Μιχαήλ Χατζηαθανασίου: «Αι βάσεις της Βυζαντινής μουσικής» - Σταμπούλ 1948

Επ' ευκαιρία της συζήτησης αυτής, ανεβάζω εδώ στο συνημμένο pdf το θεωρητικό του Μιχαήλ Χατζηαθανασίου υπό τον τίτλο "Αι βάσεις της Βυζαντινής μουσικής" - έκδοση 1948. Τα πνευματικά δικαιώματα των εκδοτών είναι, ως γνωστόν, 50 χρόνια από την έκδοση, οπότε δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη, ας μας το πει. Οι ευχαριστίες ανήκουν σ' αυτόν που μου το προμήθευσε (θα τον ρωτήσω και θα αναφέρω το όνομά του, εάν το επιθυμεί). Οι 2 πρώτες σελίδες σε εικόνες:

nikosthe said:

Επ' ευκαιρία της συζήτησης αυτής, ανεβάζω εδώ στο συνημμένο pdf το θεωρητικό του Μιχαήλ Χατζηαθανασίου υπό τον τίτλο "Αι βάσεις της Βυζαντινής μουσικής" - έκδοση 1948. Τα πνευματικά δικαιώματα των εκδοτών είναι, ως γνωστόν, 50 χρόνια από την έκδοση, οπότε δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα. Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη, ας μας το πει. Οι ευχαριστίες ανήκουν σ' αυτόν που μου το προμήθευσε (θα τον ρωτήσω και θα αναφέρω το όνομά του, εάν το επιθυμεί). Οι 2 πρώτες σελίδες σε εικόνες:

Click to expand...

Πάρε κόσμε κι από μένα "ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗΝ" του Μιχαλάκη όπως τον έλεγαν στην Πόλη - δωράκι στην αφεντιά μου του γαμβρού του, επίσης μακαρίτη Νικολάου Απτόσογλου για τη συμβολή μου στην έκδοση του βιβλίου Μουσική Ζωοδόχος Πηγή.
Σημείωση: Μετά τη σελίδα 27 στο τευχίδιο αυτό καταχωρούνται σε ήχο πλ του δ' μία σύντομη Δοξολογία, Κύριε ελέησον, Λειτουργικά, Άξιόν εστιν, Χερουβικόν, Κοινωνικόν (μέλη που είναι καταχωρημένα στη Ζωοδ.Πηγή) και τέλος σε 13 σελίδες Κατάλογος συνδρομητών μαθητευομένων παρά τοις μουσικοδιδασκάλοις του συνδέσμου Μουσικοφίλων.

Για να κανω το συνηγορο του διαβολου....
Απο τη σελίδα του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας

http://web.opi.gr/

Άρθρο 29: Η διάρκεια γενικώς

1. Η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού.

2. Μετά τη λήξη της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, το Δημόσιο, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Πολιτισμού, μπορεί να ασκεί τις εξουσίες αναγνώρισης της πατρότητας του δημιουργού και τις εξουσίες προστασίας της ακεραιότητας του έργου που απορρέουν από το ηθικό δικαίωμα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 περιπτ. β' και γ' του παρόντος νόμου.

sokrates said:

Για να κανω το συνηγορο του διαβολου....
Απο τη σελίδα του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας

Click to expand...

Να κάνω κι εγώ το συνήγορο του εαυτού μου, από την ίδια σελίδα, από το Ν. 2121/1993:
Άρθρο 51: Δικαιώματα εκδοτών
Εκδότες εντύπων έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν την αναπαραγωγή, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή όποιες άλλες μεθόδους, για σκοπούς εκμετάλλευσης, της στοιχειοθεσίας και της σελιδοποίησης των έργων που έχουν εκδώσει.
Άρθρο 52: Τύπος άδειας, περιορισμοί και διάρκεια δικαιωμάτων καθώς και η ρύθμιση άλλων θεμάτων
στ) η διάρκεια του δικαιώματος των εκδοτών που προβλέπεται στο άρθρο 51 του νόμου αυτού ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την τελευταία έκδοση του έργου.

ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ said:

Σημείωση: Μετά τη σελίδα 27 στο τευχίδιο αυτό καταχωρούνται σε ήχο πλ του δ' μία σύντομη Δοξολογία, Κύριε ελέησον, Λειτουργικά, Άξιόν εστιν, Χερουβικόν, Κοινωνικόν (μέλη που είναι καταχωρημένα στη Ζωοδ.Πηγή) και τέλος σε 13 σελίδες Κατάλογος συνδρομητών μαθητευομένων παρά τοις μουσικοδιδασκάλοις του συνδέσμου Μουσικοφίλων.

Click to expand...

Εδώ μάς έχετε μέχρι τη σελίδα 27 πάντως και όχι τα υπόλοιπα. Πρόκειται βέβαια για στοιχειώδες βοήθημα για αρχαρίους, όχι για κανένα βαρύ θεωρητικό, αλλά όλα χρήσιμα είναι. Ευχαριστούμε πολύ!