Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κιθαριστήριος νόμος, ένα είδος κιθαριστικού νόμου (σόλο κιθάρας) με συνοδεία αυλού . Ο νόμος αυτός ονομαζόταν παριαμβίς.
Βλ. επίσης Πολυδ. IV, 83, και λ. έναυλος κιθάρισις.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κιθαριστής, εκτελεστής της κιθάρας · εκείνος που παίζει κιθάρα χωρίς τραγούδι, σε αντιδιαστολή προς τον κιθαρωδό , που παίζει και τραγουδάει μαζί. Έτσι συνήθως λεγόταν ο σολίστας εκτελεστής.
κιθαρίστρια και κιθαριστρίς· γυναίκα που παίζει κιθάρα.

http://www.musipedia.gr/

~~~~~~~~

κιθαριστυ?ς cithara-playing. (See cut.)

Georg Autenrieth. A Homeric Dictionary for Schools and Colleges. New York. Harper and Brothers. 1891.
 
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κιθαριστική, η τέχνη του κιθαριστή · ιδιαίτερα της εκτέλεσης σόλο κιθάρας· ένας όρος σχεδόν συνώνυμος με την ψιλοκιθαριστική (βλ. λ. ψιλός
). Τα κομμάτια της κιθαριστικής ονομάζονταν καμιά φορά και άφωνα κρούματα (χωρίς φωνή, στην περίπτωση αυτή χωρίς τραγούδι)· Παυσανίας (Ι', 7, 7): "ογδόη δε Πυθιάδι προσενομοθέτησαν κιθαρίστας τους επί κρουμάτων των αφώνων και Τεγεάτης εστεφανούτο Αγέλαος" (στην όγδοη Πυθιάδα πρόσθεσαν με νόμο τους κιθαριστές που έπαιζαν χωρίς τραγούδι· και ο Αγέλαος ο Τεγεάτης ήταν ο πρώτος που στεφανώθηκε νικητής).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Παυσανίας (Ι', 7, 7): "ογδόη δε Πυθιάδι προσενομοθέτησαν κιθαρίστας τους επί κρουμάτων των αφώνων και Τεγεάτης εστεφανούτο Αγέλαος" (στην όγδοη Πυθιάδα πρόσθεσαν με νόμο τους κιθαριστές που έπαιζαν χωρίς τραγούδι· και ο Αγέλαος ο Τεγεάτης ήταν ο πρώτος που στεφανώθηκε νικητής).

Pausanias, Description of Greece
Paus. 10.7.7

Παυσανίας, Ι', 7, 7

[7] ὀγδόῃ δὲ πυθιάδι προσενομοθέτησαν κιθαριστὰς τοὺς ἐπὶ τῶν κρουμάτων τῶν ἀφώνων: καὶ Τεγεάτης ἐστεφανοῦτο Ἀγέλαος. τρίτῃ δὲ πυθιάδι ἐπὶ ταῖς εἴκοσι προστιθέασιν ὁπλίτην δρόμον: καὶ ἐπ᾽ αὐτῷ Τιμαίνετος ἐκ Φλιοῦντος ἀνείλετο τὴν δάφνην, Ὀλυμπιάσιν ὕστερον πέντε ἢ Δαμάρετος Ἡραιεὺς ἐνίκησεν. ὀγδόῃ δὲ ἐπὶ τεσσαράκοντα πυθιάδι καὶ συνωρίδος εἶναι κατεστήσαντο δρόμον: καὶ Ἐξηκεστίδου Φωκέως ἐνίκησεν ἡ συνωρίς. πέμπτῃ δὲ πυθιάδι ἀπὸ ταύτης πώλους ἔζευξαν ὑπὸ ἅρματι: καὶ παρέδραμεν Ὀρφώνδα Θηβαίου τέθριππον.

[7] At the eighth Pythian Festival they added a contest for harpists playing without singing; Agelaus of Tegea was crowned. At the twenty-third Pythian Festival they added a race in armour. For this Timaenetus of Phlius won the laurel, five Olympiads after Damaretus of Heraea was victorious. At the forty-eighth Pythian Festival they established a race for two-horse chariots, and the chariot won of Execestides the Phocian. At the fifth Festival after this they yoked foals to a chariot, and the chariot of Orphondas of Thebes came in first.

Pausanias. Pausaniae Graeciae Descriptio, 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Paus.+10.7.7&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0159
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κιθαρωδία, και κιθαρώδησις· τραγούδι με συνοδεία κιθάρας . Η κιθαρωδία υπήρξε το αρχαιότερο και πιο σεβαστό είδος μουσικής σύνθεσης και εκτέλεσης. Χρειαζόταν γι' αυτό μονάχα ένας εκτελεστής, ο τραγουδιστής και κιθαριστής μαζί. Πολύ συχνά, σχεδόν πάντοτε, συνθέτης και κιθαρωδός ήταν το ίδιο πρόσωπο.

Κατά τον Ηρακλείδη Ποντικό (Πλούτ. Περί μουσ. 1131F, 3), "ο Αμφίων , γιος του Δία και της Αντιόπης, ήταν ο εφευρέτης της κιθαρωδίας και της κιθαρωδικής ποίησης"

http://www.musipedia.gr/

