«Εκτενείς των εορτών» (ΙΜ Βατοπαιδίου), #4Ενδιαφέροντα τα "χριστουγεννιάτικα" προκαταρτικά της Εκτενούς μετά το Ευαγγέλιον (7:22:00΄΄)
Μήπως μπερδεύεις τον ειρμό που ψάλλουν σε αργή χρονική αγωγή ως καταβασία στο πατριαρχείο, με την ειρμολογική αργή μελοποίηση που ψάλλουν στις μονές, οι οποίες είναι ουσιαστικά οι καταβασίες; άλλο το ένα, άλλο το άλλο...Ένα πράγμα πάντως που λίγο με ξένισε και δεν ξέρω αν είναι γενικώς πρακτική στις αγρυπνίες, είναι ότι στον κανόνα ξεκινούσαν με έναν τόνο και έναν ρυθμό αρκετά ζωντανό τα τροπάρια και όταν έφθανε η ώρα της αργής καταβασίας, άλλαζε ο τόνος και την έλεγαν σε αρκετά πιο αργό χρόνο από τα προηγούμενα τροπάρια της ωδής. Έχω συνηθίσει ίσως από πατριαρχικές ηχογραφήσεις κυρίως της Μεγάλης Εβδομάδος όπου η αργή καταβασία είναι στον ίδιο ακριβώς χρόνο αλλά και τόνο με τα τροπάρια της ωδής.
Εδω μαλλον δεν υπαρχει "σωστο" και "λαθος". Αλλα μου αρεσει περισσοτερα αυτο
παρα αυτο
Ολόκληρος πολυέλεος (όχι μισό όπως σε πολλές άλλες ηχογραφημένες αγιορείτικες αγρυπνίες) «Δούλοι Κύριον» του Πέτρου, το «Εξολομογείσθε», η εκλογή και τα δοξαστικά/περισσή του Πέτρου.
Η σύγκριση μπορεί να γίνει σε πολλά επίπεδα... Πέραν από τον χρόνο, υπάρχει και θέμα ύφους, συναισθήματος, αισθαντικότητος, στοιχεία τα οποία κάνουν την πρώτη εκτέλεση προτιμότερη και σε εμένα της δεύτερης. Βέβαια, είναι προφανές ότι σε μία πιο γοργή χρονική αγωγή θυσιάζεις κάπως το ύφος και την ερμηνεία χάριν του χρόνου. Ομοίως όταν «παραγεμίζεις» το κομμάτι με δίγοργα, τρίγοργα και αναλύσεις επί αναλύσεων, υποχωρεί η γλυκύτητα και η τερπνότητα του κομματιού σε σύγκριση με την πιο «φυσική» ερμηνεία.
Shota, άλλο ηχογραφημένες, άλλο πλήρεις αγρυπνίες. Σε όλες τις Αγρυπνίες ψάλλεται πάντα ολόκληρος ο Πολυέλεος. Απλώς δεν τον ψάλλουν οι χοροί που ψάλλουν τους πρώτους στίχους κι έτσι δεν είναι της προτίμησης των ηχοληπτών...
Βεβαίως. Πάντα από το Δούλοι μέχρι και την περισσή (άνευ κρατήματος)... Δεν υπάρχουν περικοπές στις Αγρυπνίες...Ολοκληρος πολυελεος του Πετρου;