Ο Γερμανός Αφθονίδης αναφέρεται (από τον Άγγελο Βουδούρη) να ήταν ένας λόγιος κληρικός που ήξερε πιό καλά την Ευρωπαϊκή Μουσική παρά την Εκκλησιαστική. Κάποιοι συμφωνούν οτι η κατεύθυνση που έδωσε ο Γερμανός στην Επιτροπή ήταν να εξευρωπαίσει τη μεθοδολογία και καταγραφή της μουσικής με π.χ.
- την συσταση χρησης μετρονόμου και τονοδότη και αντιστοιχία το ΝΗ με το ΝΤΟ της ευρωπαικής.
- την κατασκευή κλειδοκυμβάλου οργάνου αντίστοιχου του εκκλησιαστικού οργανου (pipe organ) της Δύσεως
- τη συστηματοποίηση της καταγραφής των μελωδικών έλξεων κατά τα δυτικά πρότυπα (δές και το άρθρο του Σ. Δεσπότη εδώ που λέει οτι "ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Αφθονίδης, ήταν κυρίως εκείνος που έδωσε τις θεωρητικές πληροφορίες περί έλξεων στον Ducoudray".
- την εισαγωγή πρότυπης πολυφωνίας (διπλό ίσον) δες άρθρο του Λ. Αγγελόπουλου εδώ που λέει χαρακτηριστικά:
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πληροφορία, που αφορά και στον Γερμανό, μας παραχώρησε ευγενικά ο πρωτοψάλτης και ερευνητής Κώστας Μάρκος.Σε κείμενο του γνωστού Γάλλου μουσικού L. Bourgault-Ducoudray, τη μετάφραση του οποίου θα εκδώσει προσεχώς ο Κ. Μάρκος, αναφέρεται ότι ο Ducoudray, σε επανειλημμένες συναντήσεις και συζητήσεις με τον Αρχιμανδρίτη Γερμανό Αφθονίδη, ερεύνησαν τη δυνατότητα κάποιας συνοδείας της μελωδικής γραμμής. Ο Ducoudray πρότεινε ορισμένες λύσεις, χωρίς αποτέλεσμα όμως, επειδή δεν γίνονταν αποδεκτές από τον Αρχιμανδρίτη Γερμανό. Στο τέλος ο Γάλλος μουσικός πρότεινε στον Αρχιμανδρίτη Γερμανό δύο συνηχήσεις (deux harmonisations), τις οποίες ο Γερμανός αποδέχθηκε και τις ονόμασαν, για την πρωτόγονη απλότητα τους (vu leur simplicite primitive) με το χαρακτηρισμό διπλό ίσον.Δεν έχω άλλες πληροφορίες για την τύχη της εργασίας αυτής, αλλά, πιθανότατα, να υπάρχει σ' αυτήν η αφετηρία της διπλής βοηθητικής ή συνηχητικής γραμμής που καλλιεργεί ο Κωνσταντίνος Ψάχος όταν έρχεται από την Κωναταντινούπολη στην Αθήνα, πρώτος καθηγητής της νεοσύστατης σχολής βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής του Ωδείου Αθηνών (1904).
Γνώμες;
Δημήτρης
- την συσταση χρησης μετρονόμου και τονοδότη και αντιστοιχία το ΝΗ με το ΝΤΟ της ευρωπαικής.
- την κατασκευή κλειδοκυμβάλου οργάνου αντίστοιχου του εκκλησιαστικού οργανου (pipe organ) της Δύσεως
- τη συστηματοποίηση της καταγραφής των μελωδικών έλξεων κατά τα δυτικά πρότυπα (δές και το άρθρο του Σ. Δεσπότη εδώ που λέει οτι "ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Αφθονίδης, ήταν κυρίως εκείνος που έδωσε τις θεωρητικές πληροφορίες περί έλξεων στον Ducoudray".
- την εισαγωγή πρότυπης πολυφωνίας (διπλό ίσον) δες άρθρο του Λ. Αγγελόπουλου εδώ που λέει χαρακτηριστικά:
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πληροφορία, που αφορά και στον Γερμανό, μας παραχώρησε ευγενικά ο πρωτοψάλτης και ερευνητής Κώστας Μάρκος.Σε κείμενο του γνωστού Γάλλου μουσικού L. Bourgault-Ducoudray, τη μετάφραση του οποίου θα εκδώσει προσεχώς ο Κ. Μάρκος, αναφέρεται ότι ο Ducoudray, σε επανειλημμένες συναντήσεις και συζητήσεις με τον Αρχιμανδρίτη Γερμανό Αφθονίδη, ερεύνησαν τη δυνατότητα κάποιας συνοδείας της μελωδικής γραμμής. Ο Ducoudray πρότεινε ορισμένες λύσεις, χωρίς αποτέλεσμα όμως, επειδή δεν γίνονταν αποδεκτές από τον Αρχιμανδρίτη Γερμανό. Στο τέλος ο Γάλλος μουσικός πρότεινε στον Αρχιμανδρίτη Γερμανό δύο συνηχήσεις (deux harmonisations), τις οποίες ο Γερμανός αποδέχθηκε και τις ονόμασαν, για την πρωτόγονη απλότητα τους (vu leur simplicite primitive) με το χαρακτηρισμό διπλό ίσον.Δεν έχω άλλες πληροφορίες για την τύχη της εργασίας αυτής, αλλά, πιθανότατα, να υπάρχει σ' αυτήν η αφετηρία της διπλής βοηθητικής ή συνηχητικής γραμμής που καλλιεργεί ο Κωνσταντίνος Ψάχος όταν έρχεται από την Κωναταντινούπολη στην Αθήνα, πρώτος καθηγητής της νεοσύστατης σχολής βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής του Ωδείου Αθηνών (1904).
Γνώμες;
Δημήτρης