~~~~~
κιθαρίζω : play on the cithara, play; φόρμιγγι, Il. 18.570†. (See cut, representing a Greek woman.)

Georg Autenrieth. A Homeric Dictionary for Schools and Colleges. New York. Harper and Brothers. 1891.

~~~~~~~~~

Kitharode

(Gk. kitharoidos; Lat. citharoedus).

In ancient Greece, a singer who accompanied himself on the Kithara. The kitharode, a professional or at least highly trained musician, was associated with formal public religious occasions, among them the festivals that included musical as well as athletic competitions. In these competitions, as can be seen in Athenian 5th-century vase paintings, the performer might stand on a small podium while the judges, wearing wreaths and carrying staves, sat or stood nearby.

The performer usually wore an elaborate costume, a flowing gown with a coloured border, or a long robe with a mantle over it fastened at the shoulder (for illustration see Kithara). Both the work and the performance might be judged, for the well-known kitharodes at least were the creators of the works they presented. An important part of their repertory consisted of nomoi (see Nomos), solo songs in several sections created according to specific rules (the basic meaning of nomos is rule or law).

Although the term kitharoidos (which combines the earlier terms kitharistes, ‘lyre player’, and aoidos, ‘singer’) does not appear until the 5th century bce, such singers to the lyre were known centuries earlier. Two of them, Phemius and Demodocus, are mentioned in the Odyssey; and the Iliad recounts how the legendary Thracian musician Thamyras offered to compete with the Muses, who punished his hubris by taking away his ‘divine song’ and making him forget how to play his instrument.

The first musical competition at the Spartan festival of the Carneia (said to have been won by the poet Terpander) may have been held as early as 670 bce; in Athens kitharoedic events were part of the Great Panathenaia by the late 6th century. Timotheus, a popular late 5th-century musician whose nomos the Persians was performed long after his death, was punished by the authorities for breaking the rules governing kitharoedic contests, and for performing works considered inappropriate for young people.

Kitharodes continued to perform in musical contests in the 4th century bce. Plato, who regarded it as a responsibility of his ideal state to regulate them, castigated the musician Kinesias for performing not what might edify but what would only give pleasure to his audience. Festivals including both athletic events and musical competitions (e.g. the Nemean Games) continued to be held in the Hellenistic era, although the customs surrounding them were affected by changes in social and political circumstances.

