Αργές «Τιμιωτέρες» κατ' ήχον – Πέτρου Λαμπαδαρίου [ερμηνεία: Μέλη ΟΦΕΛΠ]

[π. Μάξιμος]

Ἀπό τόν ΟΦΕΛΠ μιά σημαντική ἀνάρτηση ἠχογραφήσεως μετά μουσικοῦ κειμένου τῶν ἀργῶν «Τὴν τιμιωτέραν...» σέ ὅλους τούς ἤχους.

http://lampadariospetros.blogspot.gr/2012/10/blog-post_8.html

Παρατίθενται χρήσιμα στοιχεῖα σχετικά μέ τήν μελοποίηση τῶν συντόμων καί ἀργῶν μελῶν τῆς «Τιμιωτέρας».
Οἱ σύντομες παρουσιάσθηκαν παλιότερα σέ ἑρμηνεία Νικ. Γιάννου [ἐδῶ].

Σήμερα αναρτούμε τις αργές.Τις ερμηνεύουν φίλοι και μέλη της χορωδίας του ΟΦΕΛΠ.Επιλέξαμε άλλες να ψαλλούν χορωδιακά, άλλες να απαγγέλει τον στίχο ο μονοφωνάρης και να ψάλλει το μέλος η χορωδία και άλλες να ψαλλούν εξ ολοκλήρου μονωδιακά.
Ολους τούς στίχους ανά ήχο, μελοποίησε πάντα μέσα στο πνεύμα και είδος της μελοποιϊας του αργού ειρμολογίου Πέτρου, ο κ.Ζαγκανάς Δημήτριος.
Αρχική μας πρόθεση ήταν να αναρτούμε ανά ήχο και μία "Τιμιωτέρα". Επιλέξαμε τελικά να τις αναρτήσουμε όλες μαζί ως ένα ενιαίο μέλος,παρά τις διαφορές τονικότητας καί ήχου.Και αυτό γιά λόγους ομοιομορφίας ύφους και χρονικής αγωγής,αλλά και επειδή η άμεση αλλά ομαλή εναλλαγή ήχων στην ίδια ή σε άλλη τονικότητα, ωφελεί την επισήμανση των διαφορών τους και μάλλον "βγαίνει" ένα χρήσιμο και όμορφο-κατά την γνώμη μας-συνολικό άκουσμα.
Στις μονοφωνίες ακούγονται κατα σειράν να ψάλλουν οι:
Τζανάκος Παναγιώτης, Ζαγκανάς Δημήτριος και Θεοδώρου Ευάγγελος.

Καλή ακρόαση.
ΟΦΕΛΠ

 

[Γιώργος Μ.]

Από τις πιο ωραίες και ωφέλιμες αναρτήσεις του ΟΦΕΛΠ.

Ενδιαφέρον σημείο: ενώ είναι κοινός ο άξονας ύφους των τριών, υπάρχουν διαφορές στις λεπτομέρειες (με τον Δημήτρη να ακολουθεί κάπως πιο ελεύθερο τρόπο, αρκετά πάνω στο πρότυπο του Πρίγγου). Στα τρία χορωδιακά κομμάτια -που είναι εξαιρετικά- είχε προσυμφωνηθεί ο ακριβής τρόπος των αναλύσεων;

 

[domesticus]

Ἐξαιρετικὴ ἀνάρτηση καὶ πολὺ εὐχάριστο ἄκουσμα. Συγχαρητήρια στὸν ΟΦΕΛΠ γιὰ τὴν ἔμπνευση καὶ τὴν παρουσίαση.

Κάποιες σημειώσεις, καλοπροαίρετες φυσικὰ.

Στὸν α΄ ἦχο μοῦ ἄρεσε ἡ πεταστὴ στὸ ἴσον καὶ τὸ κλάσμα (χερου-βιμ), ποὺ ὅμως ἐκτελεῖται μαλακότερα στὸν πλ.α' τὴν πρώτη φορὰ (αδια-φθο-ρως) καὶ σχεδὸν καθόλου στὴ δεύτερη συνεχόμενη, ὅπου γίνεται ἀνεπαίσθητη ἀναπνοή. Νομίζω πὼς θὰ ἔπρεπε οἱ πεταστὲς νἀ ἀκουστοὺν συνεχόμενα μὲ τὶς ἐπόμενες ἀποστρόφους ὅπως καὶ στὸν α' ἤχο. Ἐπίσης στὸν πλ. α΄ στὴν τιμωτέ ραν των, ὁ δεύτερος χρόνος τοῦ κλάσματος καλύτερα νὰ ἀκουγόταν ἐνωμένος μὲ τὸ ἐπόμενο ἴσον μέσω τὴς ἔμφασης τοῦ ψηφιστοῦ, ἡ ἀναπνοὴ ἴσως μποροῦσε νὰ περιμένει. Στὸν β' ὁ κ. Τζανάκος τὸ κάνει καθαρὰ στὸ ἀσυ-γκρι, ὅπου τὸ ψηφιστὸν διακρίνεται καθαρὰ.

Πολὺ καλὸς ὁ χρόνος στὸν Λέγετο τοῦ κ. Τζανάκου, εἶναι θαρρῶ καταλληλότερος γιὰ τὸν ὄρθρο ἀπ' ὅτι ὁ χρόνος τοῦ Δ. Ζαγκανᾶ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ Λέγετος τοῦ Ζαγκανᾶ, πιὸ περίπλοκη σύνθεση, μᾶλλον κλίνει πρὸς τὸν καλοφωνικὸ εἱρμὸ, ὁπότε ὁ διαφορετικὸς χρόνος του ἀναδεικνύει αὐτὴ τὴν πλευρὰ ποὺ σωστὰ διέγνωσε καὶ ἑρμήνευσε ἀνάλογα ὁ Δ. Ζαγκανᾶς.

