Πιθανόν, αυτή η αιτιολόγηση, μεταξύ των άλλων εξ' ίσου σημαντικών λόγων που αναφέρθηκαν για την ημικυκλική διάταξη του χορού, να επιβεβαιώνει την αρχική μου σκέψη, για βιωματική ερμηνεία, εκτέλεση και απόδοση του μέλους, γιατί, ακριβώς στο Άγιον Όρος οι πατέρες ψάλλουν βιωματικά!
Άντε πάλι... Αγαπητέ είστε εκτός θέματος. Δηλαδή θέλετε να μας πείτε πως οι άλλοι δε βιώνουν τα ψαλλόμενα... Οι άλλοι είναι ψυχροί εκτελεστές, τα δικά μας τα παιδιά όμως ψάλλουν βιωματικά... Προφανώς δεν έχετε κατανυγεί με εκτελέσεις του Μουτάογλου, του Αβραμίδη, του Παϊκόπουλου, του Μαγούρη κλπ. Δε σας αδικώ, δε θα έχετε ακούσει. Το θέμα μας όμως είναι άλλο. Τι σχέση έχει η βίωση των ψαλλομένων, που είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, με τη διάταξη του χορου; Είναι δυνατόν να συγχέονται τόσο άσχετα θάματα; Οι πατέρες ψάλλουν έτσι στο Άγ. Όρος γιατί έτσι είναι οι χοροί, ένα αναλόγιο στη μέση, μπροστά του ο πρωτοψάλτης για να βλέπει καλύτερα και τριγύρω και από πίσω οι υπόλοιποι για να βλέπουν, όσο μπορούν, ή για να ισοκρατούν. Το θέμα είναι καθαρά πρακτικό και καθόλου βιωματικό... Όσο για το αν θα πρέπει να ξέρει απ' έξω ο χορός τα ψαλλόμενα, αυτό εννοείται. Όμως οφείλει να κοιτάει το χοράρχη που οργανώνει την εκτέλεση γιατί δεν είναι μονωδοί, χορωδιακό άκουσμα πρέπει να βγει, και όσο καλά και να είναι προετοιμασμένος ο χορός, δεν μπορεί να συγχρονιστεί 100% χωρίς καθοδήγηση. Και η ΕΛΒΥΧ έχει οργάνωση, αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.
Μα, ποιος είστε εσείς που θα κρίνετε αν ψάλλω βιωματικά ή όχι; Εξυπακούεται ότι πρέπει να κατανοούμε και να βιώνουμε τα ψαλλόμενα. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΕΔΩ! Και όσο για τη θέση βολής, προσωπικά τη βρίσκω εντονότερη τη διάθεσή αυτή στο να μας προσβάλλετε ότι δεν ψάλλουμε βιωματικά ή δεν πηγαίνουμε ουσιαστικά στην εκκλησία, εκφραζόμενη μάλιστα με δασκαλίστικο ύφος...
) που όταν βλέπουν ξένη γλώσσα παθαίνουν ... ταράκουλο....).Κι εγώ, παθών, δεν έδωσα σημασία στο μνμ. Με αφορμή όμως την παραπομπή θα ήθελα να σχολιάσω (σαν προσωπική άποψη) ότι μάλλον υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Η μία είναι να συμμετέχει ο χοράρχης στην χορωδία ως ψάλτης (και μάλλον ως μπροστάρης), όπως σχολίασε ο Αντ. Αετόπουλος σε προηγούμενο μνμ, και η άλλη απλά να διευθύνει τον χορό. Και οι δύο θεμιτές. Μάλλον όμως, σ' αυτό το σημείο κρίνεται και το αν ο χοράρχης θα κοιτάει προς την χορωδία ή προς το κοινό. Δε νομίζω ότι έχει να κάνει με το αποτέλεσμα, αφού αυτό κρίνεται από τη μουσική επάρκεια των μελων, τις πρόβες κτλ κτλ.Δείτε την παρουσία και ακούστε το χορό Archdiocesan Byzantine Choir at Carnegie Hall New York 2012 εδώ!
Το μήνυμα είναι στην Αγγλική γλώσσα και ίσως πέρασε απαρατήρητο από μια μερίδα μελών (εν οις και ο υπάρχων
Στο 3ο μέρος ο χορός ψάλλει το "Μεγάλυνον ψυχή μου - Μυστήριον ξένον" σε καταγραφή - διασκευή δική μου της ερμηνείας του μακαριστού παπα-Θανάση Τσούμαρη (διακρίνεται από το μεγαλύνομεν που ... επικόλλησα την θέση του "Άξιόν εστιν" του Χατζηαθανασίου
Με την ευκαιρία του θέματος για τη διάταξη των μελών βυζαντινού χορού, και το προσωπικό μήνυμα του φίλου gpsevdos, υπενθυμίζω την ύπαρξη του μηνύματος στο οποίο γίνεται παραπομπή.
Όντως! Και ωραιότατο ηχόχρωμα.