Η διάταξη των μελών μιας χορωδίας
δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά έχει κάποιον τελικό στόχο,
που είναι η καλλίτερη εκτέλεση και απόδοση των μαθημάτων που θα ψάλλει!
Αυτός ο στόχος είναι καθολικός και ζητούμενος απ' όλες τις χορωδίες.
Άποψή μου είναι, πως εκτός των κατάλληλων θέσεων που θα πρέπει να έχουν όλα τα μέλη μιας χορωδίας, για να επιτευχθεί ο πιο πάνω στόχος, συνδυαστικά απαιτείται και
βιωματική προσέγγιση του υμνογραφικού λόγου από τα μέλη της! Εάν δεν συμφωνείται μην το εφαρμόζεται!
Επίσης, μπορούμε να κάνουμε διάκριση, ανάλογα με τη διάταξη και τις θέσεις των μελών της (μελωδών, ισοκρατών και χοράρχη) σε παραδοσιακό τρόπο διάταξης:
εδώ, και σ" ευρωπαϊκό:
εδώ.
Για να μην παρεξηγηθούμε, η πιο πάνω διάκριση, είναι μόνο ως προς τη διάταξη κι όχι ως προς την εκτέλεση!
ΥΓ: Εάν πηγαίναμε ουσιαστικά κι όχι τυπικά στην εκκλησία, δεν θα είμαστε διαρκώς σε "θέση βολής", αλλά θα βλέπαμε με επιείκεια και κατανόηση τη διαφορετική άποψη!