Αντωνης Μιχελουδακης;97974 said:
Ευχαριστούμε φίλε Γιώργο για το σεμνό και εκκλησιαστικό άκουσμα που μας πρόσφερες μέσα από την συγκεκριμένη ηχογράφηση.Νάσαι πάντα καλά να μας προσφέρεις όμορφα ακούσματα.Πάντα γειά
Αγαπητέ φίλε Αντώνη,
να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Νομίζω ότι πολλοί από εμάς που βρισκόμαστε σ΄αυτήν την παρέα ,από μικροί είχαμε κάποια αγάπη προς την Εκκλησία και την Βυζαντινή μας Μουσική. Σε κάποιες λοιπόν στιγμές που δεν είμαστε στον Ναό να ψάλλουμε,έχουμε την επιθυμία να πούμε ένα ύμνο και γιατί όχι να τον μοιραστούμε στην παρέα μας.
Το κάνουμε σαν επιτακτική ανάγκη που πηγάζει από μέσα μας και το λέμε χωρίς μα έχουμε κατά νουν τυχόν λάθη και εάν το ΝΗ-ΠΑ δεν ήταν 12 αλλά 11 και 11/12. Δεν ήρθαμε στον χώρο αυτό για να διακριθούμε και να πάρουμε οφφίκια και επαίνους. (Αν και σε λίγα χρόνια θα διακρινόμαστε εμείς οι 5-10 διότι θα είμαστε οι μόνοι που δεν θα έχουμε οφφίκιο)
Βέβαια κρινόμαστε και αυτό μέχρις ενός σημείου είναι υγιές και θεμιτό.
Βέβαια οι κρίνοντες θα πρέπει να κρίνουν προς πάσαν κατεύθυνση από χαμηλά μέχρι και τα υψηλά.
Διότι λάθη δεν κάνουμε μόνο εμείς κάνουν και οι μεγάλοι, κάνουν και οι Δάσκαλοι. Σ΄αυτούς δεν λέμε πολλές φορές τίποτα είτε διότι έχουμε προσωπολατρεία και νομίζουμε ότι δεν υπάρχει καλύτερος, είτε διότι φοβόμαστε.
Κάποτε σε μία χορωδία που συμμετείχα σε μία από τις πρόβες κάποιος τόλμησε να υποδείξει στον χοράρχη, ότι κάπου ξέχασε να βάλει μία φθορά. Και η απάντηση του χοράρχου ήταν: Εγώ φθορά δεν βάζω και συ εάν μπορείς ψάλλε διαφορετικά.
Καλή λοιπόν η κριτική αλλά προς πάσαν κατεύθυνση και επώνυμα.
Τέλος να πω ότι η κριτική δεν πρέπει να γίνεται εκ του ασφαλούς και ανώνυμα, αλλά ο κρίνων να θέτει και αυτός εαυτόν προς κρίσιν, διότι ουδείς αλάθητος.
Και πάλι φίλε Αντώνη σε ευχαριστώ.