Igor Zirojevic
Νέο μέλος
Σεβαστέ μου π. Igor,
την ευχή σας. Το έργο σας είναι σπουδαιότατο και σημαντικότατο. Καλή συνέχεια!
Με εκτίμηση
Σωτήρης Δεσπότης
Σας ευχαριστώ πολύ, κ. Δεσπότη!
Σεβαστέ μου π. Igor,
την ευχή σας. Το έργο σας είναι σπουδαιότατο και σημαντικότατο. Καλή συνέχεια!
Με εκτίμηση
Σωτήρης Δεσπότης
Κατά πρώτον συγχαρητήρια στο συνάδελφο για την προσπάθειά του.
Σχετικά με την αλλοίωση των κλασσικών κειμένων, αν θυμηθούμε τις αλλοιώσεις στις οποίες προέβη ο δάσκαλος του συναδέλφου στο νεοεκδοθέν υπό της Α.Δ. Αναστασιματάριο του Πρίγγου, θα έλεγα ότι δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσουν τα ισάκια και οι λοιπές γνωστές προσθήκες της λόγω έκδοσης.
Έχει δίκιο μεν ο συνάδελφος που λέει να διαβάσουμε και την εισαγωγή, για να δούμε το σκεπτικό του, ωστόσο θα μου επιτρέψει να του πω ότι η αναφορά των διδασκάλων του και η παρόμοια χρήση των "καραδόφωνων" σημαδιών από ελληνικές εκδόσεις, δεν αφήνει και τρομερά περιθώρια διαφοροποίησης, εκτός αν πρόκειται για καμιά περίπτωση όπως του Γιάννη Αρβανίτη, που δηλώνει ο άνθρωπος ότι από συνήθεια γράφει όπως γράφει, έχοντας φάει τα χρόνια του στην παλαιοβυζαντινή σημειογραφία, πράγμα σεβαστό.
Τώρα, για το πόσο μείζον ή έλασσον είναι το θέμα, έχει σχολιαστεί παλαιότερα και εδώ, με αφορμή μάλιστα δική μου τοποθέτηση για σερβική, κατά σύμπτωση, γυναικεία χορωδία, με άκουσμα της γνωστής σχολής (από τις διαγραφές των μηνυμάτων, φαντάζομαι καταλαβαίνετε τι είχε γίνει...). Εκεί ο αγαπητός Παναγιώτης είχε περιγράψει την κατάσταση που επικρατεί στην εκκλησιαστική μουσική στη Σερβία και είχε πει ότι "Από το να ακούω γριές γιαγιάδες (όχι απλά γιαγιάδες!) να ψάλλουν Μοκράνιατς, 100 φορές να ακούω Βυζαντινή χορωδία του Χ ή Ψ τύπου" και είχα συμφωνήσει.
Από κει και πέρα όμως, επειδή είναι γνωστές οι πρακτικές της... γνωστής σχολής,
θα πρέπει να έχουμε το νου μας για το αν οι όποιες προσπάθειες στοχεύουν ειλικρινά στην αναβίωση της βυζαντινής ψαλτικής στην ομόδοξη χώρα, ή κοιτάνε να επιβάλουν συγκεκριμένης κατεύθυνσης ακούσματα. Θέλω να πιστεύω ότι γίνεται το πρώτο.
