Πάντως θα ήταν πιο
πως να το ονομάσω
...να έβαζες το μήνυμα όπως τροποποιήθηκε από τον γράφοντα αφού ανακάλεσε και όχι αυτό που αρχικά είχε γράψει...
Παραθέτω και εγώ λοιπόν το μήνυμα του Θωμά όπως τροποποιήθηκε από τον ίδιο...
http://www.analogion.com/forum/showpost.php?p=4786&postcount=30
Ευχαριστώ για την υπόδειξη, Χρήστο, αλλά αν και θα το επιθυμούσα, δε με έπεισε. Δηλώνω εκ προοιμίου ότι η αναφορά μου δεν είχε την παραμικρή σκοπιμότητα, μάλιστα από διάκριση έβαλα και την απάντησή σου, κι όχι μόνο το μήνυμα του Θωμά, με το εν γένει ύφος του οποίου δεν είμαι σύμφωνος. Και δε με έπεισε γιατι δε βλέπω ανάκληση των λεγομένων του. Εκφράσεις που είχε χρησιμοποιήσει στο προηγούμενο αποφεύγει μόνο, νομίζω.
Προσωπικά την ένταξη σε ύφος και την κατά δύναμιν μίμηση την εντάσσω σε ιδεολογικές αφετηρίες. Σε πολλές περιπτώσεις το να ψάλλει σήμερα κάποιος σαν τους γεροντάδες εν κόσμω δεν είναι ευκταίο, αλλά μάλλον απορριπτέο. Ίσως και να υποκρύπτει είδος γεροντισμού αντίστοιχο με την απόρριψη της (μάλλον προβληματικής αλλ'υπαρκτής) ενορίας και την άνευ όρων παράδοση στο άγιο, στο αγνό του Αγ. Όρους, που μάλλον είναι ουτοπικό ως κανόνας παρά καθολικό ως φανερή εμπειρία.
Πιο απλά: όπως έχει κάθε δικαίωμα ο μοναχός να απορρίψει το ύφος του κοσμικού ψάλτη για το Όρος, έτσι και ο εν κόσμω μπορεί να διακρίνει ασυμβατότητες υφολογικής έκφρασης στην μοναστική ψαλμώδηση επ΄ενορίαις. Υπάρχουν κι άλλα προβλήματα που προσπάθειες όπως της Σιμωνόπετρας και του Βατοπαιδίου για χορωδιακή παρουσίαση δείχνουν την επιφυλακτικότητα προς την κατά κόρον επικρατούσα μη χορωδιακή και ανοργάνωτη ( με μουσικά κριτήρια) εκτέλεση ύμνων σε αγρυπνίες κυρίως. Ωστόσο, οφείλω να σημειώσω πως για το αποτελεσμά τους διατηρώ τεράστιες επιφυλάξεις ( κι όχι μόνο εγώ) αλλά και γιατί αποτελεί κραυγαλέα μουσική παραφωνία, επικεκαλυμμένη με το επίχρισμα επιστημονικότητας που συγχέει την αληθοφάνεια από άγνοια ή επηρμένη προκατάληψη με την αλήθεια, εντελώς συγκρητιστικά, και στέκει σε ευθύτατη αντίθεση προς αυτό που παραδίδουν καθιερωμένες συνοδείες εγνωσμένης ψαλτικής έκφρασης στον Άθω ( πχ Δανιηλαίοι, Θωμάδες κλπ).
Εικάζω με σχετική βεβαιότητα ότι λίγοι θα συμφωνήσουν με αυτή την προσέγγιση.
Δ.
ΥΓ Περί Φιρφιρή και Καρεώτικου ύφους είναι άλλος ο λόγος