Με αφορμή κάποιο άλλο θέμα στο φόρουμ, ξεκινώ ένα νέο θέμα περί της προσέγγισης της Βυζαντινής ή και γενικότερα της μουσικής σε σχέση με την ακουστική ή όχι μέθοδο , καθώς και συνδιασμό αυτών.
Όλοι θα ξέρουμε για κανόναρχους στα πατριαρχικά αναλόγια, κτλ.
Πρόσφατα συνάντησα και συνέψαλα με έναν κανόναρχο του Πρίγγου, ο οποίος και μου είπε ότι
"...εγώ μουσική ξέρω μέχρι το γοργό, ούτε αναστασηματάριο δεν έχω βγάλει..., στο αναλόγιο είχαμε τα βιβλία μας και παρακολουθούσαμε από εκεί και κανοναρχούσαμε "
Ασφαλώς η μέθοδος αυτή βασίζετε σε πρώτη φάση στην ακουστική, και λιγότερα στην μεθοδολογία κειμένου, σολφέζ, θεωρία , κτλ.
Ειδικά στις μικρές ηλικίες η αφομίωση των ακουστικών ερεθισμάτων γίνεται αυτόματα και χωρίς κριτική σκέψη ή επεξεργασία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι
"ο Τσολακίδης κατέγραφε σαν μαγνητόφωνο τον Ναυπλιώτη"
( όπως χαρακτηριστικά έγραφε μέλος του φόρουμ παλαιότερα )
Αυτά τα ολίγα κατ αρχήν, σίγουρα το θέμα εχει συζητηθεί και σε άλλα σημεία του φόρουμ.
Ευχαριστώ για τον χρόνο~
Όλοι θα ξέρουμε για κανόναρχους στα πατριαρχικά αναλόγια, κτλ.
Πρόσφατα συνάντησα και συνέψαλα με έναν κανόναρχο του Πρίγγου, ο οποίος και μου είπε ότι
"...εγώ μουσική ξέρω μέχρι το γοργό, ούτε αναστασηματάριο δεν έχω βγάλει..., στο αναλόγιο είχαμε τα βιβλία μας και παρακολουθούσαμε από εκεί και κανοναρχούσαμε "
Ασφαλώς η μέθοδος αυτή βασίζετε σε πρώτη φάση στην ακουστική, και λιγότερα στην μεθοδολογία κειμένου, σολφέζ, θεωρία , κτλ.
Ειδικά στις μικρές ηλικίες η αφομίωση των ακουστικών ερεθισμάτων γίνεται αυτόματα και χωρίς κριτική σκέψη ή επεξεργασία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι
"ο Τσολακίδης κατέγραφε σαν μαγνητόφωνο τον Ναυπλιώτη"
( όπως χαρακτηριστικά έγραφε μέλος του φόρουμ παλαιότερα )
Αυτά τα ολίγα κατ αρχήν, σίγουρα το θέμα εχει συζητηθεί και σε άλλα σημεία του φόρουμ.
Ευχαριστώ για τον χρόνο~