καθόσον τό θέμα ἐδῶ εἶναι μουσικό κείμενο καί μόνον καί δέν ἀνήκει στήν ἑνότητα τῶν ἑρμηνευτικῶν τῆς Ὑμνολογίας.
Στην ψαλτική η μουσική υπάρχει
μόνον για να υπηρετεί και να αναδεικνύει το λόγο, δηλαδή το ποιητικό κείμενο.
Τόσον ο ειρμός του Παραλύτου που ανήρτησα όσον και της Παρακλητικής, καθένας με τη δική του παραπλήσια διατύπωση, βγάζουν πλήρες νόημα. Αντίθετα η διατύπωση των Σιναϊτικών κωδίκων (με την αιτιατική να συνυπάρχει με το "σου") πάσχει νοηματικά λόγω εσφαλμένης σύνταξης.
Εξάλλου οι δύο ειρμοί είναι σχεδόν ταυτόσημοι από την άποψη της μουσικής επένδυσης. Ποτέ όμως η μουσική δεν δικαιούται να "σκεπάζει" ένα νοηματικά πάσχον κείμενο, γιατί τότε προφανώς αστοχεί από το σκοπό της.
Σε κάθε περίπτωση όμως δεν έχω την παραμικρή διάθεση ούτε να διαφωνώ χάριν της διαφωνίας, ούτε να προβαίνω σε στείρα αντιπαράθεση, πειθόμενος στη ρήση του Κυρίου μας: "Αν σου πουν να βαδίσεις ένα μίλι, βάδισε δύο κι αν σου ζητήσουν το πουκάμισο εσύ δώσε και το πανωφόρι".
Για τους λόγους αυτούς δεν θα επανέλθω στο ζήτημα αυτό με άλλη παρέμβαση.
Πάτερ, όντας πάντα ευγνώμων για τις άμεσες απαντήσεις στα όποια μας ερωτήματα και τον πολύτιμο χρόνο σας που αφειδώς μας αφιερώνετε, ζητώ την επιείκιά σας για τις ανθρώπινες αδυναμίες μου, όπως ο αυθορμητισμός που πολλές φορές με διακρίνει.
Ευλογείτε
ΑΚ