Bibliography

H. Abert: ‘Kitharoidia’, Paulys Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (Stuttgart, 1921), 530–34

J.D. Beazley: ‘Citharoedus’, Journal of Hellenic Studies, xlii (1922), 70–98

J.A. Kemp: ‘Professional Musicians in Ancient Greece’, Greece and Rome, xiii (1966), 213–22

M. Maas and J.M. Snyder: Stringed Instruments of Ancient Greece (New Haven, CT, 1989)

M. Maas: ‘Timotheus at Sparta: the Nature of the Crime’, Musical Humanism and its Legacy: Essays in Honor of Claude Palisca, ed. N.K. Baker and B.R. Hanning (Stuyvesant, NY, 1992), 37–52

Martha Maas

Grove
 
Last edited:

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Κατά τον Ηρακλείδη Ποντικό (Πλούτ. Περί μουσ. 1131F, 3), "ο Αμφίων , γιος του Δία και της Αντιόπης, ήταν ο εφευρέτης της κιθαρωδίας και της κιθαρωδικής ποίησης"'']

PLUTARQUE
ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Πλούτ. Περί μουσ. 1131F, 3

(25) [25-34] Ἡρακλείδης δ΄ ἐν τῇ Συναγωγῇ τῶν ἐν μουσικῇ εὐδοκιμησάντων τὴν κιθαρῳδίαν καὶ τὴν κιθαρῳδικὴν ποίησιν πρῶτόν φησιν Ἀμφίονα ἐπινοῆσαι τὸν Διὸς καὶ Ἀντιόπης, τοῦ πατρὸς δηλονότι διδάξαντος αὐτόν.

http://remacle.org/bloodwolf/historiens/Plutarque/musiquegr.htm
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κιθαρωδικός νόμος, ένα εκτεταμένο τραγούδι με συνοδεία κιθάρας, όπως μια νεότερη άρια κοντσέρτου. Ο νόμος αυτός ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα, όπως και γενικά οι νόμοι (Πρόκλ. Χρηστομ.), και εφευρέθηκε από τον Τέρπανδρο γύρω στα 675 π.Χ. (πρβ. Πλούτ. ό.π. 1132G, 3). Ο Κλονάς και ο Πολύμνηστος ακολούθησαν το παράδειγμα του Τέρπανδρου με τον αυλωδικό νόμο .

Ο κιθαρωδικός νόμος είχε επτά μέρη ή τμήματα (Πολυδ. IV, 66), τα ακόλουθα:
1. Αρχά (δωρικός τύπος του αρχή)· επίσης, Επαρχά·
2. Μεταρχά· το μέρος μετά την αρχή·
3. Κατατροπά· κατατροπή = αλλαγή·
4. Μετακατατροπά· το μέρος μετά την κατατροπή·
5. Ομφαλός· το κεντρικό τμήμα·
6. Σφραγίς· επικύρωση·
7. Επίλογος ή Εξόδιον· επίλογος.

Υπήρχαν διάφοροι κιθαρωδικοί νόμοι· στον Τέρπανδρο αποδιδόταν η ονομασία πολλών από αυτούς, όπως ο βοιώτιος, ο αιόλιος, ο τροχαίος, ο οξύς, ο κηπίων, ο τερπάνδρειος και ο τετραοίδιος (πρβ. Πλούτ. ό.π. 1132D, 4).

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο νόμος αυτός ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα, όπως και γενικά οι νόμοι (Πρόκλ. Χρηστομ.), και εφευρέθηκε από τον Τέρπανδρο γύρω στα 675 π.Χ.'']

PROCLUS,
Cours de Littérature.

Πρόκλ. Χρηστομ.