http://www.youtube.com/watch?v=VN3YVTzDDXEΣεβαστέ π. Igor
Θα μπορούσατε να βοηθήσετε μία κριτική τάση χωρίς εμπάθεια (δεν σας γνωρίζω εξάλλου) όπως αυτή να καταλάβει;
Ήδη το Πατριαρχείο μας αποφάνθηκε περί τούτου,
Το βιβλίο αρχίζει με ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου,
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ηχογραφήσεις, οι οποίες, αν αποδεικνύουν αυτά που λέτε ή κάτι άλλο, το αφήνω στην κρίση του καθενός.Η μέθοδος του Σίμωνος Καρά, αν την μελετήσει κάποιος σε βάθος, δεν είναι προτροπή προς κανένα συγκεκρημένο ύφος. [...] Και σας διαβεβαιώνω πως οι μαθητές μου δεν ψέλνουν με ένα ύφος καλουπιασμένο, αλλά αποφασίζουν μόνοι τους τί ύφος θα ακολουθήσουν. Άρα, η μέθοδος του Καρά δεν έχει σχέση με αυτά που λέτε. εκεί που δεν υπάρχει πιά παράδοση της βυζαντινής μουσικής μιά τέτοια μέθοδος , όπως αποδείχθηκε στην πράξη, και μαρτυρώ περί αυτού από την προσωπική μου εμπειεία της διδασκαλίας σ'αυτές τις χώρες, βοηθάει πάρα πολύ.
Και όσα είπα για το θέμα του ύφους, πιστεύω πως αποδικνύωνται και από τις ηχογραφήσεις στο κανάλι μου στο youtube.
Η ΣερΒυΧ δηλαδή είναι δεδομένη...Ξέρει κανείς αν υπάρχουν και άλλες __ΒυΧ, πχ ΙταλΒυΧ, ΦινΒυΧ, κτλ;[/I][/SIZE]
Στον Domesticus:
Μου λέτε:
Τὸ συγκεκριμένο μάθημα ἔχει συζητηθεῖ πάρα πολὺ καὶ στο συγκεκριμένο θέμα ἔχει ἐκφράσει τὶς ἀπόψεις καὶ ὁ δασκαλός σας ὁ κ. Γ. Κωνσταντίνου, μὲ τὸν ὁποῖο καὶ συμφωνεῖτε μιᾶς καὶ παραλείπετε τὴ φθορὰ τοῦ μαλακοῦ χρώματος.
Και Σας απαντώ με ερώτηση: Η γνώμη αυτή είναι μόνο του κ. Κωνσταντίνου; Ή και κάποιον άλλον, που μπορεί και να μεν είναι "αυτής της σχολής";
Μου λέτε:
Προσπαθῆστε τότε ἐπὶ τοῦ αναλογίου νὰ τοὺς ἐξηγῆστε τὰ περι καταχρηστικῆς φθορᾶς κλπ.
Και Σας απαντώ με ερώτηση: Τα θεωρητικά θέματα εξηγούνται πάνο στο αναλόγιο; Με συγχωρήται, αλλά εμένα με μάθανε στις ακολουθίες να μην μιλάω, αλλά να προσπαθώ να προσεύχομαι. Όλα τα άλλα στο μάθημα, όπου εξηγώ όλα τα θέματα με λεπτομέρια. Για αυτό και υπάρχουν τα μαθήματα. Εξ άλλου, επιδή δεν είναι όλοι αυτοί που θα ψάλλουν από αυτό το βιβλίο μαθητές μου, για αυτό και είπα ότι τις θεωριητικές μου απόψεις τις έχω καταγράψει και τεκμηριώσει στην εισαγωγή του βιβλιου. Δεν αναγκάζω κανένα να το δεχθεί. Απλώς, όταν κάποιος θα θέλήσει να κάνει κριτική, θα πρέπει να τεκμηριώσει επιστημονικά αυτά που λέει. Και, πολύ ωραία, θα τα δούμε όλα τα θέματα μαζί, εγώ είμαι πρόθυμος για συζήτηση. Όχι ,όμως, και για περιπου-λογίες και τσακωμούς.
Μου λέτε, να μην πώ μου πέτατε:
"ἔτσι γιὰ νὰ μὴν ἔχετε μονόπλευρη γνώση"
Και Σας ερωτώ: Και που γνωρίζεται Εσείς τί γνώσεις έχω εγώ; Και πόσο μονόπλευρες ή πολύπλευρες είναι; Συγχωρέστε με, αλλά νομίζω πως δίνεται στον εαυτόν Σας πολλά περιθώρια, χωρίς να Σας παίρνει.
