Επειδή πρόκειται να πάω κόντρα στο ορμητικό ρεύμα του φόρουμ, να αρχίσω λέγοντας πως το ύφος της σχολής αυτής δεν ταιριάζει καθόλου στην αισθητική μου. Υποκειμενική τοποθέτηση ενός ατόμου με πεπερασμένη και κυρίως περιορισμένη γνώση. Τελεία. Τώρα μπορώ να συνεχίσω.
Θα συμπληρώσω κι εγώ ότι ύστερα από 40 μηνύματα δεν έχει γίνει μια ουσιαστική αναφορά που να δείχνει ότι κάποιος έχει διάβάσει το βιβλίο αυτό. Απλώς κατά τη συνήθη εκατέρωθεν τακτική ο Καράς έγινε αφορμή για να "ανάψουν τα αίματα".
Από τον πολύ αγαπητό μου Χάρη (και το εννοώ) περιμένω μια εξήγηση για το τι εννοεί
Στον παρακάτω σύνδεσμο, θα βρέιτε μια αρκετά εκτενή και καλογραμμένη Βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου αυτού:
http://www.symbole.gr/forum/viewtopic.php?f=246&t=478&p=2120#p2120
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο συνδυασμός παράθεσης αποσπασμάτων και επιχειρημάτων, από πηγές από την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη εποχή.
ΧΣ
Χάρη, αν διαβάζουμε το ίδιο κείμενο, δεν είδα καλογραμμένη παρουσίαση, ή μάλλον είδα καλογραμμένη
λεκτικά παρουσίαση, που όμως δεν έχει στοιχεία βιβλιοπαρουσίασης ή κριτικής. Πες μου αν συμφωνείς μαζί μου. Είναι παρουσίαση, απόλυτα θεμιτή βέβαια, προώθησης του έργου ενός ομοϊδεάτη, που χαρακτηρίζεται από το έντονο αξιολογικό και γλωσσικά εκφραστικό στοιχείο που δεν ταιριάζει σε επίκληση στη λογική αλλά στο συναίσθημα. Απευθύνεται σε ημετέρους, όχι στο μέσο κοινό.
Ο δε επίλογος που παρατίθεται, και που είναι το μόνο κομμάτι του βιβλίου που έχω διάβάσει, δεν με κινεί να διαβάσω το βιβλίο, γιατί δεν με πείθει ότι πρόκειται για
αντικειμενική έρευνα "δυσπλασιών". Κάθε προσέγγιση είναι θεμιτή, αλλά η έρευνα μόνο αντικειμενική μπορεί να είναι, όχι κάτι άλλο. (Φυσικά υπάρχει το ενδεχόμενο ο επίλογος να μην απηχεί το πνεύμα του βιβλίου. Στην περίπτωση αυτή όμως η παράθεσή του βλάπτει το πνεύμα του βιβλίου, πράγμα κακό για παρουσίαση).
Κλείνω λέγοντας το εξής, κι ας με ξαναπούν κατηχητόπαιδο. Ελέχθη ότι
Να πάτε να πάρετε το περιοδικό ''ΗΧΟΣ''(Νο 312) έτος Μάρτιο 1999 για να μάθετε τη ήταν ο Σ.Κάρας,πέρα που προσευχόταν.
Τα επιχειρήματα γύρω από την πολιτεία του κάθε ψάλτη πρέπει να λείψουν για πάντα. Αλλιώς να κάνουμε ένα αρχείο στο excel όπου θα καταχωρούνται όλοι οι μεγάλοι (Στανίτσας, Πρίγγος κλπ) και σε κάθε κελί ο καθε ένας θα μπορεί να προσθέτει τι έφτασε στα αυτιά του από δω κι από κει. Πόσο μεθούσε, πόσο έκλυτο βίο είχε κλπ. Χωρίς να παραλείψουμε και μια στήλη για τη δική μας πολιτεία. Κύριε Ρουστέμη, μη σκάβουμε τον λάκκο μας,
όλοι κάτι είμαστε πέρα που προσευχόμαστε. Είναι στο χέρι του καθενός να βλέπει στον άλλο το καλό και όχι το κακό, πράγμα που κάνει και που ζητούμε να κάνει ο Θεός για τον καθένα μας.