Νόμιμος γὰρ ὁ Ἀπόλλων, Νόμιμος δὲ ἐκλήθη ὅτι τῶν ἀρχαίων χοροὺς ἱστάντων καὶ πρὸς αὐλὸν ἢ λύραν ᾀδόντων τὸν νόμον, Χρυσόθεμις ὁ Κρὴς πρῶτος στολῇ χρησάμενος ἐκπρεπεῖ καὶ κιθάραν ἀναλαβὼν εἰς μίμησιν τοῦ Ἀπόλλωνος μόνος ᾖσε νόμον, εὐδοκιμήσαντος δὲ αὐτοῦ διαμένει ὁ τρόπος τοῦ ἀγωνίσματος· Δοκεῖ δὲ Τέρπανδρος μὲν πρῶτος τελειῶσαι τὸν νόμον, ἡρῴῳ μέτρῳ χρησάμενος, ἔπειτα Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος οὐκ ὀλίγα συναυξῆσαι, αὐτὸς καὶ ποιητὴς καὶ κιθαρῳδὸς γενόμενος. Φρῦνις δὲ ὁ Μιτυληναῖος ἐκαινοτόμησεν αὐτόν· τό τε γὰρ ἑξάμετρον τῷ λελυμένῳ συνῆψε καὶ χορδαῖς τῶν ζʹ πλείοσιν ἐχρήσατο. Τιμόθεος δὲ ὕστερον εἰς τὴν νῦν αὐτὸν ἤγαγε τάξιν.

http://webcache.googleusercontent.c.../proclus.htm+Proclus+νόμος&cd=2&hl=en&ct=clnk
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Ο κιθαρωδικός νόμος είχε επτά μέρη ή τμήματα (Πολυδ. IV, 66), τα ακόλουθα:
1. Αρχά (δωρικός τύπος του αρχή)· επίσης, Επαρχά·
2. Μεταρχά· το μέρος μετά την αρχή·
3. Κατατροπά· κατατροπή = αλλαγή·
4. Μετακατατροπά· το μέρος μετά την κατατροπή·
5. Ομφαλός· το κεντρικό τμήμα·
6. Σφραγίς· επικύρωση·
7. Επίλογος ή Εξόδιον· επίλογος.


Pollux, Onomasticon
Πολυδ., IV, 66

http://www.archive.org/stream/onomasticon01polluoft#page/n308/mode/1up
 

Attachments

  • onomasticon01polluoft_0309.jpg
    203.7 KB · Views: 2

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κιθαριστής, εκτελεστής της κιθάρας · εκείνος που παίζει κιθάρα χωρίς τραγούδι, σε αντιδιαστολή προς τον κιθαρωδό , που παίζει και τραγουδάει μαζί. Έτσι συνήθως λεγόταν ο σολίστας εκτελεστής.
κιθαρίστρια και κιθαριστρίς· γυναίκα που παίζει κιθάρα.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
κινδαψός, ένα μεγάλο τετράχορδο όργανο με σχήμα σαν της λύρας , που παιζόταν με πλήκτρο σαν φτερό. Διαβάζουμε στον Αθήναιο (Δ', 183Α, 81): "έστι δ' ο σκινδαψός τετράχορδον όργανον" (ο σκινδαψός είναι τετράχορδο όργανο)· σύμφωνα με τον Θεόπομπο, τον επικό ποιητή από τον Κολοφώνα: "σκινδαψόν λυρόεντα μέγαν χείρεσσι τινάσσων, οισύϊνον [ή οξύϊνον] προμάλοιο τετυγμένον αιζήοντος" (κρατώντας στα χέρια του ένα μεγάλο σαν λύρα σκινδαψό, κατασκευασμένο από βλαστούς ιτιάς [ή οξιάς]).

συν. σκινδαψός

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Αθήναιο (Δ', 183Α, 81): "έστι δ' ο σκινδαψός τετράχορδον όργανον" (ο σκινδαψός είναι τετράχορδο όργανο)· σύμφωνα με τον Θεόπομπο, τον επικό ποιητή από τον Κολοφώνα: "σκινδαψόν λυρόεντα μέγαν χείρεσσι τινάσσων, οισύϊνον [ή οξύϊνον] προμάλοιο τετυγμένον αιζήοντος" (κρατώντας στα χέρια του ένα μεγάλο σαν λύρα σκινδαψό, κατασκευασμένο από βλαστούς ιτιάς [ή οξιάς]).

ATHÉNÉE DE NAUCRATIS
Le Livre IV des Deipnosophistes

Αθήναιο, Δ', 183Α, 81

