"Προσευχή του ψάλτη" από το Θ. Βασιλικό και τη χορωδία του

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
[Σημ. συντ. (π.Μ.)] Μετακίνηση μηνυμάτων από εδώ.

Η ίδια, "προσευχή του Ψάλτη" με συνοδεία οργάνων, από το Άρχοντα Πρωτοψάλτη Θ. Βασιλικό, εναλλαγή μονωδίας με χορωδία, με μικρή διαφοροποίηση στους στίχους και πιο σύντομο ρυθμό από τη χορωδία:


Θεέ μου σε παρακαλώ, όταν θε να πεθάνω
ας (να)* ξαναγίνω ψάλτης σου, στον κόσμο τον επάνω.

Γιατί οι ψάλτες ειν, τ' αηδόνια που σε υμνολογούνε,
απ τη γη τους διάλεξες, να σε δοξολογούνε. (δις)

Και δίπλα (μέσα)* στον παράδεισο, στην σιγαλιά τη θεία,
με Πατριάρχες θα' "στηνα, ουράνια λειτουργία.

Τους λαμπρούς απ' το σινάφι θα συνάξω,
δυο χορούς μες τον παράδεισο, όπως στη γη θα φτιάξω. (δις)

Τον Ιάκωβο Ναυπλιώτη θα 'χω Πρωτοψάλτη,
Δομέστιχο το Χρύσανθο, (το σεβάσμιο τον γερο) τον πάντα κανονάρχη.
Καμπανίδη και Μουτάογλου και Τιμωνίδη,
θα "βαζα να βόηθαγαν το γέρο στο στασίδι.
Στο ζερβί το Αναλόγι, Πρίγγο και Δουκάκη
και το μελιστάλαχτο τον Κανακάκη. (δις)

*(Με τον Άρχοντα τον Πρίγγο, στο δεξί στασίδι,
με το Χρύσανθο Δομέστιχο και τον Παναγιωτίδη.

Και δίπλα απ' τον τάφο μου, να φύτρωνε ένα αμπέλι,
μια ταβερνούλα ν' άνοιγα, με φίνο κοκκινέλι.

Να καλώ τους ψάλτες την ψαλτοπαρέα,
να θυμόμαστε της γης τα γλέντια τα ωραία)*.

Την προσευχή μου αν άκουγες,
ω πλάστη και Θεέ, οι ψάλτες δεν θα πέθαιναν ποτέ.......

*διαφορετικοί στίχοι, από την εκτέλεση του Άρχ. Πρωτ. Χ. Ταλιαδώρου.
 
Last edited by a moderator:
Η ίδια, "προσευχή του Ψάλτη" με συνοδεία οργάνων, από το Άρχοντα Πρωτοψάλτη Θ. Βασιλικό, εναλλαγή μονωδίας με χορωδία, με μικρή διαφοροποίηση στους στίχους και πιο σύντομο ρυθμό από τη χορωδία:


Θεέ μου σε παρακαλώ, όταν θε να πεθάνω
ας (να)* ξαναγίνω ψάλτης σου, στον κόσμο τον επάνω.

Γιατί οι ψάλτες ειν, τ' αηδόνια που σε υμνολογούνε,
απ τη γη τους διάλεξες, να σε δοξολογούνε. (δις)

Και δίπλα (μέσα)* στον παράδεισο, στην σιγαλιά τη θεία,
με Πατριάρχες θα' "στηνα, ουράνια λειτουργία.

Τους λαμπρούς απ' το σινάφι θα συνάξω,
δυο χορούς μες τον παράδεισο, όπως στη γη θα φτιάξω. (δις)

Τον Ιάκωβο Ναυπλιώτη θα 'χω Πρωτοψάλτη,
Δομέστιχο το Χρύσανθο, (το σεβάσμιο τον γερο) τον πάντα κανονάρχη.
Καμπανίδη και Μουτάογλου και Τιμωνίδη,
θα "βαζα να βόηθαγαν το γέρο στο στασίδι.
Στο ζερβί το Αναλόγι, Πρίγγο και Δουκάκη
και το μελιστάλαχτο τον Κανακάκη. (δις)

*(Με τον Άρχοντα τον Πρίγγο, στο δεξί στασίδι,
με το Χρύσανθο Δομέστιχο και τον Παναγιωτίδη.

Και δίπλα απ' τον τάφο μου, να φύτρωνε ένα αμπέλι,
μια ταβερνούλα ν' άνοιγα, με φίνο κοκκινέλι.

Να καλώ τους ψάλτες την ψαλτοπαρέα,
να θυμόμαστε της γης τα γλέντια τα ωραία)*.

Την προσευχή μου αν άκουγες,
ω πλάστη και Θεέ, οι ψάλτες δεν θα πέθαιναν ποτέ.......

*διαφορετικοί στίχοι, από την εκτέλεση του Άρχ. Πρωτ. Χ. Ταλιαδώρου.

Το τραγούδι αυτό, με τον τρόπο που παρουσιάστηκε από αυτόν τον Κύριο, κάνει δύο μεγάλα κακά.
1) Ενώνει δύο εντελώς ξεχωριστά Τραγούδια του Κατσιφή και μάλιστα με άσχημο τρόπο.
2) Καταστρέφει εντελώς ΚΑΙ τις δύο έννοιες των δύο αυτών ξεχωριστών Τραγουδιών, χωρίς να προσθέτει το παραμικρό όφελος, παρουσιάζοντας ένα αποτέλεσμα, χωρίς συνάφεια μεταξύ των στίχων που περιέχει.
Ανεβάζω λοιπόν το Τραγούδι "Η Προσευχή των Ασώτων" όπως λέγεται και συνιστώ μεγαλύτερη προσοχή στις όποιες αναρτήσεις ή παρουσιάσεις οποιονδήποτε φιλόδοξων.
 

Attachments

  • Προσευχή Ασώτων.pdf
    1.1 MB · Views: 180
Back
Top