Αντικειμενικά κριτήρια σχετικά με την καλλιτεχνική τελειότητα μιας χορωδίας δεν υπάρχουν. Είναι προφανές ότι ο καθένας κρίνει σύμφωνα με τα ακούσματά του και το προσωπικό του γούστο. Το να ψηφίζουμε ποια χορωδία είναι καλύτερη μου θυμίζει λίγο τη Δάφνη Μπόκοτα που εκλιπαρεί κάθε χρόνο τους Έλληνες του εξωτερικού να ψηφίσουν την Ελλάδα στη Eurovision και μετά χαιρόμαστε που "αντικειμενικά" πήραμε την ...τάδε... θέση.
Υπάρχουν όμως κάποιες παράμετροι που καλό είναι να γίνουν γνωστές και να αποτελέσουν τροφή για προβληματισμό. Τα καταγράφω με την ελπίδα ότι θα απορροφηθούν με θετική προδιάθεση και ως παραδείγματα προς μίμηση, χωρίς διάθεση συνέχισης της αντιπαράθεσης:
- Το εύρος του ρεπερτορίου που έχει κατά καιρούς παρουσιάσει η ΕΛΒΥΧ περιλαμβάνει τα ακόλουθα: βυζαντινή μουσική στα ελληνικά και άλλες γλώσσες, πρωτοχριστιανικούς ύμνους, αποδόσεις μελοποιήσεων αρχαίων κειμένων, παραδοσιακή μουσική, σύγχρονη μουσική, κ.α. Θα πει κανείς "τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη ΒΜ;" Όπως ένας βυζαντινολόγος μελετάει τη βυζαντινή ιστορία σε σύγκριση με την οθωμανική και τη ρωμαϊκή, έτσι και ένας μουσικός κατανοεί καλύτερα ένα είδος μουσικής όταν το μελετάει σε σχέση με τα παράπλευρα μουσικά ρεύματα που το επηρεάζουν.
- Όσον αφορά στο εύρος των δραστηριοτήτων, η ΕΛΒΥΧ σίγουρα έχει αξιοπρόσεκτη εμπειρία στο βιογραφικό της: συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ, διεθνή μουσικολογικά, ιατρικά και άλλα συνέδρια, θεατρικά δρώμενα, συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες, κ.α.
- Η διεθνής αναγνώριση της ΕΛΒΥΧ στο χώρο της μουσικής ξεπερνάει κατά πολύ τις προσδοκίες πολλών χορωδιών ή μουσικών. Χαρακτηριστικά αναφέρω μια ηχογράφηση που έγινε το 2008 σε στούντιο τηλεόρασης στη Βοστώνη, κατά την οποία καταγράφηκαν μεμονωμένα οι φωνές των χορωδών για να χρησιμοποιηθούν στην ακουστική μελέτη κατά την ανέγερση μεγάρου μουσικής.
- Σε θέματα επαγγελματισμού και ετοιμότητας, η ΕΛΒΥΧ έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία (συνέδρια, φεστιβάλ, τηλεοπτικά, κλπ). Πάντα έτοιμη να ανταποκριθεί ακόμα και την τελευταία στιγμή σε απαιτητικές διοργανώσεις.
- Με πιο τεχνική ματιά, η διεύθυνση της χορωδίας από το ΛΑ σίγουρα αγγίζει την τελειότητα. Σε αντίθεση με άλλες χορωδίες (δεν αναφέρομαι σε κάποια συγκεκριμένη) που ο χοράρχης απλά μετράει το ρυθμό, στο πρόσωπο και στα χέρια του ΛΑ μπορεί κάποιος να δει όλες τις ποσοτικές και ποιοτικές λεπτομέρειες της απόδοσης του μέλους με τόση λεπτομέρεια που μπορεί να ψάλλει με απόλυτη ακρίβεια ακόμα και κάποιος που δεν έχει συμμετάσχει στις πρόσφατες πρόβες και ακόμα και όταν το μουσικό κείμενο δεν περιέχει καν τα ποιοτικά σημάδια που αποδίδονται. Ο ΛΑ είχε πει κάποτε ότι κατά το ξεκίνημα της χορωδίας είχε μελετήσει πολλούς χοράρχες χορωδιών και ορχηστρών και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η διεύθυνση βυζαντινής χορωδίας ταιριάζει περισσότερο στη διεύθυνση ορχήστρας παρά στη διεύθυνση ευρωπαϊκής χορωδίας.
- Μην ξεχνάμε επίσης ότι ο ΛΑ είναι αυτός που εμπνευσμένος από το Άγιο Όρος καθιέρωσε το στήσιμο της χορωδίας σε ημικύκλιο με το χοράρχη ανάμεσα στους χορωδούς, σχήμα που αργότερα αντιγράφηκε και από άλλες χορωδίες.
Ανεξάρτητα από τις θεωρητικές διαφωνίες μας στα διάφορα θέματα της ΒΜ (διαστήματα, έλξεις, κλπ), πιστεύω ότι το καλλιτεχνικό αισθητήριο του ΛΑ είναι αντικειμενικά αξιοθαύμαστο. ο ΛΑ και η ΕΛΒΥΧ αποτελούν μεγάλο κεφάλαιο της μουσικής (ο καθηγητής φωνητικής Ονούφριος Σώχος μου είχε αναφέρει ότι πριν 30-40 χρόνια τον είχε πάρει ο Χατζηνικολάου να πάνε να ακούσουν τον ανερχόμενο τότε ΛΑ σε συναυλία σύγχρονης μουσικής στο Rex).
Καλό θα ήταν κάποια στιγμή να καταγραφούν όλα αυτά σε κάποιο βιβλίο...