Ἀριστόξενος δ΄ ἔκφυλα ὄργανα καλεῖ φοίνικας καὶ πηκτίδας καὶ μαγάδιδας σαμβύκας τε καὶ τρίγωνα καὶ κλεψιάμβους καὶ σκινδαψοὺς καὶ τὸ ἐννεάχορδον καλούμενον. Πλάτων δ΄ ἐν τρίτῳ Πολιτείας φησίν·

« Οὐκ ἄρα, ἦν δ΄ ἐγώ, πολυχορδίας γε οὐδὲ παναρμονίου ἡμῖν δεήσει ἐν ταῖς ᾠδαῖς τε καὶ μέλεσιν. Οὔ μοι, ἔφη, φαίνεται. [183] Τριγώνων ἄρα καὶ πηκτίδων καὶ πάντων ὀργάνων ὅσα πολύχορδα καὶ παναρμόνια ... »

(81) Ἐστὶν δ΄ ὁ σκινδαψὸς τετράχορδον ὄργανον, ὡς ὁ παρῳδός φησι Μάτρων ἐν τούτοις·

« Οὐδ΄ ἀπὸ πασσαλόφιν κρέμασαν, ὅθι περ τετάνυστο
σκινδαψὸς τετράχορδος ἀνηλακάτοιο γυναικός. »

Μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Θεόπομπος ὁ Κολοφώνιος ἐποποιὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἁρματίῳ·

[183b] « Σκινδαψὸν λυρόεντα μέγαν χείρεσσι τινάσσων,
οἰσύινον προμάλοιο τετυγμένον αἰζήεντος· »

καὶ Ἀναξίλας ἐν Λυροποιῷ·

Ἐγὼ δὲ βαρβίτους τριχόρδους, πηκτίδας,
κιθάρας, λύρας, σκινδαψοὺς ἐξηρτυόμαν. »

http://remacle.org/bloodwolf/erudits/athenee/livre4gr.htm
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
Κινησίας, Αθηναίος συνθέτης διθυράμβων του 5ου αι π.Χ. Έζησε ανάμεσα στο 450 και 390· ο πατέρας του, Μέλης, ήταν κιθαρωδός. Ο Κινησίας θεωρούνταν ένας από τους χειρότερους μουσικούς και ποιητές της εποχής του. Εισήγαγε νέα χορευτικά σχήματα και ανάμεσα στις "καινοτομίες" του ήταν η κατάργηση του χορού στην κωμωδία, που κατόρθωσε να επιβάλει (το 400 π.Χ.) με απόφαση του δήμου· γι' αυτό ονομάστηκε χοροκτόνος από τον κωμικό Στράττι. Ειπώθηκε πως η ονομασία αυτή οφειλόταν στο ότι η μουσική του τραγουδιόταν δύσκολα (FHG II, 185, απόσπ. 272). Οι μελωδίες του δεν είχαν καλό γούστο και χάρη. Η Σούδα λέει: "ούτος επ' ασεβεία και παρανομία διετεθρύλητο" (ήταν διάσημος για την ασέβεια και την παρανομία του)· αληθινά, η αναίδειά του και η ανευλάβειά του προς τους θεούς ήταν τέτοια που, μαζί με φίλους, λέρωνε τα αγάλματα των θεών. Η κωμική του εμφάνιση (ήταν ψηλός, ξερακιανός και κουτσός) μαζί με τη γενική συμπεριφορά του και το ιδιότυπο μουσικό του στιλ έγιναν ο στόχος των κωμικών. Ο Φερεκράτης στην κωμωδία του Χείρων με το στόμα της Μουσικής -που προσωποποιημένη σε γυναίκα διαμαρτύρεται εναντίον των καινοτόμων της εποχής στη Δικαιοσύνη- τον αποκαλεί "ο κατάρατος Αττικός" και τον επικρίνει αυστηρά. Ο Αριστοφάνης τον χλευάζει επίσης (πιθανόν να πρόκειται για κάποιον άλλο Κινησία) στους Όρνιθες (1372-1374) και στους Βατράχους (153-154).
Πέθανε σε μεγάλη φτώχεια και αθλιότητα.

Πρβ. Πλούτ. Κατά τι ένδοξοι Αθηναίοι V, 348Β.
Βλ. Bergk PLG (Cinesias) III, 593-594, τρία μικρά αποσπάσματα· επίσης, Page PMG 398-399, απόσπ. 774-776.

http://www.musipedia.gr/
