Ἄς μιλήσει κι ἕνας ἱερέας, ὅσο κι ἄν ἐδῶ (ἴσως καί ὄχι ἄδικα) ἔχει εἰρωνευθεῖ (μέ τό συμπάθιο) ἡ «δόξα τοῦ προεστῶτος» !
Ὅλοι οἱ παραπάνω ἔχετε δίκιο, ἀπό τήν πλευρά πού τό βλέπετε ὁ καθένας, καί σωστά βλέπετε ἀπό τό μετερίζι σας.
1) Καμμία σχέση δέν ἔχουν τά Κτητορικά Τυπικά τῶν Μονῶν μέ τήν πράξη τῆς ἐνορίας, ἡ ὁποία πρέπει νά προσαρμόζεται -κι αὐτό ἔγινε μέ τά Τ.Κ. καί Τ.Μ.Ε.- μέ τίς ἀνάγκες τοῦ πληρώματος. Γι᾿ αὐτό οἱ ὄρθροι πῆγαν τό προηγούμενο ἑσπέρας, καί οἱ ἑσπερινοί τό πρωΐ. Γιά νύκτες βέβαια δέν γίνεται ἀναφορά, γιατί δέν ἦταν τόσο εὔκολη ἡ κυκλοφορία τό βράδυ· ἰδιαίτερα ἐπί τουρκοκρατίας. Γιατί, ἡ σαφέστατα νυκτερινή λειτουργία τῶν Χριστουγέννων προβλέφθηκε πρωϊνή;
2) Ὅτι γίνεται στίς ἐνορίες τά βράδυα καταχρηστικά ἀποκαλεῖται «Ἀγρυπνία», ἄρα τά περί ἀγρυπνιῶν δέν ἔχουν θέση, οὔτε τά περί «προσβολῆς» τοῦ τυπικοῦ. Ποιοῦ τυπικοῦ;
3) Οἱ φαινομενικά ἀντιδρῶντες ἐδῶ, σωστά ἀντιδροῦν σέ πρακτικές «θεάτρου», ὅσο ἀφορᾶ τό «Δεῦτε λάβετε φῶς». Φανταστεῖτε στόν Πανάγιο Τάφο νά ξαναβγάζουν τό Ἅγιο Φῶς καί στήν ἀπόδοση. Αὐτά μιά φορά τό χρόνο γίνονται. Ὅπως κι ὁ Ἐπιτάφιος. Γι᾿ αὐτό πάντα θά ἰσχύει ἡ ἀπαγόρευση τοῦ Τ.Μ.Ε. (σελ. 306, 307 ὑποσ. 4), ἤτοι τῆς Μ.τ.Χ.Ε., ἀλλά καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιά «Ἐπιτάφιο τῆς Παναγίας» μέ κουβούκλια στολισμένα καί περιφορές.
Οἱ ποιμαντικά εὐαίσθητοι -μέ πνευματική εὐαισθησία- ποιμένες θά βρίσκουν εὐκαιρίες γιά τή λατρευτική ἐξυπηρέτηση τῶν πιστῶν.
Ἀπό τήν πεῖρα μου καταθέτω, ὅτι σέ τέτοιες βραδυνές ἀκολουθίες καί λειτουργίες, βλέπω πρόσωπα, ὅλων τῶν ἡλικιῶν, πού ποτέ δέν τά εἶδα στίς πρωϊνές Κυριακάτικες ἤ καθημερινές λειτουργίες.
Ὑποσημ.: Καλῶς ἤ κακῶς ἐξήρθη ἡ ἀπόδοση τοῦ Πάσχα. Αὐτό ἰσχύει σήμερα. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι πάνω ἀπ᾿ ὅλα!
"Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη!"