Εὐχαριστῶ ὅλους γιά τίς εὐχές σας.
Ἐπικαλοῦμαι τίς πρεσβεῖες καί τήν βοήθεια τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ τοῦ ἰατροῦ γιά προσωπική καί οἰκογενειακή σας ὑγεία, χαρά καί εὐτυχία, ἐνίσχυση δέ στά ὅποια ἔργα σας, ἰδιαίτερα τά ἔχοντα σχέση μέ τήν μαρτυρία Χριστοῦ διά τῆς ἁγίας καί ἀποστολικῆς Του Ἐκκλησίας καί τῶν λειτουργημάτων πού ἐντός Αὐτῆς ἐπιτελεῖ ὁ καθένας, ἤτοι ἐκ καί διά τῆς θέσεως «ἐφ᾿ ᾗ ἐτάχθη».
Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα τόν ἀγαπητό Εὐθύμιο Κωστόπουλο διά τήν προθυμίαν του καί τόν κόπον του, γιά τά ὁποῖα δέν φείδεται γενικότερα μέ τήν ἐποικοδομητική παρουσία του στό Ψαλτολόγιον. Παρόμοιες διαθέσεις, γνωρίζω καλά, ἔχουν καί ἄλλα ἀξιόλογα μέλη. Γι᾿ αὐτό εὐχαριστῶ ὅλους ὅσους μέ ὁποιονδήποτε τρόπο ἔδειξαν τήν συμμετοχή τους καί τήν συμπαράστασή του σ᾿ αὐτήν τήν πανήγυρη, μέ τόν καλό τους λόγο, τήν εὐχή τους, τή σκέψη τους, τή νοερά παρουσία τους, ἀπό τήν Θεσσαλονίκη, τήν Βέροια καί τήν Σκύδρα καί ὅλη τήν Δυτική Μακεδονία, τήν Θεσσαλία, τήν Κρήτη μέχρι τήν Αὐστραλία !!! Φυσικά δέν λησμονῶ ὅλο τό Λεκανοπέδιο καί τίς γύρω περιοχές, ἀλλά καί ἄλλα μέρη, ὅπως τήν Ἠλεία.
Ἰδιαίτερα εὐχαριστῶ τά μέλη πού προσῆλθαν στήν πανήγυρη καί ἔλαβαν μέρος. Τόν Στέφανο Σουλδᾶτο, αὐτό τό σεμνό καί πολύ καλό παιδί, πού καί ἄλλες φορές ἔχει ἔλθει στό Ναό μας, εἰδικότερα σέ ἀγρυπνίες. Ὁ Στέφανος εἶπε τό «Κέλευσον...» στόν Ἑσπερινό καί ἄλλα ἀπό ἀριστεροῦ χοροῦ. Τόν καλλιφωνότατο πρωτοψάλτη καί χοράρχη, καθηγητῆ Βυζαντινῆς Μουσικῆς στό Ἐθνικό Ὠδεῖο καί ὑποψήφιο Δρ. Βυζαντινῆς Μουσικολογίας Καμαργιάρη Γεώργιο, ὁ ὁποῖος ἀπό δεξιοῦ χοροῦ ἔψαλλε τό γ΄ στιχηρό τῶν ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ. Ὅταν ἐτοιμασθοῦμε θά ἀνεβάσω κομμάτια ἀπό τόν Ἑσπερινό. Τόν Παναγιώτη Σόμαλη, πρωτοψάλτη καί συντονιστή τοῦ φόρουμ, ὁποῖος προσῆλθε ἀπό πρωίας τῆς κυριωνύμου ἡμέρας καί συμμετεῖχε ἀπό δεξιοῦ χοροῦ. Στήν ἀνεβασμένη ἠχογράφηση ψάλλει τό γ΄ στιχηρό τῶν αἴνων. Ὁ Παναγιώτης μετά τό «Δι᾿ εὐχῶν», ὅπου ἐψάλησαν ὕμνοι καί κρατήματα κατά τήν διάρκεια τῆς διανομῆς τοῦ ἀντιδώρου ἀπό τόν Μακαριώτατο (περίπου σέ 1000 ἄτομα μοίρασε μόνος του σέ ὅλους τό ἀντίδωρο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος), μᾶς ἔψαλλε τό ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ στήν Βουλγαρικήν. Δυστυχῶς οὔτε ἐμεῖς δέν ἔχουμε ἐγγραφή ἀπό αὐτό τό μέρος. Παρέμεινε δέ καί στήν δεξίωση μετά μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Ὁ Σταῦρος Μανιάτης λόγῳ περαστικῆς ἀδιαθεσίας του δέν μπόρεσε νά ἔλθει, ἄν καί τό ἤθελε, ὅπως καί ὁ Ἀλέξανδρος Γεωργουλῆς λόγῳ ἀποστάσεως.
Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα τόν ἀγαπητό κ. Βαγγέλη Λιναρδάκη γιά τά καλά του λόγια καί τόν ἔπαινο. Ἤθελα ὅμως νά διευκρινήσω, ὅτι συμμετέχοντας ἐγώ στό Ψαλτολόγιον θέλω περισσότερο νά προβάλλω τήν συνολική παρουσία, ἡ ὁποία περισσότερο σχετίζεται μέ τίς συζητήσεις καί τίς θέσεις μου ἐπί θεμάτων τυπικοῦ, πού βέβαια ἔχουν ἐφαρμογή στήν πράξη, ἤτοι στήν διεξαγωγή τῶν Ἀκολουθιῶν καί τῶν Θ. Λειτουργιῶν. Καί φυσικά προβάλλω τούς ψάλτες μου, γιατί «ἄν δέν παινέσεις τό σπίτι σου, θά πέσει νά σέ πλακώσει», ἀλλά προβάλλω καί τήν δική μου ἀγωνία καί μέριμνα γιά τά ἀναλόγια τοῦ Ναοῦ μου, τό τί θά ποῦν καί πῶς θά τό ποῦν. Καί ἀναφέρομαι, ἐπαναλαμβάνω, στό Τυπικό καί σέ ὅσα σχετίζονται μέ αὐτό, γιά τά ὁποῖα ἔχω ἀναλώσει ἑαυτόν ἐπί μίαν εἰκοσαετίαν. Ὅλα ὅσα ἀνέβηκαν καί θά ἀνεβοῦν, ἐσώτερο σκοπό θά ἔχουν νά δείξουν πῶς ἐφαρμόζονται αὐτά πού συζητοῦμε, ἤ, ἄν θέλετε, καί τί λάθη κάνουμε. Πάντα σκέπτομαι αὐτό πού γράφει ὁ κ. Λιναρδάκης. Καλές οἱ θεωρίες καί τά προγράμματα (λίστες) γιά τό τί ψάλλαμε ἤ θά ψάλλουμε. Ἀνεβᾶστε καί κανένα ἠχητικό νά ἀκούσουμε τί λέτε... Ἔτσι κι ἐγώ, αἰσθανόμενος ὑπόλογος σ᾿ αὐτό καί σέ ὅ, τι μέ ἀφορᾶ, προέβην στό ἄνοιγμα αὐτοῦ τοῦ θέματος. Λοιπόν, κ. Λιναρδάκη, δέν εἶμαι τόσο «ἅγιος»καί τόσο καλός... Ὑπάρχει καί ἡ κακή πλευρά, κατά τήν ὁποίαν προβάλλοντας κάποιον, τελικά μπορεῖ καί νά τόν ἐκθέτεις. Καί φυσικά πλάκα κάνω, μεταξύ σοβαροῦ καί ἀστείου ὅμως. Ἀνεβάζοντας πάλι ὅποια ἐπιλέγω, σημαίνει ὅτι ἀποφεύγω ἐκεῖνα πού δέν θά ἤθελα νά ἀνεβάσω. Ἐδῶ ὅμως ἔχουμε μιά τεράστια ἠχογράφηση, πού δέν εἶναι προϊόν ἐπιλογῆς, ἀλλά τελείας ἐκθέσεως στά πάντα καί στήν ὅποια κριτική.
Πάντως ἀπό τό μήνυμα #1 καί ὅλα τά ὑπόλοιπα καί αὐτά πού σκέπτομαι νά ἀκολουθήσουν, σκοπό ἔχω νά δείξω τό Τυπικό στήν πράξη. Ἔτσι στήν πρώτη «γεύση» ἔδειξα τά 8 ἀναστάσιμα, τό «Ὑπερευλογημένη...», τό «Ἀναστάς ἐκ τοῦ μνήματος...».
Στήν μεγάλη ἠχογράφηση τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θ. Λειτουργίας ἔχουμε νά δείξουμε πάρα πολλές λεπτομέρεις σέ σχέση μέ θέματα πού ἔχουμε συζητήσει, ἐκ τῶν ὁποίων ξεχωρίζω:
Τήν τάξη ψαλμωδίας τῶν κανόνων, τήν στιχολογία τῶν αἴνων, τούς ὀρθούς ψαλμικούς στίχους τῶν ἀντιφώνων, τό ἀλληλουιάριον, τό κοινωνικόν, τό «Πληρωθήτω...», τό «Ἐν ὀνόματι Κυρίου» ὡς ἀπάντηση στό «Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν».
Τό σημαντικότερο εἶναι ὅτι ἔχουμε μία Ἀρχιερατική χοροστασία καί Ἀρχιερατική Λειτουργία καί μάλιστα μέ τίς ἰδιαιτερότητες ἱερουργίας Προκαθημένου-Προέδρου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας. Ἔτσι ἔχουμε τήν χοροστασία, ὅπου μετά τό «Εἰς πολλά ἔτη...» τῆς εἰσόδου δέν ψάλλει Καταβασίες κατά τήν Πατριαρχική Τάξη. Τό «Κέλευσον...». Τήν τάξη τοῦ «Καιροῦ». Τήν Θ. Λειτουργία μέ τόν τρισάγιο ὕμνο, τό «Ἀμήν» στό «Κύριε, Κύριε...», τό σύντομο «Εἰς πολλά ἔτη...» καί τό ἀργό «Δόξα σοι Κύριε...» μετά τό Εὐαγγέλιο. Τήν τάξη τῆς Μ. Εἰσόδου, τίς μνημονεύσεις, τά Δίπτυχα.
Καί πάλι εὐχαριστῶ ὅλους σας καί ἰδιαίτερα τόν Εὐθύμη.
Ὑποβάλλω δημόσια ἄπειρα σέβη καί προσκυνήματα στόν πνευματικό μου πατέρα Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμον.
Σημ. Θά ἐπανέλθω μέ τίς ἠχογραφήσεις τοῦ Ἑσπερινοῦ καί μέ ἄλλες μετά σχολίων, ἀπ᾿ αὐτά πού μέ ἐνδιαφέρουν.