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Η Σούδα λέει: "ούτος επ' ασεβεία και παρανομία διετεθρύλητο" (ήταν διάσημος για την ασέβεια και την παρανομία του)· αληθινά, η αναίδειά του και η ανευλάβειά του προς τους θεούς ήταν τέτοια που, μαζί με φίλους, λέρωνε τα αγάλματα των θεών.'']

Suda On Line

Headword: Κινησίας
Adler number: kappa,1639
Translated headword: Kinesias, Cinesias
Vetting Status: low
Translation:
A proper name. This man had become notorious for impiety[1] and lawlessness [2] - yet he was a dithyrambic poet.[3]
Greek Original:
Κινησίας: ὄνομα κύριον. οὗτος ἐπ' ἀσεβείᾳ καὶ παρανομίᾳ διετεθρύλλητο. ἦν δὲ διθυραμβοποιός.
Notes:
Kinesias, son of Meles (c.450-390 BCE); PA 8438; LGPN ii [Attica] s.v. no.2. See Delta,1029 and References for his place in the "new dithyramb" and for the attacks of the comic playwrights on him as "chorus-killer." He appears as a character in Aristophanes' Birds 1373-1409, with citations and pastiches of his work, and, just possibly, at Lysistrata 829-953, where a character Kinesias is frustrated by his wife Myrrhine. But Henderson in his edition of the latter play categorically denies this identification and takes kinesias there as a significant name from its etymological root κινεῖν (LSJ II 4, see Web address 1) = βινεῖν (notes ad 838, 852, cf. scholia).

[1] This charge arose from an incident, mocked by Aristophanes (Eccl. 329-30), when he fouled the Hecataea during a dithyrambic performance (Tau,693, Kappa,822).
[2] According to a fragment of Lysias [fr.73 Thalheim = 53 Scheibe = Athenaeus 551D-552B] Kinesias was a member of a club known as the Devil-worshippers, κακοδαιμονισταί . See E.R. Dodds, The Greeks and the Irrational, Berkeley: U. California Press, 1951 pp.188-189.
[3] A savage abridgement of Harpokration s.v. See further under Phi,459, "limewood Kines"
References:
Maas, P. Kinesias in RE 11,1 cols.479-480.
Pickard-Cambridge, A.W. Dithyramb, Tragedy and Comedy, 2nd (rev.) ed. pp.44-45.
Zimmermann, B. Cinesias in OCD 3rd ed. p. 332.

http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο Φερεκράτης στην κωμωδία του Χείρων με το στόμα της Μουσικής -που προσωποποιημένη σε γυναίκα διαμαρτύρεται εναντίον των καινοτόμων της εποχής στη Δικαιοσύνη- τον αποκαλεί "ο κατάρατος Αττικός" και τον επικρίνει αυστηρά.'']

PLUTARQUE
ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

(300) Ὡς καὶ Φερεκράτη τὸν κωμικὸν εἰσαγαγεῖν τὴν Μουσικὴν ἐν γυναικείῳ σχήματι, ὅλην κατῃκισμένην τὸ σῶμα· (301) ποιεῖ δὲ τὴν Δικαιοσύνην διαπυνθανομένην τὴν αἰτίαν τῆς λώβης καὶ τὴν † Ποίησιν λέγουσαν.

