαγνητόφωνο με περίμενε αδρανές στα παρασκήνια....
Την επόμενη μέρα με κάλεσε ο δ/ντής της Εθνικής Κηφισιάς και μου λέει «Φεύγεις»... Έκανα χρήση 3ήμερης άδειας να ετοιμαστώ για το ταξίδι, και στις 19 Οκτωβρίου έψαλα στον μεγάλο εσπερινό του Ι. Ναού της Οσίας Ματρώνης της Χιοπολίτιδος στο ... Καρλόβασι.
Το άλμπουμ του Πέτρου Πελοποννησίου μου το έφερε ... πεσκέσι ο Νικόλαος Απτόσογλου όταν με επισκέφτηκε στη Σάμο, για να προχωρήσουμε στην έκδοση των δοξαστικών του πενθερού του Μιχ. Χατζηαθανασίου, αλλά.....
«Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει».
Ιστορικό του Νικ. Γιάννου σχετικό με την εκδήλωση.
Από το καλοκαίρι του '79 περίμενα μέρα με τη μέρα τη μετάθεσή μου για Καρλόβασι και δεν πήγα σε καμιά πρόβα της χορωδίας.
Έφτασε ο Οκτώβριος ήξερα για την εκδήλωση, δανείστηκα ένα κασετόφωνο, το πήρα ... παραμάσχαλα
και πήγα στη Λυρική. Κάποιος είπε στον άρχοντα «ο Νικολάκης είναι κάτω...»
«Πήγαινε πές του να έρθει εδώ, και δώστε του ένα ράσο να φορέσει...»
Έτσι βρέθηκα από ακροατής, χορωδός - ισοκράτης και φυσικά το δανεικό μαγνητόφωνο με περίμενε αδρανές στα παρασκήνια....
Την επόμενη μέρα με κάλεσε ο δ/ντής της Εθνικής Κηφισιάς και μου λέει «Φεύγεις»... Έκανα χρήση 3ήμερης άδειας να ετοιμαστώ για το ταξίδι, και στις 19 Οκτωβρίου έψαλα στον μεγάλο εσπερινό του Ι. Ναού της Οσίας Ματρώνης της Χιοπολίτιδος στο ... Καρλόβασι.
Το άλμπουμ του Πέτρου Πελοποννησίου μου το έφερε ... πεσκέσι ο Νικόλαος Απτόσογλου όταν με επισκέφτηκε στη Σάμο, για να προχωρήσουμε στην έκδοση των δοξαστικών του πενθερού του Μιχ. Χατζηαθανασίου, αλλά.....
«Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει».
Και η μονωδία και το κράτημα, θεωρώ ότι αποτελούν κανόνα ψαλτικής νοοτροπίας. Εάν ζούσε ο Πέτρος, σίγουρα θα παραδεχόταν ότι η εκτέλεση αυτή δίνει στο έργο του την πραγματική του υπόσταση. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη ικανότητα του χοράρχου στο ρόλο του μονωδού, ο χορός υπό την καθοδήγησή του αείμηστου άρχοντα, κάνει ένα τόσο απαιτητικό μάθημα να φαντάζει Απολυτίκιο, με την άνεση και την αδιάκοπη ροή του, με τα ηχορχώματα που εναλλάσονται τόσο αρμονικά, με την ηγεμονικότητα και την επιβλητικότητα της ερμηνείας του. Ευελπιστώ να φτάσουμε και οι σημερινοί σε τέτοιο επίπεδο ένθεου ζήλου και μελωδικού αποτελέσματος, όπως αυτό που ακούμε εδώ. Το σίγουρο είναι ότι γίνονται φιλότιμες προσπάθειες και αυτό από μόνο του είναι ελπιδοφόρο.
Ευχαριστούμε (γράφοντας πιστεύω εκ μέρους όλης της κοινότητας πλέον) όσους μοιράστηκαν μαζί μας το ως άνω και εσάς κ. Σφακιανάκη, αλλά και τον αείμνηστο Ευάγγελο Λιναρδάκη, από το αρχείο του οποίου προσωπικά το άκουσα για πρώτη φορά. Μία εξαιρετικά ξεχωριστή τιμή για το ψαλτολόγιο, το οποίο δόξα τω Θεώ μετρά κάμποσες τέτοιες στην ιστορία του.
Ευχαριστούμε (γράφοντας πιστεύω εκ μέρους όλης της κοινότητας πλέον) όσους μοιράστηκαν μαζί μας το ως άνω και εσάς κ. Σφακιανάκη, αλλά και τον αείμνηστο Ευάγγελο Λιναρδάκη, από το αρχείο του οποίου προσωπικά το άκουσα για πρώτη φορά. Μία εξαιρετικά ξεχωριστή τιμή για το ψαλτολόγιο, το οποίο δόξα τω Θεώ μετρά κάμποσες τέτοιες στην ιστορία του.