"Η μόνη αγνή και άχραντος Παρθένος..."

[Demetrios Georgantonis]

Έχω δει σε μερικά μουσικά κείμενα της Νεκρωσίμου ακολουθίας ότι στο Θεοτοκίο "Η μόνη Αγνή και Άχραντος Παρθένου" έχει κατάληξη "... του δούλου αυτού (αυτής ή αυτών)". Στο Εγκόλπιον του Αναγνώστου όμως, έχει "... του δούλου σου (της δούλης σου/ των δούλων σου)". Ποιο είναι το σωστό; Ευχαριστώ!

 

[Γιώργος Μ.]

Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν άλλες παλαιότερες / ορθότερες γραφές (προσωπικά πάντα δούλου / δούλης / δούλων ΣΟΥ άκουγα ή έλεγα).

Σε περίπτωση πάντως που κάποιος εκδότης το άλλαξε σε δούλου αυτού με το σκεπτικό ότι είμαστε δούλοι του Θεού και όχι της Θεοτόκου, αυτό δεν στέκει, τουλάχιστον από τη στιγμή που η έκφραση αυτή μαρτυρείται συχνά στην υμνολογία (πβ. Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεἠσεις τῶν δούλων σου - Ρῦσαι πάσης περιστάσεως τούς δούλους σου κ.ο.κ.).

 

[dimskrekas]

Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν άλλες παλαιότερες / ορθότερες γραφές (προσωπικά πάντα δούλου / δούλης / δούλων ΣΟΥ άκουγα ή έλεγα).

Σε περίπτωση πάντως που κάποιος εκδότης το άλλαξε σε δούλου αυτού με το σκεπτικό ότι είμαστε δούλοι του Θεού και όχι της Θεοτόκου, αυτό δεν στέκει, τουλάχιστον από τη στιγμή που η έκφραση αυτή μαρτυρείται συχνά στην υμνολογία (πβ. Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεἠσεις τῶν δούλων σου - Ρῦσαι πάσης περιστάσεως τούς δούλους σου κ.ο.κ.).

Οι Πατριαρχικοί και οι Πολίτες ψάλλουν τ.. ψυχ... τ.. δούλ.. ΑΥΤΟΥ, κατά μερικά παλαίτυπα.
Οι Ελλαδίτες ψάλλουν τ... ψυχ... τ... δούλ... ΣΟΥ, κατά τα εγκόλπια, και διάφορα σχετικά λειτουργικά κείμενα.

Δ.

 

[π. Μάξιμος]

[Σημ. συντ.] Τα 3 προηγούμενα μηνύματα συνενώθηκαν στο παρόν θέμα, όπου έχει συζητηθεί ο προβληματισμός.

 

[Tzanakos_B]

Χθες εψαλα σε κηδεια , υστερα απο πολλα χρονια. Ειδα στο φυλλαδιο '' Νεκρωσιμος Ακολουθια αυτη τη φραση '' Η μονη αγνη και αχραντος παρθενος.....πρεσβευε υπερ του σωθηναι την ψυχην του δουλου σου.'' Στο '' Μετα των αγιων αναπαυσον Χριστε την ψυχην του δουλου σου....'' Αν δεν ειμαι εκτος θεματος , πιο θεωρειται πιο σωστο. '' Υπερ του σωθηναι.... Η` αναπαυσον Χριστε την ψυχην..... δηλ. του σωθηναι... η ` αναπαυσον... Διοτι τωρα οι κοιμηθεντες , αναπαυονται. Η σωτηρια η` η καταδικη , νομιζω οτι κρινονται απο τη ζωη μας στη γη. Εξ ου και το '' Εν τω Αδη ουκ εστιν μετανοια... ''

 

[Tzanakos_B]

Στισ κηδειες , τα μνημοσυνα , τα τρισαγια , παρακαλουμε μεσω των ιερεων , για σωτηρια και αναπαυση των ψυχων των κοιμηθεντων αδελφων μας. Ο π. Πα ι σιος λεγει οτι τα μνημοσυνα ειναι '' βαλσαμο '' για τις ψυχες των κοιμηθεντων. Μπορουμε να παρακαλουμε για σωτηρια των ψυχων η το πιο σωστο ειναι για αναπαυση των ψυχων τους ?? Το ερωτω γιατι εχω ακουσει πολλες φορες οτι '' Εν τω Αδη ουκ εστιν μετανοια... '' ολα κρινονται απο την επιγεια ζωη μας... Σχετικο και το Ευαγγελιον της κρισεως ...Β. ΤΖ. Αν δεν ειμαι εκτος θεματος θα παρακαλουσα για μια απαντηση...