(302) 〈ΜΟΥΣ.〉 « Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα· σοί τε γὰρ κλύειν (303) ἐμοί τε λέξαι θυμὸς ἡδονὴν ἔχει. Ἐμοὶ γὰρ ἦρξε τῶν κακῶν Μελανιππίδης, ἐν τοῖσι πρῶτος ὃς λαβὼν ἀνῆκέ με χαλαρωτέραν τ΄ ἐποίησε χορδαῖς δώδεκα. (304) Ἀλλ΄ οὖν ὅμως οὗτος μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε πρὸς τὰ νῦν κακά. (305) Κινησίας δέ 〈μ΄〉 ὁ κατάρατος Ἀττικός, ἐξαρμονίους καμπὰς ποιῶν ἐν ταῖς στροφαῖς ἀπολώλεχ΄ οὕτως, ὥστε τῆς ποιήσεως τῶν διθυράμβων, καθάπερ ἐν ταῖς ἀσπίσιν, ἀριστέρ΄ αὐτοῦ φαίνεται τὰ δεξιά.

http://remacle.org/bloodwolf/historiens/Plutarque/musiquegr.htm
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[''Ο Αριστοφάνης τον χλευάζει επίσης (πιθανόν να πρόκειται για κάποιον άλλο Κινησία) στους Όρνιθες (1372-1374) και στους Βατράχους (153-154).'']

Aristophanes, Birds
Aristoph. Birds 1372

Αριστοφάνης
Όρνιθες 1372-1374

Κινησίας
ἀναπέτομαι δὴ πρὸς Ὄλυμπον πτερύγεσσι κούφαις:
πέτομαι δ᾽ ὁδὸν ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἄλλαν μελέων —
Πισθέταιρος
1375τουτὶ τὸ πρᾶγμα φορτίου δεῖται πτερῶν.
Κινησίας
ἀφόβῳ φρενὶ σώματί τε νέαν ἐφέπων —
Πισθέταιρος
ἀσπαζόμεσθα φιλύρινον Κινησίαν.
τί δεῦρο πόδα σὺ κυλλὸν ἀνὰ κύκλον κυκλεῖς;
Κινησίας
1380ὄρνις γενέσθαι βούλομαι λιγύφθογγος ἀηδών.
Πισθέταιρος
παῦσαι μελῳδῶν, ἀλλ᾽ ὅ τι λέγεις εἰπέ μοι.
Κινησίας
ὑπὸ σοῦ πτερωθεὶς βούλομαι μετάρσιος
ἀναπτόμενος ἐκ τῶν νεφελῶν καινὰς λαβεῖν
1385ἀεροδονήτους καὶ νιφοβόλους ἀναβολάς.
Πισθέταιρος
ἐκ τῶν νεφελῶν γὰρ ἄν τις ἀναβολὰς λάβοι;
Κινησίας
κρέμαται μὲν οὖν ἐντεῦθεν ἡμῶν ἡ τέχνη.
τῶν διθυράμβων γὰρ τὰ λαμπρὰ γίγνεται
ἀέρια καὶ σκότιά γε καὶ κυαναυγέα
1390καὶ πτεροδόνητα: σὺ δὲ κλύων εἴσει τάχα.
Πισθέταιρος
οὐ δῆτ᾽ ἔγωγε.
Κινησίας
νὴ τὸν Ἡρακλέα σύ γε.
ἅπαντα γὰρ δίειμί σοι τὸν ἀέρα.
εἴδωλα πετεινῶν
αἰθεροδρόμων
οἰωνῶν ταναοδείρων —
Πισθέταιρος
1395ὠόπ.
Κινησίας
τὸν ἁλάδρομον ἁλάμενος
ἅμ᾽ ἀνεμων πνοαῖσι βαίην.
Πισθέταιρος
νὴ τὸν Δἴ ἦ 'γώ σου καταπαύσω τὰς πνοάς.
Κινησίας
τοτὲ μὲν νοτίαν στείχων πρὸς ὁδόν,
τοτὲ δ᾽ αὖ βορέᾳ σῶμα πελάζων
1400ἀλίμενον αἰθέρος αὔλακα τέμνων.
χαρίεντά γ᾽ ὦ πρεσβῦτ᾽ ἐσοφίσω καὶ σοφά.
Πισθέταιρος
οὐ γὰρ σὺ χαίρεις πτεροδόνητος γενόμενος;
Κινησίας
ταυτὶ πεποίηκας τὸν κυκλιοδιδάσκαλον,
ὂς ταῖσι φυλαῖς περιμάχητός εἰμ᾽ ἀεί;
Πισθέταιρος
1405βούλει διδάσκειν καὶ παρ᾽ ἡμῖν οὖν μένων
Λεωτροφίδῃ χορὸν πετομένων ὀρνέων
Κεκροπίδα φυλήν;
Κινησίας
καταγελᾷς μου, δῆλος εἶ.
ἀλλ᾽ οὖν ἔγωγ᾽ οὐ παύσομαι, τοῦτ᾽ ἴσθ᾽ ὅτι,
πρὶν ἂν πτερωθεὶς διαδράμω τὸν ἀέρα.

Aristophanes. Aristophanes Comoediae, ed. F.W. Hall and W.M. Geldart, vol. 2.
F.W. Hall and W.M. Geldart. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1907.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Aristoph.+Birds+1372&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0025

