Εχει κανεις υπ όψιν του ποιος ειναι ο εκδοτης της σειράς των βιβλιων αυτων; ορθρος θεια λειτουργια, νομιζω και εσπερινος.
Διότι κατα τη γνώμη μου εχει διαφορα ενδιαφεροντα υπο τον τιτλο του εκδοτου, αλλά απ΄ οσο ειδα δεν αναφερεται. Δεν ειμαι και σιγουρος... (φωτοτυπιες εχω...)
Η σειρά "Αγγελικός Χορός" αποτελείται από τα εξής βιβλία:
Α' Εσπερινός
Β΄ Όρθρος
Γ' Πολυέλεοι
Δ΄ Θεία Λειτουργία
Ε΄ Κοινωνικά
Εκδίδει η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Όρους και επιμελεί ο ιερομόναχος π. Γρηγόριος Σιμωνοπετρίτης
Επίσης κυκλοφορεί και το "Ψαλτήριον τερπνόν" το οποιο περιέχει το ψαλτήρι μελοποιημένο απο τον π. Γρηγόριο
Σας αρέσουν; Εγώ καθότι λαμπαδάριος ήθελα να πάρω τα κοινωνικά. Μόλις είδα οτι είναι σε δική τους μελοποίηση το έκλεισα και το άφησα στο ράφι. Παρ'όλαυτά, είναι εξαιρετικά επιμελημμένα, και η Λειτουργία αξίζει ίσως περισσότερο...
Το Ψαλτήριον Τερπνόν, καλό φαίνεται αλλά ώρες ώρες έχει κάτι τραγούδια...
Παρόλα αυτά έχει γνωρίσει εξαιρετική διάδοση, ακόμη και εκτός συνόρων....
Ο άρχων πρωτοψάλτης του Βουλγαρικού Πατριαρχείου κ. Αργύριος Μάλτσεφ διεσκεύασε και εξέδωσε (νομίμως βεβαίως με έγγραφη άδεια της Σιμωνόπετρας) γύρω στα 20 κομμάτια από το εν λόγω βιβλίο.
Σας αρέσουν; Εγώ καθότι λαμπαδάριος ήθελα να πάρω τα κοινωνικά. Μόλις είδα οτι είναι σε δική τους μελοποίηση το έκλεισα και το άφησα στο ράφι. Παρ'όλαυτά, είναι εξαιρετικά επιμελημμένα, και η Λειτουργία αξίζει ίσως περισσότερο...
Το Ψαλτήριον Τερπνόν, καλό φαίνεται αλλά ώρες ώρες έχει κάτι τραγούδια...
Θα συμφωνήσω με τους περισσότερους όσον αφορά τις μουσικές εκδόσεις της Σιμωνόπετρας και το συγκεκριμένο καλογερικό ύφος που είναι γραμμένα τα βιβλία.
Όμως, για το συγγραφέα τους (π. Γρηγόριο Σιμωνοπετρίτη), έχω ακούσει από ένα φίλο μου (που ήταν στην Αθωνιάδα μαθητής), τα καλύτερα (φοβερός μουσικός, συνθέτης, κλπ.).
Οπότε πως εξηγείται το ύφος των συνθέσεων (και ιδιαίτερα στο Ψαλτήρι του Δαυίδ); Δεν μπορώ να το καταλάβω
Κατά τη γνώμη μου,
το ψαλτηριον τερπνον οντως τεινει να γινει τραγουδακι... δυστυχως.
Ομως, η λειτουργια, απο την οποια εχω μερος σε φωτοτυπιες, αξιζει αρκετα. Ιδιως καποια συντομα χερουβικά και λειτουργικά (για συντομες λειτουργιες). Απ' αυτά μπορει να δει κανεις οτι ο π. Γρηγοριος εχει ικανοτητα στη μελοποιηση.
Το θεμα το ανοιξα για να μαθω ποιος ειναι ο συνθετης γιατι ειναι αξιολογος.
Θα συμφωνήσω με τους περισσότερους όσον αφορά τις μουσικές εκδόσεις της Σιμωνόπετρας και το συγκεκριμένο καλογερικό ύφος που είναι γραμμένα τα βιβλία.
Όμως, για το συγγραφέα τους (π. Γρηγόριο Σιμωνοπετρίτη), έχω ακούσει από ένα φίλο μου (που ήταν στην Αθωνιάδα μαθητής), τα καλύτερα (φοβερός μουσικός, συνθέτης, κλπ.).
Οπότε πως εξηγείται το ύφος των συνθέσεων (και ιδιαίτερα στο Ψαλτήρι του Δαυίδ); Δεν μπορώ να το καταλάβω
Κατά τη γνώμη μου,
το ψαλτηριον τερπνον οντως τεινει να γινει τραγουδακι... δυστυχως.
Ομως, η λειτουργια, απο την οποια εχω μερος σε φωτοτυπιες, αξιζει αρκετα. Ιδιως καποια συντομα χερουβικά και λειτουργικά (για συντομες λειτουργιες). Απ' αυτά μπορει να δει κανεις οτι ο π. Γρηγοριος εχει ικανοτητα στη μελοποιηση.