 

[π. Μάξιμος]

Πρεσβειες για σωτηρια η` αναπαυση των Ψυχων.?

Μετέφερα ἐδῶ τό ἐπαναλαμβανόμενο μήνυμα/ἐρώτηση σας ἀπό τό θέμα «῾Ο Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός».
Ὅπως ἐκεῖ διάβολος καί θάνατος, καταπατῶ καί καταργῶ εἶναι τό ἴδιο, ἔτσι καί ἡ δέηση γιά ἀναύπαυση μετά ἁγίων καί δικαίων («ἐν χώρᾳ ζώντων, ἐν σκηναῖς δικαίων») «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος» καί σωτηρία εἶναι ἕνα καί τό αὐτό!

ΥΓ. Στό Ψ προσπαθοῦμε νά ἑρμηνεύουμε τροπάρια πού ἐνδεχομένως δέν κατανοοῦν οἱ ψάλτες ἤ νά ἐρευνοῦμε διαφορετικές ἐκδοχές ὕμνων στό κείμενο ἤ τόν ἦχο. Θεολογικά μαθήματα καί κηρύγματα δέν ἔχουν θέση, μόνο ὅσο χρειάζεται γιά νά κατανοήσουμε ἕνα ὕμνο.

 

[MTheodorakis]

«Ἡ μόνη ἁγνὴ...ἡ Θεὸν ἀσπόρως[1] κυήσασα, πρέσβευε τοῦ σωθῆναι τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου»

(χφ. Σινὰ 990 εὐχολόγιο ιδ’ αἰ. φ. 21v, 998 εὐχολόγιο ιε’αἰ. φ. 205r, Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. 5 σ. 347, Ἰ. Φουντούλη Ἀκολουθία τοῦ Μνημοσύνου 1979 σ. 52).

​

[1] χφφ. παρακλητικὲς Σινὰ 824 ι’ αἰ. φ. 9v, 792 ια’ αἰ. φ. 77r, Μ. Λαύρας Δ-45 ια’ αἰ. φ. 353r.

 

[MTheodorakis]

«Ἡ μόνη ἁγνὴ καὶ ἄχραντος παρθένος, ἡ Θεὸν ἀσπόρως κυήσασα, πρέσβευε τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν»

(χφφ. παρακλητικὲς Σινὰ 1593 θ’-ι’ αἰ. φ. 33r-v, Σινὰ 824 τέλη θ’-ἀρχὲς ι’ αἰ. φ. 9v, Σινὰ 779 ι’ αἰ. φ. 19r, Σινὰ 778 ια’ αἰ. φ. 24r, Σινὰ 780 ια’ αἰ. φ. 17v, Σινὰ 790 ια’ αἰ. φ. 55r, 792 ια’ αἰ. φ. 77r-v, Reg. gr. 54 ια’ αἰ. φ. 118v, Μ. Λαύρας Δ-45 ια’-ιβ’ αἰ. φ. 353r, Vat. gr. 772 τοῦ ἔτους 1220 φ. 50r, ΕΒΕ 642 ιγ’ αἰ. φ. 160r, Pal. gr. 288 ψαλτήριο ιβ’ αἰ. φ. 80v, Σινὰ 982 εὐχολόγιο ιγ’ αἰ. φ. 99v, Σινὰ 990 εὐχολόγιο ιδ’ αἰ. φ. 26v).


«Ἀσπόρως» ἔχουν καὶ τὰ χφφ. BL 5534 ψαλτήριο ιδ’ αἰ. φ. 273r, Σινὰ 998 εὐχολόγιο ιε’αἰ. φ. 106r, D II σσ. 481, 522, ΑΛΑ Ε’ σ. 347 καὶ τὸ Ἰ. Φουντούλη Ἀκολουθία τοῦ Μνημοσύνου 1979 σ. 52.