Και το τελευταίο:
"Πάντως σύμφωνα μὲ τὸ βιβλίο σας μᾶλλον δὲν θὰ μορέσουμε νὰ συμψάλλουμε σεῖς μὲ διάτονο καὶ γώ μὲ χρώμα."
Πάντως, για να ξέρετε τα "σύμφωνα με το βιβλίο μου", θα ήταν καλό, πιστεύω, κατ' αρχάς να το διαβάσετε... δεν ξέρω για Εσάς, αλλά εγώ πάντως θα χαιρόμουν να συμψάλλουμε σε κάποια Λειτουργία! Όποιος δεν μπορεί να ψάλλει στην Λειτουργία με κάποιον άλλον, λόγω της διαφορετικής άποψης για κάποιο θεωρητικό θέμα... μάλλον χρείαν έχει άλλης φύσεως βοήθειας...
Igor,Και κάτι άλλο που προφανώς για κάποιο λόγω δεν γνωρίζεται, ή δεν σας ενδιαφέρει να καταλάβετε, μπάς και τελειώσει αυτή η συζήτηση. Η μέθοδος του Σίμωνος Καρά, αν την μελετήσει κάποιος σε βάθος, δεν είναι προτροπή προς κανένα συγκεκρημένο ύφος. Εγώ που την χρησειμοποιώ μπορώ να ψάλλω (και έχω ψάλλει) και με τους μαθητές του Καρά, και με τους μαθητές του κ. Γρηγορίου Στάθη, και με τους πατριαρχικούς, και με του αγιορείτες, και με τους ωδειακούς, και με τους θεσσαλονικιώτες, κτλπ. Προφανώς, εγώ δεν έχω πρόβλημα, και πρφανώς οι γνώσεις μου δεν είναι μονόπλευρες. Η μέθοδος του Καρά βοηθάει στο να καταλάβεις και να μάθεις τον πλούτο των ερμηνειών, ασχέτως από το ύφως. (Δεν θα μιλήσω για την σημάσια της μεθόδου αυτής μέσα στην ιστορική εξέληξη της σημειογραφίας, διότι από τι καταλαβαίνω είναι θέμα το οποίο ή δεν γνωρίζετε ή το παραβλέπετε). Οπότε, μπορεί κανείς να χρησειμοποιεί την μέθοδο του Καρά και να ψάλλει με όποιο ύφος θέλει, δεν τον εμποδίζει η μέθοδος στο ύφος ούτε προτρέπει κάποιο ύφος. Και σας διαβεβαιώνω πως οι μαθητές μου δεν ψέλνουν με ένα ύφος καλουπιασμένο, αλλά αποφασίζουν μόνοι τους τί ύφος θα ακολουθήσουν. Άρα, η μέθοδος του Καρά δεν έχει σχέση με αυτά που λέτε. εκεί που δεν υπάρχει πιά παράδοση της βυζαντινής μουσικής μιά τέτοια μέθοδος , όπως αποδείχθηκε στην πράξη, και μαρτυρώ περί αυτού από την προσωπική μου εμπειεία της διδασκαλίας σ'αυτές τις χώρες, βοηθάει πάρα πολύ.
Και όσα είπα για το θέμα του ύφους, πιστεύω πως αποδικνύωνται και από τις ηχογραφήσεις στο κανάλι μου στο youtube.
Igor,
...
Και θα περίμενα από ανθρώπους που γενικά αμφισβητούν τα θεωρητικά και τα μουσικολογικά επειδή προτιμούν τα επί του αναλογίου και την πράξη της ψαλτικής, να καταλάβουν την πρακτική χρήση της μεθόδου του Σ.Κ..
Τόσα χρόνια αυτό λέω και γω, μάλλον όχι τόσο καθαρά και απλά. Ευχαριστούμε για την τοποθέτηση!