Πρὸς τὸ τέλος τῆς ἐκλογῆς «Λόγον Ἀγαθόν» ὑπάρχουν τὰ ἑξῆς λόγια:
Μὲ τὸ «ν» σημαίνει περίπου:
Ἀφοῦ θὰ εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ βροῦμε τὸ πρωτότυπο κείμενο γιὰ αὐτοὺς τοὺς στίχους τοῦ «Λόγον Ἀγαθόν», μήπως μπορεῖ κάποιος φιλόλογος νὰ μοῦ ἐξηγήσῃ ποιὰ ἐκδοχὴ εἶναι πιὸ σωστὴ καὶ πιὸ πιθανὴ ἀπὸ γραμματικῆς ἀπόψεως; Ὑποθέτω ὅτι τὸ κλειδὶ γιὰ μιὰ σωστὴ κατανόησι εἶναι τὸ ρῆμα «εὐόδοσον», διότι στὴν πρώτη ἐκδοχὴ αὐτὸ τὸ ρῆμα παίρνει ἀπαρέμφατο, καὶ στὴν δεύτερη ἐκδοχὴ δὲν παίρνει τίποτε, οὔτε ἄμεσο ἀντικείμενο.
Εὐχαριστῶ.
+π. Ἐφραίμ
Υ.Γ. Ἔκανα μιὰ προσπάθεια νὰ μελοποιήσω τὸ γνωστὸ «Λόγον Ἀγαθόν» τοῦ Φωκαέως σὲ πλ. δʹ στὰ ἀγγλικά, ἐλπίζοντας ὅτι ἡ σωστὴ ἐκδοχὴ εἶναι «προσφέρειν», ὅπως θὰ δῆτε στὴ σελ. 12 σὲ ἐκεῖνο τὸ link.
Σὲ μερικὰ κείμενα γράφεται τὸ «ν» στὸ «προσφέρειν» καὶ σὲ ἄλλα ὄχι. Ἡ ὕπαρξις ἢ μὴ αὐτοῦ τοῦ «ν» ἀλλάζει πολὺ τὸ νόημα.
Μὲ τὸ «ν» σημαίνει περίπου:
Χωρὶς τὸ «ν» ὅμως, σημαίνει περίπου:
Αὐτὴ ἡ διαφορὰ εἶναι ἰδιαίτερα σημαντικὴ γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ψάλουν αὐτὸ σὲ γλῶσσες ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἑλληνικά, ἐπειδὴ ἡ διαφορὰ στὴ μετάφρασι δὲν θὰ εἶναι ἁπλῶς ἕνα «ν» ἀλλὰ λέξεις ὁλόκληρες.
Ἀφοῦ θὰ εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ βροῦμε τὸ πρωτότυπο κείμενο γιὰ αὐτοὺς τοὺς στίχους τοῦ «Λόγον Ἀγαθόν», μήπως μπορεῖ κάποιος φιλόλογος νὰ μοῦ ἐξηγήσῃ ποιὰ ἐκδοχὴ εἶναι πιὸ σωστὴ καὶ πιὸ πιθανὴ ἀπὸ γραμματικῆς ἀπόψεως; Ὑποθέτω ὅτι τὸ κλειδὶ γιὰ μιὰ σωστὴ κατανόησι εἶναι τὸ ρῆμα «εὐόδοσον», διότι στὴν πρώτη ἐκδοχὴ αὐτὸ τὸ ρῆμα παίρνει ἀπαρέμφατο, καὶ στὴν δεύτερη ἐκδοχὴ δὲν παίρνει τίποτε, οὔτε ἄμεσο ἀντικείμενο.
Εὐχαριστῶ.
+π. Ἐφραίμ
Υ.Γ. Ἔκανα μιὰ προσπάθεια νὰ μελοποιήσω τὸ γνωστὸ «Λόγον Ἀγαθόν» τοῦ Φωκαέως σὲ πλ. δʹ στὰ ἀγγλικά, ἐλπίζοντας ὅτι ἡ σωστὴ ἐκδοχὴ εἶναι «προσφέρειν», ὅπως θὰ δῆτε στὴ σελ. 12 σὲ ἐκεῖνο τὸ link.
Last edited:
