Δεν είναι καινοτομία Πέτρου. Υπάρχουν διάφορες ανώνυμες παραλλαγές όλο τον 18ο αιώνα, και επώνυμες, όπως του Ιωακείμ Σαλαμπάση, Λίνδιου και μητροπολίτου Βιζύης. Υπάρχουν έως και την εποχή του Δανιήλ, συνοδεύουν μάλιστα το Αναστασιματάριό του. Ο Πέτρος σε αυτά στηρίχτηκε, και με συγκεκριμένο σκεπτικό τα ξαναέγραψε και διασώθηκαν έκτοτε με το όνομά του, και πάλι λόγω μαθητών του.
Το γιατί ο Χουρμούζιος εξήγησε την συγκεκριμένη σύνθεση με αυτό τον τρόπο είναι κάτι που μας βάζει σε πολύ βαθιά νερά, για τον διάφορο τρόπο εξηγήσεως της ίδιας παρτιτούρας.