Άκουσα ξανά μετά μετά από καιρό αυτήν την ερμηνεία.
Νομίζω ότι ο ψάλτης αυτός συνδυάζει ιδιαίτερο φωνητικό τάλαντο με σοβαρότητα. Αξίζει να τον ακούσουν όσοι από τους νεώτερους δεν τον έχουν υπ' όψη τους.
Είναι το ιδιαίτερο είδος της φωνής που έχει μεν (εμφανώς) ειδική εκπαίδευση, ώστε να είναι (λυρικός ή δραματικός) βαρύτονος, αλλά η γνώση του ύφους και της παραδοσιακής ερμηνείας συγκρατεί στο ελάχιστο δυνατό το οπερατικό στοιχείο, αξιοποιώντας προς όφελος της ερμηνείας το πλούσιο ηχόχρωμα.
ΥΓ Ανάλογη περίπτωση τέτοιου ιδιαίτερου ηχοχρώματος που υποτάσσεται στο παραδοσιακό άκουσμα και ύφος προς όφελός του αναγνωρίζω μεταξύ άλλων στον κ. Ηλία Γιαλούρη, τον κ. Θεοδόσιο Στεργιόπουλο και, με άλλους όρους, στον κ. Νικόλαο Στάθη. (Κι αν αναφέρω αυτούς είναι επειδή είναι πολύ περισσότερα τα παραδείγματα ψαλτών με παρόμοια φωνητική δομή, όπου όμως το οπερατικό στοιχείο ελαφρώς [ή αρκετά] υπερτερεί δημιουργώντας ωραίο μεν, αλλά λιγότερο εκκλησιαστικά οικείο άκουσμα).