Το θεμα το ανοιξα για να μαθω ποιος ειναι ο συνθετης γιατι ειναι αξιολογος.
Πάτερ, ευλογείτε,
Όσον αφορά το ψαλτήριον τερπνόν, μάλλον αυτό ήθελαν να πουν όλα τα παιδιά, απλώς εσείς το εξηγήσατε και το τοποθετήσατε στη σωστή του θέση. Παραλειτουργικό βιβλίο.
Όσον αφορά τον π. Γρηγόριο, όπως είπα και πριν, είναι αξιόλογος συνθέτης. Συμφωνώ μαζί σας.
Δεν έχω διαβάσει όλο το άρθρο που αναφέρει ο π. Μάξιμος αλλά διαβάζοντας την εισαγωγή του εν λόγω βιβλίου άλλα καταλαβαίνω. Στη σελίδα η' της εισαγωγής αναφέρει οτι πρό της εκδόσεως του βιβλίου οι Σιμωνοπετρίτες πατέρες τα έψαλλαν αυτά τα μέλη στη λατρεία π.χ. μετά το Κοινωνικόν (το οποίο όπως λέει έψαλλαν ενίοτε και σε σύντομο μέλος) και κατά τη διάρκεια της Θείας Κοινωνίας. Και επειδή ο κόσμος [1] τους ζητούσε ψαλτικές μαγνητοταινίες και τυπωμένα μουσικά κείμενα από αυτά τα μέλη, παρακινήθηκαν να τα εκδόσουν.
[1] "...μάλιστα δε ειδήμονες της εκκλησιαστικής ακολουθίας, που δεν είναι βεβαίως ολίγοι, κληρικοί και λαϊκοί αδελφοί". Εδώ ίσως να εννοεί και τον καθηγητή Ι. Φουντούλη ο οποίος προλογίζει το έργο και αναφέρεται στα πλεονεκτήματα της αναβίωσης της ψαλμώδησης ολόκληρων ψαλμών αντί στίχων μόνο αντί Κοινωνικού και αλλού.
Πάτερ, ευλογείτε,
Όσον αφορά το ψαλτήριον τερπνόν, μάλλον αυτό ήθελαν να πουν όλα τα παιδιά, απλώς εσείς το εξηγήσατε και το τοποθετήσατε στη σωστή του θέση. Παραλειτουργικό βιβλίο.
Όσον αφορά τον π. Γρηγόριο, όπως είπα και πριν, είναι αξιόλογος συνθέτης. Συμφωνώ μαζί σας.
Δεν έχω διαβάσει όλο το άρθρο που αναφέρει ο π. Μάξιμος αλλά διαβάζοντας την εισαγωγή του εν λόγω βιβλίου άλλα καταλαβαίνω. Στη σελίδα η' της εισαγωγής αναφέρει οτι πρό της εκδόσεως του βιβλίου οι Σιμωνοπετρίτες πατέρες τα έψαλλαν αυτά τα μέλη στη λατρεία π.χ. μετά το Κοινωνικόν (το οποίο όπως λέει έψαλλαν ενίοτε και σε σύντομο μέλος) και κατά τη διάρκεια της Θείας Κοινωνίας.
εννοεί και τον καθηγητή Ι. Φουντούλη ο οποίος προλογίζει το έργο και αναφέρεται στα πλεονεκτήματα της αναβίωσης της ψαλμώδησης ολόκληρων ψαλμών αντί στίχων μόνο αντί Κοινωνικού και αλλού.
Σε συνεργασία με τον αγαπητό π. Μάξιμο, ο οποίος είχε την ευγενή καλοσύνη να μου παραχωρήσει το σχετικό φωταντίγραφο, και με αρκετή καθυστέρηση λόγω υποχρεώσεών μου, ανεβάζω αποσπάσματα του προαναφερθέντος άρθρου του Δημητρίου Οικονόμου, "Η ερμηνεία του Ψαλτηρίου από τον γέροντα Αιμιλιανό και η αναβίωση της μελώδησης των ψαλμών στη Σιμωνόπετρα" που δημοσιεύτηκε στο υπ' αριθμ. 101 Τεύχος του περιοδικού "ΣΥΝΑΞΗ".
Τα σχετικά αποσπάσματα που αφορούν στο "Ψαλτήριον Τερπνόν αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου άρθρου. Πολλές ευχαριστίες στον π. Μάξιμο για την παραχώρηση του άρθρου από το αρχείο του και την υπόδειξη των αποσπασμάτων που αφορούν ειδικά στο "Ψαλτήριον το Τερπνόν".
Εμένα πάντως το "ύφος" αυτών των μουσικών κειμένων δεν μου κολλάει με τίποτα με καθιερωμένες σχολές (όπως π.χ. Πατριαρχικό ύφος).
Φαντάζεστε κάποιον που ψάλλει π.χ. Στανίτσα ή Καραμάνη να αρχίσει να ψέλνει από το αυτό το Βιβλίο?
Παρότι το έχω αγοράσει μόλις πρωτοκυκλοφόρησε, δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ.
Ας αφήσουμε δε το "Αγνη Παρθένε Δέσποινα" που μερικοί έχουν ανάγει σε "σουξέ".....