Πολλές ευχαριστίες σε όλους όσους κοπίασαν για να έλθει στο φως αυτό το σπάνιο και ανεκτίμητο μουσικό ντοκουμέντο .
....διαβάζω κάπου στο τέλος . 20 γρόσια .....
Ιδιαίτερη αίσθηση και συγκίνηση προκαλεί , την εποχή εκείνη , που η επικοινωνία ήταν τόσο δύσκολη , η ανταπόκριση των φιλόμουσων συνδρομητών,όπου υπήρχε Ελληνισμός (διαβάστε : Κωνσταντινούπολη , Μικρά Ασία, Πόντος) , να στηρίξουν αυτή την έκδοση . Άραγε τι αξία είχαν αναλογικά την εποχή εκείνη 20 γρόσια ...
Δυστυχώς στις μέρες μας , δεν υπάρχει , ούτε ενδιαφέρον ,ούτε διάθεση . Η οικονομική κρίση είναι πρόσχημα .
Και πριν να ξεσπάσει η κρίση , η ζήτηση και το ενδιαφέρον ήταν περιορισμένο .
Αυτό τουλάχιστον μου εκμυστηρεύτηκαν άνθρωποι που επιχείρησαν εκδόσεις , με την μέθοδο της προεγγραφής των συνδρομητών .
Πολλές ευχαριστίες κ από την ταπεινότητά μου για την προσφορά αυτή!
Και μιας και έγινε λόγος για τους συνδρομητές, θα ήθελα να αναφέρω πως στη σελίδα 374 του βιβλίου και στην παράγραφο των συνδρομητών που ξεκινάει στη σελίδα 373, με το χαρακτηρισμό "Οι Μουσικολογιώτατοι Κύριοι", στην 5η σειρά αναφέρεται ο παππούς του παππού μου Γεώργιος Μ. Αποστολόπουλος Δραμίστης.
Το Μ = Μιχαήλ, δηλ. ο πατέρας του.
Το χαρακτηριστικό Δραμίστης, αναφέρεται στο μικρό χωριό μου Δάφνη Βοϊου Κοζάνης, όπου το παλιό όνομα είναι Δράμιστα και άνηκε τότε στον Καζά - Επαρχία Ανασελίτσης.
Ο επόμενος συνδρομητής Βασίλειος Δ. Αποστολόπουλος Δραμίστης, όπου Δ = Δημήτριος, είναι πρώτος εξάδελφος του Γεωργίου, καθώς οι Δημήτριος και Μιχαήλ ήτο αδέλφια.
Από πληροφορίες του παππού μου Αποστόλου Αποστολοπούλου (Θεός σχωρέστον), εγγονού του Γεωργίου Αποστολοπούλου που αναφέρω παραπάνω, γνωρίζω ότι ο Γεώργιος Αποστολόπουλος για ένα διάστημα της ζωής του ήτανε στην Κωνσταντινούπολη για εργασία και παράλληλα έμαθε μουσική.
Έλεγε χαρακτηριστικά ο παππούς μου : "Ο παππούς μου ο Γιώργος, πήγε στην Πόλη για δουλειά, μάστορας στην πέτρα. Κι εκεί έμαθε και την ψαλτική, στα Πατριαρχεία."
Να αναφέρω ακόμη πως ήταν από τα βασικά στελέχη και μέλη της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας.
Η βιβλιοθήκη του Γεωργίου, με όλα τα βιβλία της (μουσικά, εγκυκλοπαιδικά, θεολογικά, ακόμη και συλλογές ποιημάτων, της εποχής εκείνης) υπάρχει σήμερα στην κατοχή μου, τα περισσότερα όμως βιβλία είναι σε κακή κατάσταση.
Στις εκδόσεις Βυζαντινής Μουσικής αναφέρεται ( όσο θυμάμαι σίγουρα) ως συνδρομητής στις εξής: Πεντηκοστάριον Ραιδεστηνού, Μεγ. Εβδομάδα Ραιδεστηνού, Απάνθισμα Κηλτζανίδου, Φορμίγγα Ναυπλιώτου. Τις εκδόσεις αυτές τις έχω. Τη συγκεκριμένη όμως του Αναστασιματαρίου, όχι. Ισως πρέπει να ψάξω λίγο καλύτερα, ή να ξανακοιτάξω τα σεντούκια...
Να μη σας κουράζω άλλο... Δεν κρύβω ότι συγκινήθηκα αρκετά βλέποντας το όνομα της οικογένειάς μου. Ήθελα να τα αναφέρω σαν ένα μνημόσυνο στον προ-προπάππο μου και στον παππού μου. Εαν θέλετε κ άλλες πληροφορίες να επανέλθω...
Υ.Γ. Θερμό ευχαριστώ στον κ. Καλπακίδη, καθώς χωρίς το σχόλιό του δε θα έμπαινα στη διαδικασία να κοιτάξω τους συνδρομητές. Να είστε όλοι καλά!