~~~~~~~

Aristophanes, Frogs
Aristoph. Frogs 153

Αριστοφάνης , Βατράχους 153-154

Διόνυσος
νὴ τοὺς θεοὺς ἐχρῆν γε πρὸς τούτοισι κεἰ
τὴν πυρρίχην τις ἔμαθε τὴν Κινησίου.

Aristophanes. Aristophanes Comoediae, ed. F.W. Hall and W.M. Geldart, vol. 2. F.W. Hall and W.M. Geldart. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1907.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Aristoph.+Frogs+153&fromdoc=Perseus:text:1999.01.0031
 

Zambelis Spyros

Παλαιό Μέλος
[Πρβ. Πλούτ. Κατά τι ένδοξοι Αθηναίοι V, 348Β.]

De gloria Atheniensium
by
Plutarch
as published in Vol. IV
of the Loeb Classical Library edition, 1936

Πλούταρχος
Ἠθικὰ

p492 ΠΟΤΕΡΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΚΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΝ Η ΚΑΤΑ ΣΟΦΙΑΝ ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΟΙ

Πλούτ. Κατά τι ένδοξοι Αθηναίοι V, 348Β

5 Ἐπικῆς50 μὲν οὖν ποιήσεως ἡ πόλις οὐκ ἔσχηκεν ἔνδοξον δημιουργὸν οὐδὲ μελικῆς. ὁ γὰρ Κινησίας ἀργαλέος ἔοικε ποιητὴς γεγονέναι διθυράμβων· καὶ αὐτὸς μὲν ἄγονος καὶ ἀκλεὴς γέγονε, σκωπτόμενος δὲ καὶ χλευαζόμενος ὑπὸ τῶν κωμῳδιοποιῶν οὐκ εὐτυχοῦς δόξης μετέσθηκε. τῶν δὲ δραματοποιῶν τὴν μὲν κωμῳδιοποιίαν οὕτως ἄσεμνον ἡγοῦντο καὶ φορτικόν, ὥστε νόμος ἦν μηδένα ποιεῖν κωμῳδίας Ἀρεοπαγίτην. Cἤνθησε δ᾽ ἡ τραγῳδία καὶ διεβοήθη, θαυμαστὸν ἀκρόαμα καὶ θέαμα τῶν τότ᾽ ἀνθρώπων γενομένη καὶ παρασχοῦσα τοῖς μύθοις καὶ τοῖς πάθεσιν ἀπάτην, ὡς Γοργίας φησίν, ἣν51 ὅ τ᾽ ἀπατήσας δικαιότερος τοῦ μὴ ἀπατηθέντος. ὁ μὲν γὰρ ἀπατήσας δικαιότερος, ὅτι τοῦθ᾽ ὑποσχόμενος πεποίηκεν· ὁ δ᾽ ἀπατηθεὶς σοφώτερος· εὐάλωτον γὰρ ὑφ᾽ ἡδονῆς λόγων τὸ μὴ ἀναίσθητον.

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/H/Roman/Texts/Plutarch/Moralia/De_gloria_Atheniensium*.html.
 

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Κινησίας, Αθηναίος συνθέτης διθυράμβων του 5ου αι π.Χ. ....................Ο Κινησίας θεωρούνταν ένας από τους χειρότερους μουσικούς και ποιητές της εποχής του. Εισήγαγε νέα χορευτικά σχήματα ............... ονομάστηκε χοροκτόνος από τον κωμικό Στράττι. Ειπώθηκε πως η ονομασία αυτή οφειλόταν στο ότι η μουσική του τραγουδιόταν δύσκολα.................. Οι μελωδίες του δεν είχαν καλό γούστο και χάρη. ....................... Η κωμική του εμφάνιση (ήταν ψηλός, ξερακιανός και κουτσός) μαζί με τη γενική συμπεριφορά του και το ιδιότυπο μουσικό του στιλ έγιναν ο στόχος των κωμικών.
Ο κακοφωνίξ της εποχής δηλαδή!

ΥΓ Συγγνώμη, που διακόπτω την πολύ σοβαρή και ωφέλιμη ροή σας, αλλά μου ήλθε αυθόρμητα ο παραλληλισμός.
 
Top