Πάντως εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ρέουσα ἄνεση τοῦ κ. Τζανάκου στὴν ἐκτέλεση, ποὺ συνδυάζει πολὺ ἄνετα καὶ βιωματικὰ τὸ κείμενο μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν καλλωπιστικῶν σημείων καὶ τῆς ἐνεργειας τῶν σημαδοφώνων, χωρὶς νὰ κομπιάζει ἤ δισταγμὸ δεύτερης σκέψης.

Ὁ δὲ Δ. Ζαγκανᾶς τὸν ἀκολουθεῖ πολὺ κοντὰ, κι ὅταν προσθέσει μὲ τὸν καιρὸ στὸ ἐνεργητικὸ του τὴν μακρόχρονη ἐμπειρία τοῦ κ. Τζανάκου -λόγω ἠλικίας, πρόκειται νὰ ἐξελιχθεῖ σὲ σημαντικὀτατο ψάλτη μὲ ἐξαίρετο ὕφος.

Εὐχαριστοῦμε!

 

[dkalpakidis]

Και μια άλλη προσέγγιση.

Πολλές φορές (και εφόσον δεν ψάλλουμε και θ' ωδή) στους μεγάλους ενοριακούς ναούς (ή εάν ο ιερεύς είναι υπερήλικας) προς επισφράγιση των Κανόνων είθισται να ψάλλουμε την θ' ωδή σε αργό ειρμολογικό μέλος ανεξάρτητα αν είπαμε σύντομες ή αργές καταβασίες. Αν δεν αρκεί η Καταβασία για να "προλάβει" ο Ιερεύς να επιστρέψει στο Βήμα* μπορούν κάλλιστα να "επιστρατευθούν" τα αργά αυτά μέλη ιδίως για τους Στίχους "Καθείλε..." και "Αντελάβετο".

*Δεν ξέρω αν στέκει να λέει ο Ιερεύς καθ' οδόν ή να στέκεται και να λέει τις εκφωνήσεις. Νομίζω ότι πρέπει να είναι στο θυσιαστήριο. Αισθητικά πάντως δε μου αρέσει. Η παράδοση δίνει πάντα λύσεις, είτε μουσικές (αργές τιμιωτέρες- καταβασία) ή τυπικές (ψαλμωδία θ' ωδής κανόνων).

Υ.Γ. Δικαιώνεται άλλη μια φορά ο Μανόλης Θεοδωράκης: "Ο Πέτρος λειτουργεί"

 

[π. Μάξιμος]

Τό σημαντικό αὐτό θέμα εὑρίσκεται μέ μόνιμη ἀνακατεύθυνση α) στίς ἠχογραφήσεις μελῶν τοῦ ὄρθρου β) στά μουσικά κείμενα τοῦ ὄρθρου "Τιμιωτέρα" καί γ) ἐδῶ στήν ὑποενότητα τοῦ Πέτρου Λαμπαδαρίου στήν Ἱστορία.

Γιά τό ἐνδιαφέρον πού ἐπιδείχθηκε, ἀναρτῶ καί τό μουσικό κείμενο αὐτοτελῶς, προερχόμενον ἐκ τῆς ἰδίας πηγῆς, στούς ὁποίους εὐχόμεθα πᾶσαν παρά Κυρίου ἀγαθοδωρίαν!

 

[Shota]

Στὸν α΄ ἦχο μοῦ ἄρεσε ἡ πεταστὴ στὸ ἴσον καὶ τὸ κλάσμα (χερου-βιμ), ποὺ ὅμως ἐκτελεῖται μαλακότερα στὸν πλ.α' τὴν πρώτη φορὰ (αδια-φθο-ρως) καὶ σχεδὸν καθόλου στὴ δεύτερη συνεχόμενη, ὅπου γίνεται ἀνεπαίσθητη ἀναπνοή. Νομίζω πὼς θὰ ἔπρεπε οἱ πεταστὲς νἀ ἀκουστοὺν συνεχόμενα μὲ τὶς ἐπόμενες ἀποστρόφους ὅπως καὶ στὸν α' ἤχο.

Η Πανδέκτη έχει ολίγον με κλάσμα.

 

[Shota]

Στὸν α΄ ἦχο μοῦ ἄρεσε ἡ πεταστὴ στὸ ἴσον καὶ τὸ κλάσμα (χερου-βιμ), ποὺ ὅμως ἐκτελεῖται μαλακότερα στὸν πλ.α' τὴν πρώτη φορὰ (αδια-φθο-ρως) καὶ σχεδὸν καθόλου στὴ δεύτερη συνεχόμενη, ὅπου γίνεται ἀνεπαίσθητη ἀναπνοή. Νομίζω πὼς θὰ ἔπρεπε οἱ πεταστὲς νἀ ἀκουστοὺν συνεχόμενα μὲ τὶς ἐπόμενες ἀποστρόφους ὅπως καὶ στὸν α' ἤχο.

Η αναπνοή εκεί νομίζω πως είναι δικαιολογημένη. Πρβλ. την αρχή του ειρμού «Ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον» από το Αναστασιματάριο του Ιωάννου.

υγ. Τους στίχους για την εν λόγω ηχογράφηση τους έχει γράψει ο Δημήτριος Ζαγκανάς. Υπάρχουν όμως και στο Αναστασιματάριο του Κωνσταντίνου Πρωτοψάλτου (δηλαδή ο πρώτος στίχος «Μεγαλύνει η ψυχή μου» σαν δείγμα).